Jak i kiedy zakończy się pandemia Covid-19?

Po rozkoszowaniu się wspaniałym słońcem i spędzeniu letniego czasu na świeżym powietrzu, sporo osób czuje optymizm, że koniec pandemii Covid-19 jest nieuchronny. Jak i kiedy to się może wydarzyć?

Odpowiedź „kiedy” jest prawie niemożliwa. Doświadczenia z ostatnich czterech epidemii wskazują, że wirusy zmieniają się z czynników wywołujących pandemię w epidemiczne źródła choroby w ciągu dwóch lat od ich pojawienia się. Ale wszystkie te epidemie były epidemiami grypy. Tym razem mamy do czynienia z nowym koronawirusem, co prawdopodobnie oznacza, że ​​zobaczymy inny schemat.

Istnieją statystycznie istotne różnice między zakażeniem Covid i jego przenoszeniem z jednej strony a zakażeniem grypą i jego przenoszeniem z drugiej strony. Okres inkubacji – okres narażenia na chorobę – jest dłuższy w przypadku Covid. Ludzie dłużej chorują i zarażają się na dłużej. Historyk grypy John Barry mówi, że ta pandemia „jest jak grypa poruszająca się w bardzo zwolnionym tempie”, co sprawia, że ​​przewidywanie czasu zakończenia gry jest wysoce niepewne.

Biorąc pod uwagę, że najbardziej prawdopodobnym punktem końcowym jest to, że ryzyko infekcji będzie stosunkowo niskie, a Covid-19 stanie się kolejną grypą sezonową wymagającą corocznych szczepień, gdzie pójdziesz dalej?

Nierówny dostęp do szczepionki, ciągłe wahania dotyczące szczepionki, pojawiające się warianty wirusów i globalne fale chorób będą odgrywać rolę w kształtowaniu tej końcowej gry. Eksperci ds. chorób zakaźnych z uniwersytetów Emory i Brown w USA napisali w tym miesiącu w Journal of the American Medical Association cztery możliwe scenariusze zakończenia pandemii: wykorzenienie, wykorzenienie, współistnienie i pożar.

Co trzeba zrobić, aby zwalczyć SARS-CoV-2? „Zarówno odporność szczepionkowa, jak i pochodząca z infekcji powinna być wysoce skuteczna, długotrwała i biegła w zapobieganiu wtórnemu przenoszeniu i ponownej infekcji oraz zapobieganiu wszelkim rodzajom obecnych i przyszłych wariantów wirusów”, mówią, dodając, że „eradykacja może okazać się być bardzo ambitnym celem, nawet jako próba”. intelektualista, nie wspominając o strategii zdrowia publicznego”.

Wykluczenie może stanowić bardziej realistyczny cel krótkoterminowy dla Sars-CoV-2, zwłaszcza jeśli szczepionki przypominające staną się konieczne, aby celować w pojawiające się warianty wirusa. Ale pomimo wczesnych postępów w niektórych krajach, bez przyszłych szczepień przeciwko SARS-2, ich trwała eliminacja może nie być możliwa.

Dopuszczalne może być współistnienie z Sars-CoV-2, w wyniku mniejszej niż całkowita lub rzeczywista eradykacja. W tym scenariuszu ochrona za pośrednictwem szczepionek posunęłaby się tak daleko, aby zapobiec najpoważniejszym objawom Covid-19, zatrzymać łańcuch przenoszenia wirusa i przeciwdziałać większości pojawiających się wariantów wirusa. Bardziej tolerancyjna endemiczność może zastąpić fluktuację fazy pandemii, jeśli dominuje współistnienie.

Pomimo przerażających podtekstów, pożar jest określany jako stan stacjonarny charakteryzujący się umiarkowanym poziomem endemiczności SARS-CoV-2. Przy dużych segmentach światowej populacji nieszczepionych z powodu ograniczeń dostępu lub wahania szczepień, krążenie Sars-CoV-2 pozostanie silne. Dałoby to wirusowi stałe możliwości replikacji i tworzenia nowych wariantów, które unikałyby naszych odpowiedzi immunologicznych. Gdy wybucha pożar, prawdopodobna jest szersza epidemia.

Niezależnie od tego, który scenariusz ostatecznie zwycięży, powinniśmy bardziej skupić się na tym, jak chcemy zareagować. Do tej pory kierowaliśmy się w dużej mierze ekspertami z członków Nphet. Biorąc pod uwagę, że najbardziej prawdopodobnym punktem końcowym jest to, że ryzyko infekcji będzie stosunkowo niskie, a Covid-19 stanie się kolejną grypą sezonową wymagającą corocznych szczepień, gdzie pójdziesz dalej?

Nadszedł czas, aby porozmawiać o tym, jak my, jako społeczeństwo, pragniemy dotrzeć do tego punktu. Czy możemy lepiej zrównoważyć zdrowie społeczności i ciężar interwencji? Być może kluczową kwestią jest proporcjonalność. Kiedy dalsze narzucanie dystansu społecznego, ograniczanie zgromadzeń publicznych i informowanie ludzi, dokąd mogą podróżować, staje się nieproporcjonalne?

Istnieją cztery główne siły kierujące dynamiką „jak to zrobić” Sars-CoV-2: zachowanie człowieka, sezonowość, ewolucja wirusów i wskaźniki szczepień w populacji.

Dodajmy piąty wymiar – jaki kształt chcemy przybrać w świecie po pandemii? A w jaki sposób chcielibyśmy dojść do tego jak najbardziej humanitarnie i inkluzywnie?

[email protected]i muirishouston.com