Jacco Pepper do sędziego otwarcia Pucharu Świata w Rugby, dlaczego All Blacks będą zachwyceni

analiza: Jacco Pepper zostanie zaprezentowany jako sędzia meczu otwarcia tegorocznych Mistrzostw Świata w Rugby pomiędzy Francją a All Blacks, w terminie, który z pewnością zadowoli drużynę Iana Fostera.

Rzeczy Rozumie się, że sędzia z RPA, podobnie jak w 2015 roku, gwizdnął na pierwszy mecz turnieju, który odbędzie się w Paryżu 9 września (czasu nowozelandzkiego) i prawdopodobnie zadecyduje o pierwszym i drugim miejscu w puli A.

Pozostałe trzy mecze grupy All Blacks (z Namibią, Włochami i Urugwajem) będą kontrolowane przez Anglików, w tym rekordzistę świata Wayne’a Barnesa (103 występy), który przejdzie do historii, sędziując na Piątych Mistrzostwach Świata. filiżanka.

Ale Barnes, który nie dostał wielkiej rozgrywki po raz pierwszy, to wielka sprawa dla Facetów w czerni.

Podczas gdy ta niesławna porażka w ćwierćfinale z Francją w 2007 roku jest już bardzo, bardzo dawno temu, a 44-latek od tego czasu stał się wyjątkowym administratorem i szczególnie błyskotliwym komunikatorem, liczby All Blacks pod nim malują surowy obraz.

Pomimo wielkiego zwycięstwa w Pucharze Bledisloe nad Wallabies w Melbourne w zeszłym miesiącu z Barnesem na czele, All Blacks historycznie mieli z nim wiele zmagań w środku. Porównaj ich rekord z momentem przejęcia władzy przez Biebera, a kontrast jest wyraźny.

Ogólnie rzecz biorąc, w 629 testach All Blacks mają wskaźnik wygranych na poziomie 77%, ze średnim wynikiem 28-14.

Pod rządami Peypera, po 17 testach, odsetek ten wzrósł do 88% (15 zwycięstw, 1 remis i tylko 1 porażka), przy średnim wyniku 31-15.

Pod rządami Barnesa, po 22 testach, spadł do 64% (14 zwycięstw i 8 porażek), ze średnim wynikiem 33-21.

Siedzą na przeciwnych krańcach spektrum wśród 10 sędziów, których Nowa Zelandia może uczestniczyć w Mistrzostwach Świata.

Podczas gdy All Blacks są w 100% perfekcyjni pod wodzą Carla Dixona z Anglii, który zdominował niewielką wygraną Bleddisloe w zeszłą sobotę w Dunedin, oraz Andrew Brace’a z Irlandii, ich trzy testy, odpowiednio jeden i dwa, stanowią bardzo małą próbkę.

Podobnie, liczba ta wynosi 60% pod okiem Australijczyka Nicka Perry’ego (trzy zwycięstwa, jeden remis, jedna porażka) i 50% w dwóch testach pod okiem Niki Amachokeli z Gruzji. Ten ostatni, chociaż jest dobrą historią dla World Rugby, ponieważ pochodzi z kraju drugiego poziomu i szybko się rozwija, nie do końca uważa się, że ma wielkich fanów w All Blacks, po ich zmaganiach z nim w zeszłym roku w historycznej przegranej u siebie do Argentyny w Christchurch i zwycięstwo Little nad Japonią w Tokio.

W siedmiu testach z udziałem Francuza Mathieu Raynala (71%) były też kamienie i diamenty. Był odpowiedzialny za tę historyczną porażkę z Irlandią w Chicago w 2016 roku, a także zeszłoroczne zwycięstwo nad Wallabies w Melbourne (marnujący czas mecz z rzutu wolnego) i remis z Anglią na Twickenham. Jednak był w trakcie przekonującego zwycięstwa w tym roku nad Springboks na Mt Smart Stadium.

Australijczyk Angus Gardner jest bardzo znaną twarzą Super Rugby, co może odzwierciedlać rekordowe 83% z 12 testami pod jego obserwacją, chociaż All Blacks przegrali dwa z ostatnich trzech z pierwszorzędnymi przeciwnikami.

Wracamy do Peppera i Barnesa – najbardziej doświadczonych sędziów z kilkunastu mundialu i głównych faworytów wielkich meczów. Żaden z nich nie dotarł wcześniej do finału mistrzostw świata, ale po przejściu na emeryturę Jerome’a ​​Garcésa i Nigela Owensa, którzy podjęli decyzje odpowiednio na 2019 i 2015 rok, tym razem są idealnie wyrównani, jeśli ich reprezentacje tego nie zrobią , Oczywiście. .

Odkąd Pepper po raz pierwszy przejął kontrolę nad All Blacks w 2012 roku, mają za sobą passę 16 meczów bez porażki (w tym remis z Wallabies w Sydney w 2014 roku).

Jak na ironię, jedyna porażka, jaką ponieśli z nim, to ostatnia – historyczna porażka 23-12 u siebie z Irlandią w Dunedin w zeszłym roku, która jest niezapomniana ze względu na całkowity chaos, jaki Pepper musiała wywołać tej absolutnie szalonej nocy.

Jeśli chodzi o sędziów, All Blacks prosperowali przez dłuższy okres, Peyper jest na szczycie.

