Kurs historii zdrowia publicznego zawiera dzisiejsze lekcje | Aktualności

11 stycznia 2024 r. — Rozprzestrzenia się potencjalnie śmiertelny wirus i istnieje szczepionka, która może pomóc uratować życie ludzi. Ale wiele osób tego nie chce.

Tak właśnie było podczas pandemii Covid. Ale nie jest to zjawisko nowe. To samo wydarzyło się pod koniec XIX wieku, kiedy wiele osób sprzeciwiało się przyjęciu szczepionki przeciw ospie.

Historia uchylania się od szczepień to jeden z kilku długotrwałych problemów zdrowia publicznego, na który naświetlono nowy kurs po raz pierwszy zaprezentowany jesienią ubiegłego roku w Harvard T. H. Chan School of Public Health. Kurs pt. „Reimagining Public Health – Historical Dimensions of Emerging Issues” porusza takie tematy, jak sposób pomiaru i wykorzystania oczekiwanej długości życia, napięcia w relacjach między dziedzinami zdrowia publicznego i medycyny oraz ewoluujące podejścia do ustalania przyczyn chorób.

Przeszłość to prolog

„Problemy, przed którymi stoimy obecnie w dziedzinie zdrowia publicznego, nie pojawiły się w próżni” – powiedziała Emily Harrison, instruktorka na Wydziale Epidemiologii i prowadząca instruktorka kursu. Wyewoluowały z wyborów dokonywanych przez jednostki i organizacje, ukształtowanych przez konteksty historyczne. Aby więc zrozumieć problemy, które staramy się rozwiązać w obszarze zdrowia publicznego, bardzo przydatna może być wiedza o tym, co na przestrzeni czasu ukształtowało te problemy. „Perspektywa historyczna może zapewnić nam pokorę w rozwiązywaniu tych problemów” – dodała.

Instruktorzy Harrison uwzględnieni w kursie Alana Brandta, profesor historii nauki w Harvard College of Arts and Sciences oraz profesor zdrowia globalnego i medycyny społecznej w Harvard Medical School; Jesse Bump, wykładowca globalnej polityki zdrowotnej na Wydziale Globalnego Zdrowia i Ludności w Harvard Chan School; Evelyn Hammonds, profesor historii nauki oraz studiów afrykańskich i afroamerykańskich na Wydziale Sztuki i Nauki oraz profesor na Wydziale Nauk Społecznych i Behawioralnych w Harvard Chan School oraz David Jones, profesor kultury i medycyny na tym wydziale of Arts and Sciences oraz Harvard Medical School, profesor na Wydziale Epidemiologii Naukowej w Harvard Chan School.

Jones zauważył, że niektóre z podstawowych pytań epidemiologii mają charakter historyczny. „Dlaczego wzorce chorób zmieniają się z biegiem czasu? Na przykład, dlaczego w XIX wieku dominującą chorobą była gruźlica?”^y Wiek i choroby serca w XX^yzapytał. „Odpowiedź na te pytania prowadzi do głębokiego wglądu w naturę choroby, a także siłę i ograniczenia zdrowia publicznego i interwencji medycznych”.

„Perspektywa historyczna może również pomóc nam uporać się z niektórymi drażliwymi problemami współczesności” – stwierdził. „Wiele osób było naprawdę sfrustrowanych faktem, że programy antykoronawirusowe – takie jak szczepionki, maski, dystans społeczny i zamykanie szkół – stały się upolitycznione. Ważne jest, aby wszyscy zdali sobie sprawę, że ten rodzaj oporu nie jest niczym nowym. Nastroje antyszczepionkowe są tak stare jak szczepionki, a maseczki budziły kontrowersje także w 1918 r., podczas pandemii grypy. Możliwe jest studiowanie tych historycznych precedensów, aby zyskać perspektywę i zrozumienie, które są dla nas dzisiaj cenne. Idealnie byłoby, gdyby doprowadziło to do rozwiązań, ale niektórych z tych problemów naprawdę nie da się rozwiązać.

