„Jeśli ta koszulka wiele dla ciebie znaczy, pokaż to w tym meczu”.

Manu Samoa musiał znaleźć dumę w koszulce podczas ostatniego meczu swojego kraju w Pucharze Świata w Rugby przeciwko liderowi grupy D, Anglii.

Porywające wyzwanie podjęli legenda Samoa Manu i światowej sławy siłacz Tuilagi Alesana Tuilagi, który rozczarował kampanię swojego kraju w Pucharze Świata.

Manu Samoa wygrał swój mecz otwarcia turnieju, pokonując Chile 43-10 w Bordeaux. Od tego czasu zespół przegrał w dwóch zaciętych meczach z Argentyną (19-10) i Japonią (28-22), przypieczętowując tym samym los eliminacji z fazy grupowej.

Po tym, jak zaledwie kilka miesięcy temu zajął drugie miejsce w Pucharze Narodów Pacyfiku, pokonując Tongę i Japonię, wiązano z zespołem duże nadzieje.

Dołączenie byłego All Blacks, Stevena Luatuy i Limy Sopoagi, również zwiększyło ambicje zespołu, ale miejsce w pierwszej piątce ucierpiało z powodu turnieju pełnego kontuzji. Skradziono także T-shirt Sopoagi, w którym kopano z daleka, i pomimo próśb w mediach społecznościowych o jego zwrot, nadal nie udało się go odnaleźć.

Zespół ma ostatnią szansę, aby dać z siebie wszystko i rozświetlić turniej w Lille, gdzie będzie chciał pójść w ślady swoich braci z Fidżi i zarejestrować swoje pierwsze zwycięstwo nad Anglikami.

„Chcę zobaczyć smak naszego samoańskiego manu” – powiedziała Tuilagi. RWC na wyspie. „Jeszcze tego nie pokazali.

„Musimy wykorzystać naszą grę fizyczną. W ostatnich dwóch meczach nie korzystaliśmy z naszych fizycznych zawodników.

„Musimy zachować dyscyplinę. To absurdalne kary – nie jestem pewien, czy śmieszne, czy głupie – i kosztują nas mecz. Nie możesz grać przeciwko tej drużynie 12 czy 13 zawodników przed meczem z Anglią.

„Graj z pewną pewnością siebie, nie powstrzymuj się. Nie wychodź tak po prostu, idź z odrobiną pewności siebie.

„Okaż szacunek koszulce, którą nosisz, bo nie jest twoja. Po prostu ją pożyczasz. Ta koszulka wiele znaczy dla wszystkich legend, które grały w tę grę.

„Jeśli ta koszulka wiele dla ciebie znaczy, pokaż jej. Pokaż jej tę grę.

„Nie gramy w klubowe rugby, gramy w międzynarodowe rugby. We wszystkim, co robisz, musisz być na 100 procent. Ponieważ nie chcesz zawieść swojej drużyny. Nie chcesz zawieść swoich braci”.

„Twoi bracia wykonują ciężką pracę, ty rzucasz piłkę, rozdajesz rzuty karne, dostajesz żółtą kartkę, idziesz na chwilę napić się kawy, podczas gdy twoi bracia walczą na boisku.

„Tego rodzaju małe rzeczy. Musisz być na 100 procent gotowy i mieć umysł w tej grze. Wygrasz. Wygrasz”.

Ciężar był skierowany bardziej konkretnie na zawodników defensywy, którzy dopuścili się upuszczania piłek i otrzymywania w meczu żółtych i czerwonych kartek.

Jeśli chodzi o napastników, Tuilagi spotkał się z pewnymi pochwałami, co podzieliła legenda Black Ferns i czterokrotny mistrz świata Fiau Famusili, który dopiero odkrył, że obaj zawodnicy pochodzą z tej samej wioski na Samoa.

„Byłem pod wrażeniem napastników… Ich styl ataku, formacja, stałe fragmenty gry są mocne. Stworzyli dla zespołu odpowiednią platformę. A jeśli chodzi o grę w obronie, wszyscy są niezdecydowani, nie pewni, co zrobić Do.

„Następnie zmusza napastników do wykonania tylko jednego ataku, a to wywiera prawdziwą presję na drużynie, ponieważ ich plan gry zostaje wyrzucony przez okno.

Powiedziała, że ​​obrońcy popełniali proste błędy, które można naprawić, a zespół musi po prostu wykazać się większym rozsądkiem, trzymając piłkę w ręku i unikać pokusy „fantastycznych podań”.