Jest rok 2023, dlaczego kobiety wciąż są obciążone środkami antykoncepcyjnymi?

Facet o imieniu Oliver jest mi winien 25 dolców.

przez Maggie Choi z Re: wiadomości

Poznałam go kilka lat temu, zanurzając palce w przypadkowych randkach. Nie pamiętam ani jednej rzeczy, o której rozmawialiśmy, ale pamiętam, że pomyślałem, że wygląda uroczo w swetrze zapinanym na ćwiartkę.

Po obiedzie udaliśmy się do jego oziębłego mieszkania w Mount Eden, gdzie, co ciekawe, miał dokładnie odwrotność bardzo złej sytuacji „materac na podłodze z jedną poduszką”. Jego łóżko znajdowało się nienaturalnie wysoko nad podłogą, a na jego szczycie leżał komplet poduszek, jakby wyrwany z salonu wystawowego.

Prezerwatywa pękła. Powtarzał, że źle się czuje i pytał, czy może coś zrobić.

Powiedziałem mu, że jest mu zimno i nie ma za co przepraszać – po prostu kupię pigułkę antykoncepcyjną następnego dnia i możemy podzielić się kosztami. Tabletki kosztowały 50 dolarów.

Dwa lata później, pomimo moich najlepszych starań, wciąż czekam, aż Oliver prześle mi telegram 25 dolarów.

Tak jak powiedziałem Oliverowi, mógłbym zaoszczędzić 25 dolarów – ale taka jest zasada.

Czy uważał, że moim obowiązkiem jest dbanie o koszty i zarządzanie ECP? Czy w głębi duszy myślał, że nie ponosi żadnej odpowiedzialności w tej sprawie?

Wydaje się to przestarzałym stanowiskiem, ale kiedy przyjrzymy się, kto w praktyce ponosi finansowe, psychiczne i fizyczne koszty antykoncepcji, możemy zobaczyć, że świat zgadza się, że jest to odpowiedzialność kobiet zastępczych.

Ten artykuł przedstawia głosy osób, które same identyfikują się jako kobiety, ale przyznajemy, że problem ten może dotyczyć również osób z błonkoskrzydłymi, które nie identyfikują się jako kobiety.

Kto płaci za środki antykoncepcyjne?

Maya, która nie używa swojego prawdziwego imienia, aby zachować prywatność, miała 19 lat, kiedy potrzebowała ECP.

Prezerwatywa pękła, a kiedy brała pigułkę, od czasu do czasu brała ją poza wymaganymi ramami czasowymi. Nie chciała ryzykować, więc zdecydowała się na ECP.

Mężczyzna, z którym się spotykała, miał dwadzieścia kilka lat i myślała, że ​​nie ma takiej potrzeby, skoro brała tabletki antykoncepcyjne. Odmówił zapłaty połowy.

„Myślałam, że może jestem głupia, prosząc go o zapłatę” — mówi Maya. Starszy pan mówi ci coś i mówi: „Och, musisz mieć rację.

Tymczasem pomysł dzielenia się kosztami regularnej antykoncepcji, takiej jak pigułka, nie jest nawet rozmową.

Dbanie o pigułki antykoncepcyjne i związane z tym wizyty u lekarza zawsze wydawało się „po prostu tym”, mówi Sam, administrator Te Whanganui-a-Tara, nawet w długotrwałych związkach monogamicznych.

To nie jest coś, o czym mówiła w poprzednich związkach, mówi Jayde Turner, 22-letnia koordynatorka marketingu i wizażystka w Kirikiriroa.

„Kiedy ich spotkasz i powiesz:„ Tak, biorę pigułki ”, a oni uznają to za„ Och, kochanie, wszystko załatwione ”. Ona zrobi resztę, bez względu na to, jak długo będę z nią”.

Według dr Sue Bagshaw, dostawcy podstawowej opieki zdrowotnej dla młodych ludzi i starszego wykładowcy na Uniwersytecie Otago, to świat „nadal postrzegany jako obowiązek kobiet”.

„Wciąż myślę, że większość ludzi myśli o ciąży. Mężczyźni myślą, że nie jestem w ciąży. Więc po co się tym przejmować?”

Jaka jest jego cena?