Kluczowe lekcje

Dla Harrisona jednym z najważniejszych wniosków z kursu jest to, że pomaga on studentom zrozumieć ewolucję w dziedzinie zdrowia publicznego. „Dziedzina dotyczyła nauk fizycznych i nauk o życiu” – wyjaśniła. „Ale ze względu na szczególne priorytety twórców instytucji na początku lat dwudziestych^y W XX wieku polityczny, społeczny i kulturowy wymiar zdrowia publicznego nie cieszył się zbyt dużym poparciem.

Powiedziała, że ​​takie kształtowanie pola było kontynuowane w miarę upływu czasu. „W ten sposób [public health] Finansowanie naukowców pozostaje powiązane z ramami nauk przyrodniczych. Większość wydziałów i szkół zajmujących się zdrowiem publicznym utrzymuje się z dotacji federalnych, które są dostępne głównie na badania w dziedzinie nauk przyrodniczych. Istnieją znacznie mniejsze dotacje na cele społeczne i polityczne.

Uczniowie biorący udział w zajęciach wspomnieli o kilku dyskusjach, które przykuły ich uwagę.

Betsy Osborne, dyrektor projektów azjatyckich na Wydziale Globalnego Zdrowia i Ludności w Harvard Chan School, która w tym roku ukończy studia z tytułem magistra w dziedzinie zdrowia globalnego, uznała za przydatne poznanie wysiłków amerykańskiego socjologa i historyka Webba Du Bois na rzecz zbierać i analizować informacje. O skutkach zdrowotnych czarnych Amerykanów. „Uważał, że gromadzenie i udostępnianie tych informacji to jedna z rzeczy, które stają na drodze do sprawiedliwości społecznej” – powiedział Osborne. „Jednak jego praca została w dużej mierze zignorowana. Porusza mnie myśl o niemal powolnym tempie zmian społecznych, których byliśmy świadkami od tego czasu. Jestem wdzięczny, że teraz jesteśmy w lepszym miejscu, ale szkoda, że ​​nie mogliśmy aby móc wcześniej skorzystać z jego pracy.”

Dla Sarah Boyes, doktorantki pierwszego roku biostatystyki, dyskusja w klasie na temat tego, kto w demokracji powinien wydawać krytyczne zalecenia dotyczące zdrowia publicznego – eksperci ds. zdrowia publicznego czy politycy – była przekonująca. „Czy odchodzimy od demokracji, jeśli powiemy, że Kongres nie może podejmować takich decyzji?” zapytała. Osborne zgodził się, że dyskusja wywołała trudne pytania. „Jaka jest rola jednostki, państwa i rynku zdrowia w położnictwie? [public health] Informacje i motywacja do wyboru? „Nie jest to jasne i nigdy nie będzie” – powiedziała.

„Według mnie kurs podkreślił konieczność badań historycznych w dziedzinie zdrowia publicznego” – powiedział Hebatullah Muhammad, student studiów magisterskich na kierunku globalne zdrowie i populacja. „Kurs ten wymagał od nas przeanalizowania nie tylko środków zdrowotnych, ale także powodzenia kontrowersyjnych strategii, delikatnej równowagi między wiedzą specjalistyczną w dziedzinie zdrowia a rządami demokratycznymi oraz kluczowej roli środowiska w medycynie i zdrowiu publicznym”.

„Odbyliśmy wiele naprawdę bogatych dyskusji” – powiedział Harrison. „W każdym rozdziale nie mieliśmy wystarczająco dużo czasu, aby go dokończyć”. Na prośbę uczniów Harrison dodał dodatkową godzinę dyskusji tygodniowo. „To było niesamowite” – powiedziała. „Wspaniale było poczuć, że te rozmowy ożywają”.

– Karen Feldsher

Zdjęcie: iStock/ImageStock