Maoryski start-up klimatyczny zapewnił wielomilionową inwestycję w Cop28

Na koniec dobra wiadomość z Cop28: potencjalnie przełomowa inicjatywa Aotearoa, której celem jest wywrócenie do góry nogami międzynarodowego rynku emisji dwutlenku węgla, właśnie otrzymała ogromną inwestycję w wysokości 50 milionów dolarów.

W ciągu ostatnich 24 godzin na Cop28 nie było zbyt wielu powodów do świętowania. Aby utrzymać globalne ocieplenie na poziomie 1,5°C, kraje tworzące Konferencję Stron muszą zgodzić się na stopniowe wycofywanie paliw kopalnych. Tak się jednak nie stało, ponieważ kraje Pacyfiku porównały tę wiadomość do kary śmierci.

Ale wśród głupoty i chciwości jest jeszcze miejsce na optymizm.

W wiadomościach, które najwyraźniej zniknęły, startup Aotearoa, który proponuje wywrócenie do góry nogami międzynarodowego rynku emisji dwutlenku węgla, otrzymał w weekend dofinansowanie w wysokości 50 milionów dolarów.

Jest coś dziwnego w konieczności podróży do Dubaju, aby usłyszeć o inicjatywie, która może zmienić reguły gry, prowadzonej przez trzech legendarnych przywódców Maorysów. Fundusz Hinemoana Halo Ocean Fund nie miał jednak zbyt dużego wpływu na rynku krajowym i większość jego kapitału została pozyskana za granicą.

Mówiąc najprościej, jest to program odszkodowań, którego celem jest wzmocnienie pozycji rdzennych opiekunów gruntów w celu ochrony i rewitalizacji różnorodności biologicznej przybrzeżnych i morskich w Aotearoa i na Pacyfiku.

Za Hinemoaną Halo stoją Mere Takoko (Ngāti Porou, Te Whānau a Apanui, Rongowhakaata) z Conservation International, przywódczyni Ngātiwai Aperahama Edwards i Lisa Tumahai, była szefowa Ngāi Tahu i wiceprzewodnicząca Komisji ds. Zmian Klimatu.

„Musimy spowolnić emisję i przywrócić życie oraz esencję oceanów” – mówi Merry Takuko. „Oceany stanowią naszą pierwszą linię obrony przed zmianami klimatycznymi i charakteryzują się największą różnorodnością biologiczną na planecie”.

Zakup kredytów Hinemoana Halo zostanie wykorzystany do odtworzenia łąk porośniętych trawą morską, terenów podmokłych, namorzynów i lasów przybrzeżnych; Wszystkie są niezbędne do zapobiegania erozji, zapewniania siedlisk dla życia morskiego i pochłaniania dwutlenku węgla. Istnieje również plan odbudowy gatunków taonga, takich jak wieloryby, delfiny i manty.

„Bioróżnorodność kwitnie w rękach rdzennych mieszkańców. Mamy głęboki związek z naturą i wiedzą pokoleń. Jest częścią tkanki naszej tożsamości” – wyjaśnia Abraham Edwards. „Patrzymy na świat przyrody jak na naszych przodków. Różnorodność biologiczna jest naszym bratem. Projekt ten umożliwi społecznościom tubylczym wypełnienie ich obowiązków jako kaitiaki, strażników przyrody.

Zespół Hinmoana Halo twierdzi, że projekt powstał z konieczności, ponieważ zmiany klimatyczne wywarły niszczycielski wpływ w szczególności na wyspy Pacyfiku. Wiele krajów doświadcza przedłużającej się suszy, podnoszącego się poziomu mórz, zakwaszenia oceanów i zasolenia gleby, co niszczy źródła utrzymania i stwarza problemy w zakresie bezpieczeństwa żywności i dostaw czystej wody.

Naukowcy twierdzą, że do końca tego stulecia Tuvalu może nie nadawać się do zamieszkania, społeczności Kiribati zostały zmuszone do przeniesienia się w głąb lądu, a rząd zakupił 22 kilometry kwadratowe na Fidżi, aby zapewnić ludziom schronienie w przypadku najgorszego scenariusza.

„Mamy obowiązek wobec naszych ludzi. Mamy obowiązek wobec tych, którzy stoją przed prawdziwą perspektywą migracji klimatycznej. Mamy obowiązek wobec jeszcze nienarodzonych pokoleń… zrobić to” – mówi Lisa Tumahi.

Fundusz, który w celu zapewnienia przejrzystości będzie korzystał z technologii takich jak czujniki i blockchain, zyskał wsparcie dwóch szanowanych na arenie międzynarodowej luminarzy ochrony środowiska (tak, istnieje coś takiego).

Carlos Duarte, jeden z czołowych światowych badaczy zajmujących się klimatem, opóźnił przejście na emeryturę, aby wesprzeć projekt ze względu na jego kompleksowe podejście i potencjał zastosowania go na całym świecie. Ustala szereg wartości wyjściowych, dzięki którym Fundusz może dokładnie raportować działania rewitalizacyjne.

Jest Ralph Chamie, który spędził ćwierć wieku jako zastępca dyrektora zarządzającego Międzynarodowego Funduszu Walutowego, a niedawno założył firmę Blue Green Future, która zapewnia doradztwo w zakresie polityki klimatycznej i różnorodności biologicznej w oparciu o modele ekonomiczne.

Shami twierdzi, że tradycyjne kredyty węglowe nie są dobrą długoterminową strategią inwestycyjną. Mówi, że po osiągnięciu zera netto (lub w jego pobliżu) popyt spadnie. Dla porównania, wartość kredytów Hinemoana Halo będzie nadal rosła ze względu na ciągłe uzależnienie ludzkości od różnorodności biologicznej.

Struktura funduszu nie tylko samofinansuje bieżącą opiekę i ochronę obszarów przybrzeżnych i morskich, ale także ułatwia sprawiedliwą transformację społecznościom tubylczym.

Shami podaje przykład kłusowników, którzy zarabiają 30 000 dolarów na kości słoniowej martwego słonia. W ramach programu takiego jak Hinemoana Halo żywy słoń jest wart około 80 razy więcej (według modelu finansowego Blue Green Future) ze względu na jego wkład w przyrodę i zdolność do sekwestracji dwutlenku węgla przez całe życie.

Fundusz zasadniczo stworzy zachętę do ochrony zwierząt takich jak słonie i zapewni społecznościom tubylczym możliwość pełnego poświęcenia się tej misji, jednocześnie uzyskując dochody.

Hinemoana Halo była obecna na Cop28 w ramach szeroko zakrojonej dwumiesięcznej akcji gromadzenia kapitału. Większość uczestników weekendowego wydarzenia to wyczerpani goście zagraniczni, desperacko potrzebujący nadziei i inspiracji. I z pewnością otrzymali solidną dawkę dobrych rzeczy – częściowo dzięki niespodziewanemu ogłoszeniu, że fundusz właśnie otrzymał ogromną inwestycję o wartości 50 milionów dolarów (od jeszcze nienazwanego darczyńcy).

Ponieważ Hinemoana Halo przeprowadziła należytą staranność w sprawie dodatkowych 30 milionów dolarów, są teraz boleśnie bliscy osiągnięcia celu, jakim jest 100 milionów dolarów, i nadziei, że staną się wzorem do naśladowania kaitiakitanga dla świata.