Jak działają mózgi mistrzów zawodów?

Jeśli kiedykolwiek ze zdumieniem obserwowałeś, jak eksperci od ciekawostek, tacy jak Mroczny Niszczyciel w The Chase, wychwytują z powietrza tajemnicze fakty i zastanawiałeś się, czy ich mózgi działają trochę inaczej niż Twoje, nie jesteś sam.

Doktor Monica Theo czterokrotna uczestniczka popularnego amerykańskiego teleturnieju Jeopardy.

Po raz pierwszy brała udział w zawodach w szkole średniej, zdobyła mistrzostwo uczelni, a na początku tego roku dotarła do ćwierćfinału w najwyższej klasy turnieju na zaproszenie.

Teraz, gdy jest doktorantką z psychologii na Uniwersytecie Emory w Atlancie, chciała wiedzieć, czy w mózgach ludzi, którzy pamiętają, że nosorożec jest narodowym zwierzęciem Szkocji, dzieje się coś szczególnego.

„Zastanawialiśmy się, czy moglibyśmy odkryć coś na temat tego, co sprawia, że ​​mózgi i umysły ekspertów ds. informacji publicznej są bardziej przywiązane do informacji publicznych niż inni ludzie” – powiedziała programowi Popołudnia RNZ.

Powiedziała, że ​​istnieją dwa rodzaje pamięci: pamięć epizodyczna i pamięć semantyczna.

„Pierwsze to wspomnienie rzeczy, które ci się przydarzyły, widoków, dźwięków, zapachów i ludzi, z którymi jesteś, wszystkich tych szczegółów, które przychodzą ci na myśl, kiedy zamykasz oczy i wyobrażasz sobie, że cofasz się w czasie.

„Nazywamy tę pamięć pamięcią epizodyczną, w której pamiętasz wydarzenia ze swojego życia”.

Dodała, że ​​drugim rodzajem pamięci jest pamięć faktów.

„Kto był pierwszym premierem Kanady i tym podobne. To pamięć semantyczna”.

Współczesna neuronauka mówi nam, że te dwa systemy pamięci współpracują ze sobą ściślej, niż wcześniej sądzono, powiedziała.

Z jej opowieści wynika, że ​​rozmawiając z innymi uczestnikami Jeopardy, odkryła, że ​​mają oni specyficzny sposób zapamiętywania.

„Kiedy ludzie pamiętają te trywialne fakty, często są w stanie przypomnieć sobie, gdzie byli, z kim byli i niektóre szczegóły tych rzeczy.

„Wydaje się, że ludzie łączą swoje fragmentaryczne wspomnienia, aby przypomnieć sobie czas, kiedy poznali fakty i same fakty”.

Dodała, że ​​potwierdziło to badanie, do którego rekrutowano uczestników ze strony internetowej poświęconej konkursom międzynarodowym.

„Umieszczaliśmy ludzi w tych „muzeach”, gdzie zebraliśmy szereg faktów i zdjęć z prawdziwych muzeów, a także uczyliśmy ludzi tych nowych rzeczy.

„Odkryliśmy, że eksperci od ciekawostek, gdy przypominali sobie fakty, których nauczyli się w naszym wirtualnym muzeum, z większym prawdopodobieństwem pamiętali, który obraz eksponatu widzieli w tym samym czasie lub w której połowie badania go widzieli – czyli w pierwszej połowa czy druga połowa?”

Dodała, że ​​eksperci ds. informacji publicznej mają więcej tego rodzaju „powiązań”.

„Znaleźliśmy pewne dowody tego rodzaju przywiązania, przywiązania, jakie eksperci od ciekawostek mają do faktów i miejsca, w którym się ich nauczyli”.

Dlaczego więc ma to dla nas znaczenie? Powiedziała, że ​​może nam to pomóc w zdobyciu większej wiedzy na temat pamięci w ogóle.

„Studiowanie zagadnień ogólnych to dla nas świetny sposób, aby dowiedzieć się więcej o tym, w jaki sposób nasza pamięć o naszych doświadczeniach lub pamięć epizodyczna może wpływać na naszą pamięć o tym, jak ogólnie działa świat, w jaki sposób pobieramy te informacje z jednego systemu pamięci i umieszczamy je w innym systemu i jak te systemy porozumiewają się ze sobą.”

rnz.co.nz