Chociaż wiele marek pigułek jest subsydiowanych przez Aotearoa i kosztuje 5 USD przez trzy miesiące, istnieje szereg czynników, które mogą zwiększyć ten koszt.

Jayde, która bierze subsydiowane pigułki, wydaje około 115 dolarów rocznie na antykoncepcję i obowiązkowe coroczne badania lekarskie.

„Kiedy byłem studentem, dobijały mnie obowiązkowe egzaminy za 55 dolarów. To mogło się zdarzyć [the equivalent of] Moje zakupy spożywcze na ten tydzień właśnie zniknęły.

Maya musi wziąć pigułkę zawierającą tylko progestagen, ponieważ dostaje migreny, ale marka subsydiowanych pigułek zawierających tylko progestagen dała jej okropne skutki uboczne.

„Byłem taki smutny. Mój trądzik był naprawdę zły. I dużo przytyłem. „

Maya używa teraz pigułki zawierającej tylko progestagen, która jest łagodniejsza dla jej organizmu, ale nie jest subsydiowana, w cenie 50 dolarów za trzy miesiące lub 200 dolarów rocznie.

Koszt rocznej konsultacji lekarskiej wynosi 260 USD rocznie.

Ale przynajmniej ktoś inny płaci za prezerwatywy, prawda?

Wydaje się, że mężczyźni też nie mają obowiązku posiadania prezerwatyw, mówi Elliot Phillips, kierownik firmy kawowej w Dunedin.

„Mnóstwo moich kumpli było jak:„ Nie, nie mam ich ”. nie używam ich. A ona na to: „Co masz na myśli, mówiąc, że nie używasz?”

Sam, Jade i Maya zgadzają się, że tak jest w przypadku ich doświadczeń.

„Dziewięć razy na dziesięć chłopcy tego nie mają” – mówi Maya.

Maya mówi, że jej partnerzy seksualni również wydawali się nie przejmować, jeśli miała inne oznakowane środki antykoncepcyjne, biorąc pod uwagę, że nie były one przeznaczone do używania prezerwatywy.

„Nigdy nie pytano mnie, czy biorę pigułki czy depo [Provera] lub cokolwiek. Po prostu tak zakładają”.

Dr Sue Bagshaw mówi, że jest to norma, którą obserwuje w swojej pracy.

„To naprawdę nie jest wystarczająco dobre. Do tanga trzeba dwojga ludzi.”

Ci mężczyźni są narażeni na wysokie ryzyko niechcianej ciąży (i chorób przenoszonych drogą płciową).

Ale może nie wydaje się to dużym ryzykiem, ponieważ nie myślą o pracy umysłowej, którą muszą znosić.

Jak możemy lepiej dzielić koszty i odpowiedzialność za antykoncepcję?

Podczas gdy osoby cierpiące na macierzyństwo zastępcze są zwykle tymi, które ponoszą fizyczny ciężar antykoncepcji (chociaż to może wkrótce się zmienić), nie muszą być jedynymi, które ponoszą ciężar finansowy i psychiczny.

Nie mogąc się doczekać przyszłych relacji, Maya mówi, że będzie chciała podzielić koszty finansowe po połowie.

„Myślę, że powinna to być połowa moich połówek. Oboje to robicie. I nie chcecie dziecka. Powinieneś iść na połowę, to po prostu ma sens”.

Podział kosztów zachęca również obojga partnerów do dzielenia psychicznej odpowiedzialności za antykoncepcję. Zaczyna rozmowę.

Dr Sue Bagshaw mówi, że rozmowa o antykoncepcji powinna być częścią randkowego rytuału.

Bagshaw mówi, że ludzie powinni pytać potencjalnych partnerów, jakich środków antykoncepcyjnych używają i jak chronią przed chorobami przenoszonymi drogą płciową oraz czy byli ostatnio testowani.

To kwestia poczucia, kim dokładnie jest twój partner: partnerem.

Posiadanie przyszłego partnera, który jest bardziej zaangażowany w antykoncepcję, czy to pieniężną, czy inną, sprawi, że będzie się wydawało, że naprawdę są razem, mówi Sam.

„Pokazałoby to, że nie mają nic przeciwko aktywnemu zapobieganiu ciąży i wspierają moje zdrowie reprodukcyjne”.