All Blacks mają najlepsze wskaźniki wygranych poniżej (ponad 8 testów)

Wayne Erickson (Australia) 10-0 (100%)

Romain Poeta (Francja) 11-1-0 (92%)

Stuart Dickinson (Australia) 11-1 (92%)

Craig Joubert (Republika Południowej Afryki) 17-1-1 (89%)

Jaco Pepper* (Republika Południowej Afryki) 15-1-1 (88%)

Alain Rowland (Irlandia) 14-2 (88%)

Jerome Garces (Francja) 11-2 (85%)

Nigel Owens (Walia) 21-4 (84%)

* nadal aktywny

Jeśli chodzi o jakąkolwiek historię, jaką ma z meczami Nowej Zelandii z Francją, jest tylko jeden, a znak jest dobry dla fanów Kiwi, ponieważ All Blacks wygrali 26-19 w Paryżu w 2013 roku.

Jego wiedza o Super Rugby historycznie pomogła graczom All Blacks, chociaż ruch RPA na północ dla miejscowej piłki nożnej nieco zmienił krajobraz i od tego czasu Bieber zwołał tylko dwa testy dla Nowej Zelandii.

Istnieje jednak poczucie, że mniej charyzmatyczny i bardziej bezpośredni styl Peppera, w przeciwieństwie do bardziej konwersacyjnego stylu Barnesa, może pomóc All Blacks w nadziei na szybką grę.

Równie łatwo można spojrzeć na kiepskie wyniki All Blacks pod wodzą Barnesa i wskazać, że potrafi on sędziować mecze jeden na jednego z ich najtrudniejszymi rywalami – Springboksami – czego Peyper po prostu nie potrafi.

Jednak w jego dorobku jest tylko jeden taki przypadek – porażka 27-25 z gośćmi w Johannesburgu w 2014 roku.

Wskaż, że wszyscy czarni mieli gorsze wskaźniki wygranych poniżej (ponad 7 testów)

Jim Fleming (Szkocja) 5-1-4 (50%)

George Clancy (Irlandia) 4-3 (57%)

Derek Bevan (Walia) 10-6 (63%)

Wayne Barnes* (Anglia) 14-8 (64%)

* nadal aktywny

Zamiast tego porażki pod jego przywództwem były rozproszone i niezwykłe jest to, że Faceci w czerni nie tylko mają na swoim koncie zwycięstwa z Republiką Południowej Afryki z Barnesem, ale także nie zmierzyli się z Australią (3-3) i Francją (2-2 ). Albo Irlandia (1-2).

Od ostatniego Pucharu Świata Barnes nadzorował porażkę 40-25 z Francją w Paryżu w 2021 roku – największą porażkę All Blacks w historii z Les Bleus – wraz z porażką 32-22 z Irlandczykami w Wellington w zeszłym roku, która przypieczętowała zwycięstwo . Turyści odnieśli swoje pierwsze zwycięstwo na ziemi Kiwi.

Potem było 55-23 i 38-7 uderzeń Walii odpowiednio w Cardiff i Wallaby w Melbourne, chociaż All Blacks nie mogli nawet wygrać rzutów karnych w tych meczach – odpowiednio 10-10 i 9-11. , chociaż to ostatnie jest jedynym przypadkiem w tym sezonie, kiedy im się to nie udało.

Ta znacznie poprawiona dyscyplina była ogromnym kluczem do dotychczasowych sukcesów All Blacks w 2023 roku. W zeszłym roku wygrali tylko cztery rzuty karne (zremisowali trzy i przegrali sześć), tracąc jednocześnie dziewięć żółtych kartek i dwie czerwone.

W tym roku w ogóle nie było kartek, a ich napastnicy, którzy znacznie się poprawili po zmianie asystentów trenerów, znacznie lepiej radzą sobie z awariami i ogólnie są czystsi w całym parku.

Co ciekawe, to nie obrzeża półkuli północnej rozwijają się pod rządami Barnesa, który dzięki Sześciu Narodów ma tendencję do widzenia więcej. Zamiast tego, to Republika Południowej Afryki (75%) i Australia (71%, ale przegrały pięć z ostatnich sześciu) są na czele All Blacks na listach przebojów, mimo że argentyńscy południowcy tracą o 11%.

Pepper raczej nie denerwowałby Francji, jako że trzecia drużyna na świecie ma na swoim koncie rekord 8-3 (73%).

Obejmuje to zwycięstwa w obu testach, które prowadził od czasu, gdy przewodniczył porażkom ćwierćfinałowym Mistrzostw Świata 2019 z Walią – 25-13 nad Anglią i 30-29 nad Australią, oba w zeszłym roku i oba na tym samym stadionie Francja byłaby w środek. Z tegorocznej redakcji, może nawet bliżej.

Zespoły na poziomie testowym dokładają wszelkich starań, jeśli chodzi o przygotowania, w tym sędziów egzaminacyjnych. Mecze Big Test mogą łatwo zmienić stronę, która najlepiej dostosuje się do tego, kto rządzi, nawet jeśli sędziują te same aspekty techniczne, każdy sędzia będzie miał swoje własne cechy.

Dzięki analitykom, którzy przekopują się przez statystyki, trenerzy będą wiedzieć, gdzie każdy gwizdek jest najgorętszy, i w ten sposób ostrzec graczy, czego należy się wystrzegać w danym tygodniu – czasem nawet po wywieszeniu tej informacji na tablicy w szatni.

Ten poziom szczegółowości nabierze szczególnego znaczenia na Mistrzostwach Świata, gdzie obowiązuje obecnie zakaz spotkań przedmeczowych pomiędzy sędziami i trenerami.