Leczenie raka skóry w dobie immunoterapii

Jedną z pierwszych rzeczy, które Todd E. Schlesinger, MD, FAAD, dyrektor Center for Dermatology and Laser w Charleston w Południowej Karolinie, zauważył w uwagach otwierających swoją sesję na temat BCC i CSCC, sponsorowaną przez Sanofi Regenron Oncology, było: Niezależnie od tego, czy jest to zaawansowane lokalnie, czy zaawansowane, nie chcesz definiować samych tych terminów”. Podkreślił, że posiadanie multidyscyplinarnego zespołu ma kluczowe znaczenie na każdym kroku.

Schlesinger następnie dokonał przeglądu trzech głównych punktów, na które lekarze powinni zwrócić uwagę, mając do czynienia z tymi nowotworami: zidentyfikować pacjentów z miejscowo zaawansowanym rakiem podstawnokomórkowym (laBCC) lub rakiem płaskonabłonkowym skóry (aCSCC) jako kandydatów do leczenia systemowego; Podkreśl znaczenie wielodyscyplinarnego podejścia w postępowaniu z tymi pacjentami; oraz przegląd danych dotyczących skuteczności klinicznej i bezpieczeństwa opcji leczenia systemowego tych schorzeń.

Każdego roku w Stanach Zjednoczonych diagnozuje się ponad 5 milionów przypadków nieczerniakowego raka skóry, więcej niż jakikolwiek inny rodzaj raka. Jeśli te nowotwory zostaną wykryte wystarczająco wcześnie, można je leczyć chirurgicznie. Jednak ponad 20 000 pacjentów w tym kraju postępuje w kierunku zaawansowanej białaczki. Nic dziwnego, że osoby z zaawansowanym BCC zgłaszają pogorszenie jakości życia, w tym codziennych czynności, samopoczucia emocjonalnego, zajęć towarzyskich i rekreacyjnych oraz funkcji ogólnych.

Schlesinger omówił główne czynniki związane ze zwiększonym ryzykiem progresji do zaawansowanych stadiów choroby, w tym lokalizację (policzki, czoło, głowa, szyja, dłonie, stopy itp.); Rozmiar (większy niż 20 mm na tułowiu i kończynach; większy niż 40 mm w dowolnym miejscu na ciele); patologia (agresywny wzorzec wzrostu, zakłócenia okołonerwowe, szybkie tempo wzrostu, słabo określone granice itp.); historia (choroba nawrotowa, miejsce wcześniejszej radioterapii); Immunosupresja i objawy neurologiczne.

W przypadku pacjentów z zaawansowaną chorobą, którzy nie kwalifikują się już do leczenia chirurgicznego lub radioterapii, może być zalecane leczenie systemowe. Schlesinger ostrzegł jednak, że należy wziąć pod uwagę wiele rzeczy, od cech guza po cechy pacjenta, takie jak wiek, choroby współistniejące i stan sprawności, a także historia leczenia.

W tym miejscu kluczowe znaczenie mają zespoły multidyscyplinarne, które pomagają ocenić opcje leczenia pacjentów, którzy albo przerwali terapię HHI, albo nie są dla nich odpowiednie. Cemiplimab-rwlc (Libtayo) został zatwierdzony w 2021 r. do leczenia zaawansowanego BCC u osób, których nie można leczyć HHI, a kilka lat temu zatwierdzono laCSCC i mCSCC, które nie były kandydatami do operacji lub napromieniania. Blokując szlak PD-1, cemiplimab-rwlc pomaga przywrócić przeciwnowotworową odpowiedź limfocytów T. Z 46% odsetka obiektywnych odpowiedzi u 31% pacjentów wystąpiła redukcja objętości guza, a u 15% guzy zniknęły.

Zabieg podaje się we wlewie dożylnym przez 30 minut co 3 tygodnie. „Ważne jest również, aby pamiętać, że można spowolnić, zablokować lub wycofać zastrzyk, ale nie można zmniejszyć dawki” – powiedział Schlesinger. Schlesinger zauważa, że ​​potencjalne działania niepożądane muszą być ściśle monitorowane i mogą obejmować między innymi zmęczenie, ból mięśniowo-szkieletowy, biegunkę, nudności i zaparcia. Ponadto cemiplimab-rwlc może powodować poważniejsze działania niepożądane, w tym zapalenie płuc o podłożu immunologicznym lub zapalenie okrężnicy, dlatego kluczowe znaczenie ma stałe monitorowanie.

odniesienie

Schlesinger TE. Współleczenie pacjentów z miejscowo zaawansowanym rakiem podstawnokomórkowym (laBCC) i zaawansowanym rakiem płaskonabłonkowym skóry (aCSCC) w dobie immunoterapii. Jesień 2022 Konferencja Dermatologii Klinicznej. 22 października 2022. Las Vegas, Nevada.