Konfrontacja z Chinami grozi dolaniem paliwa do wyścigu zbrojeń Indo-Pacyfiku

Analityka: Przyspieszający wyścig zbrojeń w regionie Indo-Pacyfiku jest już prawie gwarantowany, gdy Chiny znalazły się celem nowych rozwiązań w zakresie bezpieczeństwa, Okos I KwadratMa na celu powstrzymanie swojej mocy i wpływu.

Ma to składniki nowej wspaniałej gry w regionie, w którym rywalizujące mocarstwa nie mają już na celu udawania, że ​​sprawy mogą się toczyć tak, jak są.

ten Umowa OkoA zaangażowanie Australii, Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii w przeciwdziałanie wzrostowi Chin oznacza równowagę sił militarnych na świecie Ocean Indyjski i Pacyfik Stanie się ostrzejszy.

Region przezbraja się szybciej niż inne części świata, głównie dzięki naciskom Chin Ulepsz ich zdolności obronne.

Czytaj więcej:
* Resetowanie Chin na całym świecie: po powrocie dyrektora finansowego Huawei
* W obliczu konfrontacji sojuszu AUKUS z Chinami Nowa Zelandia musi zintensyfikować swoją antynuklearną dyplomację
* Aukus zmieni nasze relacje z Australią – to na pewno
* Logika Aukus jest moralnie błędna i Nowa Zelandia musi z tym walczyć

W swoich ostatnich sondażach z siedzibą w Londynie Międzynarodowy Instytut Studiów Strategicznych (IISS) i Sztokholmski Międzynarodowy Instytut Badań nad Pokojem (SIPRI) poinformował o braku spowolnienia w wydatkach wojskowych w regionie Indo-Pacyfiku. to chociaż epidemia.

Uwagi SIPRI 47-procentowy wzrost wydatków na obronę w regionie Indo-Pacyfiku w ciągu ostatniej dekadyna czele z Chinami i Indiami.

Oczekuje się, że Chiny zareagują na zagrożenia stwarzane przez nowe ustalenia dotyczące bezpieczeństwa poprzez dalsze przyspieszenie programu wojskowego.

Formację Aukus zobaczy jako kolejną próbę Zawiera ambicje – ograniczając w ten sposób ich zdolności militarne.

Kwartet wyjaśnia swoje ambicje

Aukus jednoznacznie sugeruje politykę przechowawczą.

Podobnie dodatkowa wysokość Poczwórny zespół bezpieczeństwa Na froncie powstrzymywania Chiny będą grać w atmosferze zwiększonej troski o bezpieczeństwo w regionie Indo-Pacyfiku.

Czterech uczestników, Stany Zjednoczone, Japonia, Indie i Australia, ma swoje własne powody i plany, aby tego chcieć odepchnąć się przeciwko Chinom.

Po zeszłotygodniowym szczycie w Waszyngtonie przywódcy Kwartetu użyli słów własnymi słowami wspólne oświadczenie co można uznać za wyjątkowe w odosobnieniu.

Wraz z innymi rozwiązaniami, takimi jak Aukus, zauważono język, co najmniej:

Razem zobowiązujemy się raz jeszcze do promowania wolnego, otwartego i opartego na zasadach porządku, zakorzenionego w prawie międzynarodowym i bezkompromisowego przymusu, w celu zwiększenia bezpieczeństwa w regionie Indo-Pacyfiku i poza nim.

Część „zewnętrzna” oświadczenia nie została rozszerzona, ale można ją odczytywać jako zobowiązanie do rozszerzenia czterostronnej współpracy na całym świecie.

Wszystko to zebrało się u zarania nowej administracji amerykańskiej, w skład której wchodziło wielu czołowych chińskich jastrzębi, i w czasie, gdy Chiny pokazywały, że zawsze są gotowe na to.

Rozprawa Pekinu z ropą naftową przeciwko australijskiemu eksportowi w celu dostosowania się do polityki Australii jest tego najlepszym przykładem. Wątpliwe jest, aby aktywowany Aukus lub Quad powstał bez tego rozwoju.

Mówiła o tym administracja Obamy Skoncentrowany w regionie Azji i Pacyfiku Bez nakładania zbyt dużej ilości mięsa na kości.

Pod rządami prezydenta Joe Bidena zmiana ta będzie napędzana przez stwardnienie amerykańskiego myślenia, które teraz zdaje sobie sprawę, że czas się kończy i może już minąć, w zakresie zdolności Stanów Zjednoczonych do powstrzymania wzrostu Chin.

To głębokie momenty geopolityczne, których przebiegu nie sposób przewidzieć.

Australia jest w pełni zaangażowana w powstrzymanie Chin

Canberra jest teraz w pełni opłacanym członkiem chińskiego frontu powstrzymywania, czy chce się do tego przyznać, czy nie.

W tym procesie zrzekł się suwerenności Stanom Zjednoczonym, zobowiązując się do splątanej sieci decyzji dotyczących zamówień wojskowych, które obejmują Nabycie floty okrętów podwodnych o napędzie atomowym,.

