Kobiety po menopauzie z objawami naczynioruchowymi często mają problemy ze snem

Z analizy badań OASIS wynika, że ​​zaburzenia snu i niezadowolenie z jego jakości są bardzo powszechne wśród kobiet po menopauzie z objawami naczynioruchowymi.

Nowe dane zaprezentowane w tym tygodniu podczas ostatniej sesji dorocznego spotkania SLEEP 2024 w Houston w Teksasie wielonarodowy zespół badaczy na podstawie analiz jakościowych wykazały, że kobiety po menopauzie, które „częściej” lub „zawsze” doświadczają objawów naczynioruchowych z powodu trudności w poruszaniu się . Sen na początku badania klinicznego. Badanie wskazuje na potrzebę większego wsparcia ze strony lekarzy, aby zaradzić pogorszeniu się snu u kobiet po menopauzie.

Badacze, kierowani przez mgr Hadena Joffe, tymczasowego ordynatora Oddziału Psychiatrii w Brigham and Women’s Hospital, przeanalizowali dane dostępne z badań klinicznych OASIS – dwóch badań klinicznych III fazy mających na celu ocenę skuteczności i bezpieczeństwa elanzanetantu w leczeniu leczenie schorzeń. Leczenie objawów naczynioruchowych u kobiet po menopauzie. Ponadto w badaniach poszukiwano wyników klinicznych związanych z zaburzeniami snu, objawami depresyjnymi i jakością życia związaną z menopauzą.

„Zaburzenia snu związane z menopauzą są powszechne, kłopotliwe i mogą mieć wpływ na zdrowie i jakość życia kobiet” – napisali Joffe i współpracownicy. „Jednak wiele kobiet nie przypisuje zaburzeń snu menopauzie, a lekarze nie mogą pytać o zaburzenia snu podczas konsultacji”.

W badaniach OASIS kobietom po menopauzie z umiarkowanymi do ciężkich objawami naczynioruchowymi przydzielano w stosunku 1:1 elenzanetant w dawce 120 mg lub placebo przez 12 tygodni, po czym następowała 14-tygodniowa faza aktywnego leczenia. W obu badaniach ogółem 399 pacjentów otrzymywało elanzanetant w porównaniu z 397 pacjentami, które otrzymywały placebo. Badacze nie określili żadnego progu nasilenia zaburzeń snu w kryteriach włączenia.

Pacjenci otrzymywali elektroniczny kwestionariusz systemu informacji o wynikach zgłaszanych przez pacjenta (PROMIS-SD-SF-8b) w formie elektronicznej na początku badania, następnie w 1., 2., 3., 4. tygodniu, a następnie co 4 tygodnie w okresie badania, aby ocenić zaburzenia snu. Skala składająca się z 8 pozycji interpretowała aspekty snu poprzez stwierdzenia jakościowe, w tym „byłem zadowolony ze swojego snu” i „miałem trudności ze snem”, każde z nich oceniane było w 5-punktowej skali. Większe wyniki wyjaśniają nasilenie zaburzeń snu.

Wyjściowe średnie całkowite wyniki T-PROMIS SD-SF-8b wahały się od 60,2–61,7 w dwóch badaniach OASIS. Badacze zauważyli, że większość uczestników na początku badania zgłaszała, że ​​nie czuła się „w ogóle” lub „tylko nieznacznie” usatysfakcjonowana snem, a odsetek ten wahał się od 69,4% do 78,7%.

Ponadto w większości ramion badania na początku badania zgłaszano „bardzo często” lub „zawsze” problemy ze snem, od 58,1% do 68,6%. W rzeczywistości naukowcy doszli do wniosku, że dwa badania OASIS wykazały średnio umiarkowany poziom zaburzeń snu we wszystkich grupach pacjentów.

„Większość kobiet była niezadowolona ze swojego snu i zgłaszała problemy ze snem” – napisał zespół. „Dane te podkreślają wysoką częstotliwość i wielkość zaburzeń snu wśród kobiet po menopauzie z objawami naczynioruchowymi i potwierdzają potrzebę, aby pracownicy służby zdrowia zajęli się zaburzeniami snu podczas poradnictwa”.

Bibliografia

1. ^{Joffe H, McKee P, Soares CN, Thurston RC i in. Zaburzenia snu u kobiet po menopauzie z objawami naczynioruchowymi: wyniki badań III fazy. Artykuł zaprezentowany na dorocznym zgromadzeniu stowarzyszeń zawodowych Sleep Associated Professional Societies (SLEEP) 2024 w Houston w Teksasie. 1 – 5 czerwca 2024 r.}
2. ^{Pinkerton JV, Simon G, Panay N i in. Projekt OASIS 1 i 2: Badanie kliniczne fazy 3 oceniające skuteczność i bezpieczeństwo alizanitanu w leczeniu objawów naczynioruchowych związanych z menopauzą. klimakterium. 2024;31(6):522-529. doi:10.1097/GME.0000000000002350}