Inhibitor SGLT-2 HF, korzyść CV uznana za spójną wśród populacji z T2D, CKD, HF

Inhibitory transportera sodowo-glukozowego-2 (SLGT2) zmniejszały w różnym stopniu ryzyko wystąpienia niewydolności serca (HF) i zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych (CV) u pacjentów z HF, cukrzycą typu 2 (T2D) lub przewlekłą chorobą nerek (CKD). grupy trzech chorób, zgodnie z wynikami metaanalizy obejmującej ponad 90 000 pacjentów.¹

W porównaniu z placebo we wszystkich badaniach, inhibitory SGLT-2 zmniejszały ryzyko pierwszej hospitalizacji (HHF) lub zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych średnio o 23% u uczestników badania z HF, cukrzycą typu 2 i przewlekłą chorobą nerek, a efekt utrzymywał się na stałym poziomie, gdy dowolna kombinacja warunki te zostały połączone. . Inhibitory SGLT-2 również znacznie zmniejszyły śmiertelność z przyczyn sercowo-naczyniowych średnio o 14% u pacjentów z każdą z trzech chorób.

„Cukrzyca typu 2, HF i przewlekła choroba nerek często się pokrywają, ale wpływ inhibitorów SGLT2 na pacjentów z wieloma różnymi patologiami pozostaje mniej jasny, ponieważ indywidualne badania były słabe w ocenie subpopulacji” Wyniki choroby w księgach centrum medycznego University of Mississippi i współpracowników w Journal of American College of Cardiology.

Pojawiły się również obawy, że korzyści obserwowane przy stosowaniu inhibitorów SGLT-2 „mogą być osłabione w obecności wielu chorób współistniejących” – kontynuowali naukowcy. Niespójne wyniki w poszczególnych badaniach również pozostawiły niepewność co do wpływu inhibitorów SGLT-2 na zgony z przyczyn sercowo-naczyniowych. Systematyczny przegląd i metaanaliza miały na celu ocenę wpływu „inhibitorów SGLT2 na wyniki w podgrupach pacjentów z różnymi kombinacjami chorób sercowo-naczyniowych, nerek i chorób metabolicznych”.

Osman i jego współpracownicy przeszukali bazy danych Medline, Scopus i Cochrane Central od momentu powstania do listopada 2022 r. kombinacja. . Punkty końcowe będące przedmiotem zainteresowania stanowiły połączenie pierwszego przyjęcia do szpitala z powodu HF lub zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych, pierwszego przyjęcia do szpitala z powodu niewydolności serca lub zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych. Do określenia HR i 95% przedziału ufności wykorzystano modele efektów losowych.

Ostateczny zestaw 13 badań spełnił kryteria kwalifikacyjne, obejmując dane od 90 413 uczestników. Spośród wszystkich 48 548 pacjentów otrzymało inhibitory SGLT2, a 41 928 otrzymało placebo. Średni wiek uczestników wynosił 65 lat, a 33% stanowiły kobiety.

znaleziska

Wyniki analizy wykazały, że inhibitory SGLT2 w porównaniu z placebo zmniejszały ryzyko pierwszego zgonu z powodu HFF i/lub CV o 24% w HF (HR, 0,76; 95% CI, 0,72–0,81), o 23% w T2D (HR, 0,77).); 95% CI, 0,73–0,81) i 23% w CKD (HR, 0,77%; 95% CI, 0,72–0,82).

Osman i wsp. stwierdzili stałą korzyść z leczenia SGLT-2 u pacjentów z HF ze zmniejszoną lub zachowaną frakcją wyrzutową, z HF z T2D i bez T2D oraz u pacjentów z HF z CKD lub bez. U pacjentów z cukrzycą typu 2 stałe korzyści zgłaszano u pacjentów z przewlekłą chorobą nerek lub bez niej oraz u pacjentów bez HF, a także u pacjentów z przewlekłą chorobą nerek bez HF. Korzyści zaobserwowano u uczestników ze wszystkimi trzema warunkami.

W odpowiedzi na pytanie o wpływ leczenia inhibitorem SGLT-2 na śmiertelność z przyczyn sercowo-naczyniowych autorzy odnotowali istotne zmniejszenie śmiertelności z przyczyn sercowo-naczyniowych o 16% u pacjentów z HF, o 15% u chorych na T2D i o 12% u pacjentów z T2D Ci, którzy cierpią na CKD. Inhibitory SGLT2 były również związane ze spadkiem pierwszego specyficznego HFF o 29% w HF, 29% w T2D i 32% w CKD.

Zespół zauważył, że jednym sprzecznym odkryciem było to, że wśród pacjentów z przewlekłą chorobą nerek bez T2D leczenie SGLT-2 nie powodowało zmniejszenia ryzyka HFF pierwszego rzutu i/lub zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych. Biorąc pod uwagę, że dane dotyczące tej populacji były dostępne tylko z dwóch badań, podejrzewają, że odkrycie może być spowodowane raczej słabą mocą niż brakiem efektu.

„Te odkrycia potwierdzają„ wezwanie do działania ”w celu szerokiego zastosowania inhibitorów SGLT2 we wszystkich trzech grupach pacjentów” – podsumowali autorzy.

W załączniku redakcyjnyI² Kardiolodzy Stephen Wiviot, MD i David Berg, MD, MPH, zarówno z Brigham, jak i Women’s Hospital oraz badacze z grupy badawczej TIMI, piszą: „Nie można zaprzeczyć, że inhibitory SGLT2 zmniejszają ryzyko zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych u pacjentów z chorobami przewlekłymi”. Choroby serca, nerek i metaboliczne. Innymi słowy, są to czynniki, które mogą potencjalnie zapobiegać lub modyfikować przebieg chorób sercowo-naczyniowych, w tym śmierci z przyczyn sercowo-naczyniowych, u wielu pacjentów”.

Bibliografia

1. Usman M, Siddiqui T, Anker S i in. Wpływ inhibitorów SGLT2 na wyniki sercowo-naczyniowe w różnych grupach pacjentów. J Am Cole Cardiol. 2023; 81 (25) 2377-2387. doi: 10.1016/j.jacc.2023.04.034
2. Wiviott SD, Berg DD. Inhibitory SGLT-2 zmniejszają liczbę przyjęć do szpitala z powodu niewydolności serca i zgonów z przyczyn sercowo-naczyniowych: przejrzystość i spójność. J Am Cole Cardiol. 2023; 81(25) 2388–2390. doi: 10.1016/j.jacc.2023.04.035