Kluczowe zalecenia dotyczące rehabilitacji pulmonologicznej w przypadku przewlekłych chorób układu oddechowego

W tym HCPLive W części wywiadu dr Christopher Mosher, MHS, mówi więcej o najnowszych aktualizacjach wytycznych praktyki klinicznej dotyczących rehabilitacji pulmonologicznej, w tym zaleceń dotyczących przewlekłej obturacyjnej choroby płuc, śródmiąższowej choroby płuc i nadciśnienia płucnego.

Mosher obecnie pracuje jako pulmonolog i badacz kliniczny na Uniwersytecie Duke, a także pełni funkcję adiunkta na Uniwersytecie Duke.

Kontynuował dyskusję na temat nowych wytycznych praktyki klinicznej, których treść doprowadziła do sformułowania zaleceń dotyczących rehabilitacji pulmonologicznej dla osób chorych na POChP, zaktualizowanych o najnowsze dowody, a także nowszych zaleceń dla osób ze śródmiąższową chorobą płuc i nadciśnieniem płucnym.

„Ostatnio istnieją mocne dowody zarówno w badaniach skuteczności, jak i badaniach skuteczności, że wykazano, że rehabilitacja pulmonologiczna po hospitalizacji z powodu przewlekłej obturacyjnej choroby płuc zmniejsza częstość przyszłych hospitalizacji, a także poprawia śmiertelność w ciągu roku” – wyjaśnił. „Zatem te pięć obszarów oraz fakt, że dzięki tej interwencji można ulepszyć je wszystkie, jest naprawdę ekscytujące i dlatego tak wielu z nas uważa, że ​​tej interwencji naprawdę zmieniającej życie należy poświęcić więcej uwagi i więcej wsparcia”.

Oprócz tych związanych z POChP, nowsze wytyczne w dalszym ciągu skupiają się na grupach takich jak osoby ze śródmiąższową chorobą płuc i nadciśnieniem płucnym. Mosher dodał, że dostępna i zalecana jest rehabilitacja pulmonologiczna u pacjentów ze śródmiąższową chorobą płuc.

„Następnie przyjrzeli się także podgrupie pacjentów z idiopatycznym zwłóknieniem płuc, w skrócie IPF” – powiedział. Podobnie jak w przypadku osób z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc, były one zalecane i istnieją mocne dowody przemawiające za zalecaniem rehabilitacji oddechowej u pacjentów ze śródmiąższową chorobą płuc. Łączne dane w tej grupie wykazały poprawę wydolności wysiłkowej, a także duszność i jakość oddychania Życie na koniec rehabilitacji po 6 do 12 miesiącach.

Kolejnym elementem nowych wytycznych Moshera jest rehabilitacja zalecana osobom z nadciśnieniem płucnym.

„A ta populacja pacjentów, jak wie wielu naszych słuchaczy, może być znacznie bardziej bezbronna” – powiedział. „I ich stabilność hemodynamiczna jest bardziej dynamiczna. Częściowo dowody na taką interwencję u tych pacjentów są rzadsze w porównaniu z pacjentami z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc. Dlatego też zalecono warunkowe zalecenie rehabilitacji pulmonologicznej w tej grupie pacjentów z nadciśnieniem. Płucna, ale dowody na to są słabe z powodów, o których wspomniałem.

Następnie Mosher został zapytany o podejście GRADE (ang. Rating, Evaluation, Development, and Evaluation) zastosowane w badaniu do sformułowania zaleceń klinicznych zespołu. Zapytano go także, jak zwiększyć wiarygodność rekomendacji.

„Zatem podejście GRADE jest powszechnym podejściem formalnym stosowanym do opracowywania tego rodzaju wytycznych i, jak zauważyłeś, naprawdę gwarantuje, że istnieje ustandaryzowane, dobrze potwierdzone podejście do wyciągania takich wniosków” – stwierdził. „Pomaga zapobiegać wyciekaniu jakichkolwiek opinii ekspertów i gwarantuje, że wszystkie zalecenia są naprawdę oparte na solidnych dowodach empirycznych”.

Więcej informacji na temat zaktualizowanych wytycznych można znaleźć w klipie z wywiadem opublikowanym powyżej.

Cytaty użyte w tym artykule zostały zredagowane dla przejrzystości.