To, czy te okręty podwodne zostały dostarczone przez Stany Zjednoczone czy Wielką Brytanię, jest nieco nieistotne, ponieważ technologia, o której mowa, pochodzi z Ameryki.

Przy najbardziej optymistycznych prognozach okręty podwodne nie będą dostępne przez większą część dwóch dekad. Jednak w międzyczasie Australia mogła umieszczać w swoich portach amerykańskie lub brytyjskie okręty podwodne lub czarterować amerykańskie okręty podwodne.

Tymczasem Australia jest zaangażowana w zestaw sprzętu dostarczonego przez Stany Zjednoczone, którego celem jest zwiększenie interoperacyjności wojska z USA.

Taka jest prawda o fatalnych decyzjach, które rząd Morrisona podjął w ostatnich miesiącach. Takie zobowiązanie oznacza pewien poziom zaufania do Ameryki, która pozostaje przewidywalnym i niezłomnym supermocarstwem, a nie rozdzieranym wewnętrznymi konfliktami.

Australijskie wydatki na obronę prawdopodobnie wzrosną

W tym wszystkim jest absolutnie pewne, że środowisko bezpieczeństwa między Indo-Pacyfikem stanie się teraz bardziej, a nie mniej kontrowersyjne.

SIPRI zauważa, że ​​w 2020 r. łączne wydatki wojskowe w Azji wyniosły 528 mld USD, z czego 62 proc. przypada na Chiny i Indie.

Międzynarodowy Instytut Studiów Strategicznych wyróżnił w szczególności Japonię i Australię jako kraje zwiększające wydatki na obronę, aby dostosować się do Chin. Na przykład Tokio ustala budżet na Rekordowe wydatki w wysokości 50 miliardów dolarów Na rok 2022-23.

Australia Wydatki obronne przekraczają 2 procent PKB w latach 2021-22 i wynoszą 44,6 miliarda dolarów, z planami dalszych podwyżek w przyszłych szacunkach.

Jednak prognozy te będą teraz musiały zostać przerobione, biorąc pod uwagę zobowiązania podjęte w ramach Aukus.

Potencjalny koszt nowych wydatków obronnych Australii w ramach chińskiej „polityki powstrzymywania” został zaniedbany w wybuchu entuzjazmu, który towarzyszył ogłoszeniu Aukus. Trudno zrealizować te zobowiązania bez znacznego zwiększenia alokacji na obronę do 3-4 proc. PKB.

Dzieje się tak w czasie, gdy budżety są już uszczuplone z powodu wydatków na pomoc w wyniku pandemii.

Oprócz obecnych zakupów uzbrojenia, Canberra zasygnalizowała, że ​​zwiększy zakupy broni dalekiego zasięgu. Obejmuje to pociski manewrujące Tomahawk dla okrętów wojennych i pociski przeciwokrętowe dla samolotów bojowych.

Jednocześnie będzie współpracował ze Stanami Zjednoczonymi w ramach porozumienia Aukus za Rozwój pocisków naddźwiękowych Przetestowałby nawet najbardziej zaawansowane systemy obronne.

Co robią inne kraje Indo-Pacyfiku?

Wiele krajów Indo-Pacyfiku Można się teraz spodziewać, że programy pozyskiwania wojska zostaną poddane przeglądowi, co pozwoli na stworzenie bardziej bojowego środowiska bezpieczeństwa.

Na przykład Tajwan sugeruje Wydatki 8,69 miliarda dolarów (11,9 miliarda dolarów australijskich) w ciągu najbliższych pięciu lat na pociski dalekiego zasięgu i zwiększenie zapasów pocisków manewrujących. Dodają również do swojego arsenału ciężkiej artylerii.

Korea Południowa aktywnie zwiększa swoje zdolności rakietowe. Obejmuje to test A. Pocisk balistyczny wystrzeliwany z łodzi podwodnej.

Seol zasugerowała również, że może rozważyć zbudowanie Okręty podwodne z napędem jądrowym (To było jedno z obietnic wyborczych prezydenta Moona Jae-ina w 2017 r.) Sygnały, że Korea Północna mogła opracować okręt podwodny zdolny do pocisków balistycznych, skupią umysły na Seulu.

Wszystko to pokazuje, jak szybko zmienia się otoczenie strategiczne w regionie Indo-Pacyfiku.

Australia, być może przede wszystkim, jest najlepszym przykładem gracza regionalnego, który odłożył na bok tradycyjny pogląd na region będący w ciągłym ruchu. Obecnie widzi środowisko tak groźne, że porzucono politykę strategicznej dwuznaczności między jej partnerem powierniczym (Stany Zjednoczone) a najważniejszymi stosunkami handlowymi (Chiny).

Cena za to w postaci sprzętu i potencjalnego dalszego spadku gospodarczego dla australijskich eksporterów nie będzie tania.