Izolacja społeczna zwiększa ryzyko demencji o 26% i zmniejsza mózg

Stwierdzono, że izolacja społeczna jest niezależnym czynnikiem ryzyka demencji.

Według badań izolacja społeczna jest zdecydowanym czynnikiem ryzyka demencji, ponieważ jest bezpośrednio związana ze zmianami w obszarach mózgu odpowiedzialnych za pamięć.

badacze z Uniwersytety w WarwickA CambridgeA Uniwersytet Fudan Przeanalizował dane z neuroobrazowania od ponad 30 000 dorosłych z zestawu danych brytyjskiego Biobanku, aby zbadać, w jaki sposób izolacja społeczna i samotność ostatecznie wiążą się z demencją. Wykazano, że objętość istoty szarej w częściach mózgu odpowiedzialnych za pamięć i uczenie się jest niższa u osób odizolowanych społecznie.

Wyniki badania zostały niedawno opublikowane w czasopiśmie Neurologia.

Naukowcy wykorzystali narzędzia do modelowania, aby przyjrzeć się względnym powiązaniom między izolacją społeczną, samotnością i demencją z wszystkich przyczyn, wykorzystując dane z brytyjskiego Biobanku, dużej kohorty podłużnej. Po uwzględnieniu szeregu zmiennych ryzyka, takich jak status społeczno-ekonomiczny, choroba przewlekła, wybór stylu życia, depresja i genotyp APOE, wykazano, że izolacja społeczna wiąże się z 26% wyższym ryzykiem demencji.

Samotność była również powiązana z późniejszą demencją, chociaż nie po kontrolowaniu depresji, która stanowi 75% związku między samotnością a demencją. Dlatego, w przeciwieństwie do subiektywnego doświadczenia samotności, obiektywna izolacja społeczna jest niezależnym czynnikiem ryzyka demencji w późniejszym życiu. Efekt był wyraźniejszy u osób powyżej 60. roku życia, zgodnie z dodatkowymi analizami podgrup.

Profesor Edmund Rolls, neurolog z[{” attribute=””>University of Warwick Department of Computer Science, says, “There is a difference between social isolation, which is an objective state of low social connections, and loneliness, which is subjectively perceived social isolation. Both have risks to health but, using the extensive multi-modal data set from the UK Biobank, and working in a multidisciplinary way linking computational sciences and neuroscience, we have been able to show that it is social isolation, rather than the feeling of loneliness, which is an independent risk factor for later dementia. This means it can be used as a predictor or biomarker for dementia in the UK.”

He continues, “With the growing prevalence of social isolation and loneliness over the past decades, this has been a serious yet underappreciated public health problem. Now, in the shadow of the COVID-19 pandemic, there are implications for social relationship interventions and care – particularly in the older population.”

Professor Jianfeng Feng, from the University of Warwick Department of Computer Science, states, “We highlight the importance of an environmental method of reducing the risk of dementia in older adults through ensuring that they are not socially isolated. During any future pandemic lockdowns, it is important that individuals, especially older adults, do not experience social isolation.”

Professor Barbara J Sahakian, of the University of Cambridge Department of Psychiatry, says, “Now that we know the risk to brain health and dementia of social isolation, it is important that the government and communities take action to ensure that older individuals have communication and interactions with others on a regular basis.”

Reference: “Associations of Social Isolation and Loneliness With Later Dementia” by Chun Shen, Edmund T. Rolls, Wei Cheng, Jujiao Kang, Guiying Dong, Chao Xie, Xing-Ming Zhao, Barbara J. Sahakian and Jianfeng Feng, 8 June 2022, Neurology.
DOI: 10.1212/WNL.0000000000200583