Kim jest Stephen Colbert z The Late Show? Rozszyfrowanie wybranych przez księcia Harry’ego wywiadów telewizyjnych

Profesjonalne życie

Satyryk, aktor i prezenter telewizyjny — Colbert potrafi to wszystko. Obecnie prowadzi program CBS „The Late Show with Stephen Colbert”, który otrzymał od Davida Lettermana w 2015 roku.

Colbert ma na swoim koncie wiele ról telewizyjnych, ale najważniejsze to zjadliwy występ na kolacji stowarzyszenia korespondentów w Białym Domu w 2006 roku, przed ówczesnym prezydentem George’em W. Bushem, oraz gospodarz nagrody Emmy w 2016 roku. 58-latek wygrał dziewięć Nagrody Emmy. Własne nagrody, dwie nagrody Grammy i trzy nagrody Peabody. Colbert został uznany za jednego ze 100 najbardziej wpływowych ludzi magazynu Time w 2006 i 2012 roku.

Osobisty

Katolicki i południowy, Colbert ma głównie irlandzkie pochodzenie i jest jednym z 11 rodzeństwa. Wczesna operacja pozostawiła go głuchym na prawe ucho. Podobnie jak Megan – choć kilka lat temu – Colbert studiował na Northwestern University. Jest kapelanem i jest żonaty z Effie od 1993 roku. Para ma troje dzieci i podobnie jak Michael Strahan mieszka w Montclair w stanie New Jersey.

Colbert wie też, jak to jest wydać bestsellerową książkę; I Am America (i ty też możesz!) zajęła pierwsze miejsce na liście bestsellerów New York Timesa.

Dlaczego książę Harry wybrał właśnie jego?

Podobnie jak Harry znał traumę i traumę dzieciństwa: gdy miał 10 lat, ojciec Colberta i dwóch jego braci zginęło w katastrofie lotniczej. Colbert mówił o swoim żalu, o tym, jak stał się oderwany i walczył o nawiązanie przyjaźni. Zamiast tego wydaje się zatracać w powieściach science fiction i fantasy.

Jako nastolatek i dwudziestolatek Colbert cierpiał na napady depresji i lęku, co zmusiło go do pójścia na terapię. W wywiadzie z 2018 roku Colbert powiedział Rolling Stone : „Kiedy byłem młodszy, potrzebowałem terapii, aby poradzić sobie z lękiem, że zmarnowałem swoje życie, próbując zrobić coś, co niewielu ludziom uchodzi na sucho lub co im się udaje… Xanax był po prostu piękny. Wiesz, na jakiś czas.

„I wtedy zdałem sobie sprawę, że koła zębate nadal dymią. Już ich nie słyszałem. Ale je czułem, czułem, jak nagrzewa się skrzynia biegów i wydobywa się ze mnie dym… Odstawiłem Xanax po około dziewięciu dniach. Powiedziałem: „To nie pomaga”. Więc walczyłem z tym”. Czasami podnosiłem butelkę i mówiłem: „Gdybym chciał, mógłbym przestać to czuć, ale tego nie zrobię. Bo wiem, że jeśli przestanę uczucie, jakoś nie mogę przez to przebrnąć, jakbym musiał przejść przez tunel z pająkami”.

„A potem pewnego ranka obudziłem się, a moja skóra się nie paliła i zajęło trochę czasu, zanim zorientowałem się, co to było. Budzę się następnego ranka zupełnie dobrze, tak bardzo, że moje ciało wciąż sapie. Jestem dzwonek dzwoni tak mocno, że wciąż mam ochotę się trząść, ale prawdziwy dźwięk zniknął [because] Tego dnia zacząłem próby, aby stworzyć nowy program. Potem powiedziałem: „O mój Boże, nigdy nie mogę przestać występować”. Tworzenie czegoś pomogło mi po prostu odkręcić się jak nieobciążone koło zamachowe. I od tamtej pory nie przestałem”.

Michaela Strahana