Inflacja w strefie euro osiągnęła najniższy poziom od dwóch lat wraz z osłabieniem presji cenowej w USA

Otrzymuj bezpłatne aktualizacje na temat inflacji w strefie euro

Wyślemy Ci Codzienne podsumowanie MIFT Wyślij e-mail z najnowszymi informacjami Inflacja w strefie euro Wiadomości każdego ranka.

Inflacja w strefie euro spadła do najniższego poziomu od prawie dwóch lat, a podwyżki cen w Stanach Zjednoczonych w zeszłym miesiącu były niższe niż oczekiwano, co zwiększa perspektywę zakończenia podwyżek stóp procentowych po obu stronach Atlantyku.

Rynki obligacji ustabilizowały się w piątek po miesiącu zawirowań, wzmocnione wiadomością, że ceny konsumenckie w europejskim obszarze wspólnej waluty wzrosły we wrześniu o 4,3 procent, poniżej oczekiwań ekonomistów na poziomie 4,5 procent i sierpniowych 5,2 procent.

Ostatni raz inflacja spadła w październiku 2021 r.

Dane z USA wzbudziły także nadzieję, że największy od pokolenia wzrost cen konsumpcyjnych szybko wygaśnie.

„Najważniejszy wniosek jest taki, że cykl zacieśniania polityki dobiega końca” – stwierdził Seema Shah, główny globalny strateg w Associate Asset Management, odnosząc się do serii podwyżek stóp procentowych przez Europejski Bank Centralny, Rezerwę Federalną Stanów Zjednoczonych i inne instytucje na całym świecie. rok. Ostatnie dwa lata.

Rentowność obligacji pozostaje jednak w pobliżu najwyższych poziomów od dekady lub dłużej.

Opublikowane w piątek dane z USA pokazały, że preferowana przez Rezerwę Federalną miara cen nie uległa w sierpniu żadnym zmianom, wzrastając w ciągu miesiąca zaledwie o 0,1 procent, mniej niż oczekiwali ekonomiści i rynki.

W ciągu roku poprzedzającego sierpień podstawowy wskaźnik wydatków osobistych wzrósł o 3,9%, w porównaniu z 4,3% w poprzednim miesiącu.

Ekonomiści twierdzą, że liczby te są ważniejsze niż marginalny wzrost zasadniczej stopy inflacji wydatków osobistych na skutek wyższych cen benzyny do 3,5 procent w sierpniu z 3,4 procent w lipcu.

Jason Furman, profesor Harvardu i były urzędnik administracji, powiedział, że dane z USA reprezentują „trzy jednoznacznie dobre miesiące z rzędu” pod względem inflacji bazowej, która nie obejmuje energii i żywności i jest uważnie obserwowana przez banki centralne jako miara podstawowej presji cenowej.

W piątkowych uwagach John Williams – szef Banku Rezerw Federalnych w Nowym Jorku i bliski sojusznik przewodniczącego Jaya Powella – wskazał, że presja cenowa, choć nadal wysoka, osłabła. Powiedział, że amerykański bank centralny może znajdować się „na lub w pobliżu szczytowego poziomu docelowego zakresu stopy funduszy federalnych”. Referencyjna stopa procentowa jest na najwyższym poziomie od 22 lat i waha się w przedziale 5,25–5,5 proc.

Urzędnicy nie są przekonani co do konieczności kolejnej podwyżki stóp procentowych o ćwierć punktu procentowego w tym roku. Fala przeciwnych czynników, począwszy od grożącego zawieszenia działalności rządu po rychłe wygaśnięcie programów pomocowych z czasów pandemii, wpływa obecnie na największą gospodarkę świata, zwiększając wśród uczestników rynku przypuszczenia, że ​​Fed ma już dość podnoszenia kosztów pożyczek.

Jednakże urzędnicy Fed upierali się, że będą musieli utrzymać stopy procentowe na wysokim poziomie przez dłuższy okres, aby zapewnić ścisłą kontrolę inflacji.

Gwałtowne spowolnienie inflacji w strefie euro zwiększyło oczekiwania, że ​​Europejski Bank Centralny zakończy w przyszłym miesiącu bezprecedensową serię 10 kolejnych podwyżek stóp procentowych.

„Utwierdza to w naszym przekonaniu, że EBC skończył z podnoszeniem stóp procentowych” – powiedział Jack Allen Reynolds, ekonomista w grupie badawczej Capital Economics. „Nadal jednak uważamy, że bank rozpocznie obniżki stóp procentowych dopiero pod koniec 2024 roku”.

Inflacja w strefie euro spadła z zeszłorocznego szczytu wynoszącego 10,6 procent. Presja cenowa w Unii słabnie wolniej niż w Stanach Zjednoczonych, ale szybciej niż w Wielkiej Brytanii, gdzie inflacja w zeszłym miesiącu osiągnęła 6,7 ​​procent.

Dane liczbowe po obu stronach Atlantyku zapewniły komfort rynkowi obligacji, którym w tym miesiącu wstrząsnęła wiadomość bankierów centralnych, że stopy procentowe, szczególnie w Stanach Zjednoczonych, pozostaną wyższe niż sądzono w przyszłym roku i w 2025 r.

Akceptacja inwestorów, że koszty pożyczek pozostaną „wyższe przez dłuższy czas”, spowodowała, że ​​w tym tygodniu rentowność 10-letnich amerykańskich obligacji skarbowych osiągnęła najwyższy poziom od 2007 r., a niemieckich 10-letnich do poziomów nienotowanych od ponad dziesięciu lat.

Jednak po piątkowych informacjach o inflacji rentowność 10-letniego niemieckiego długu – punktu odniesienia dla strefy euro – spadła o 0,15 punktu procentowego do 2,81 procent. Rentowność 10-letnich amerykańskich obligacji skarbowych spadła o 0,07 punktu procentowego do 4,53 proc.

„Czuję się bardzo komfortowo, stwierdzając, że najgorsza porażka prawdopodobnie jest już za nami” – powiedział Christopher Jeffrey, dyrektor ds. stóp procentowych i strategii inflacji w dziale Legal and General Investment Management. Dodał, że piątkowe dane „z pewnością pomogły w zapobieganiu przekształceniu się hasła „wyższe na dłużej” w „wyższe na stałe”.

Michael Metcalf, szef strategii makroekonomicznej w State Street, powiedział, że trudności gospodarcze, w tym potencjalne zawieszenie działalności rządu USA w ten weekend, oznaczają mniejszą presję na Fed, aby podniósł stopy procentowe.

„Jesteśmy bardziej pewni, że osiągnęliśmy szczyt wzrostu” – stwierdził. „Szczytowe stopy procentowe, szczytowy wzrost, szczytowa inflacja i bardzo niskie [bond] Wszystkie spółki wskazują na lepsze potencjalne zwroty w IV kwartale.

Banki centralne nadal jednak sygnalizują, że mogą podnieść stopy procentowe w przypadku wznowienia presji cenowej.