Finał Pacific Super Rugby: Starzy kumple Scott Robertson i Leon MacDonald rysują linie frontu

Leon MacDonald w najlepszych czasach nie zdradza zbyt wiele. Ale kiedy trener Bluesa został poinformowany, że jego rywal Super Rugby Pacific widzi wpływ Crusaders na jego drużynę, cóż, powiedzmy, że nie był to ślepy zaułek, którego chciał.

Trener Super Crusader, Scott „Razor” Robertson, bez wątpienia potraktował to jako komplement, a człowiek, którego nazywają Ranji, który był krzyżowcem w 122 meczach, przyjąłby to jako komplement. Ale to są dwa dni od Wielki finał Pacific Super Rugby Szczerze mówiąc, pomiędzy dwoma najbardziej udanymi nowozelandzkimi franczyzami w całkowicie wyprzedanym Eden Park, szef Bluesa nie miał żadnej.

Oto jak wymieniono gatunki. W Christchurch w czwartek Robertson, który… Witamy z powrotem Sama Whitelocka zorientowanego na fitness. W swoim składzie nieuchronnie był pytany o The Blues pod wodzą swojego starego kolegi z drużyny, asystenta trenera 2017. Bardzo lubił go chwalić, biorąc pod uwagę wszystko, mówiąc, że widział „znajomych”, że byli „wąską grupą” i to było jasne, że trochę cieszyli się swoim towarzystwem

Robertson, który określił MacDonalda jako dobrego przyjaciela, dodał: „On jest bystrym facetem, świetnym taktykiem rugby, a Joe Schmidt pięknie ukształtował i zaokrąglił bluesa. presja.”

Czytaj więcej:
* Dalton Papale został podpisany przez The Blues w finale Pacific Super Rugby przeciwko Crusaders
* Ogłoszono blokadę All Blacks Sama Whitelocka na mecz Super Rugby z Blues
* Luke Romano odblokowuje ostatni mecz Crusaders Super Rugby Pacific: „Po prostu kolejna gra”.

MacDonald, z wąskimi oczami i zaciśniętymi zębami: „To jego uwaga. Nie widzę tego. Myślę, że ta grupa poszła na swój sposób. Dużo się zmieniło odkąd tu jestem, nasza gra jest naszą grą i jest inna od ich. Ich problem jest poważny i myślę, że my też tu jesteśmy. Z różnych powodów. Ale to jest drużyna rugby Blues.

Każdy przemiał do ostatecznej rośliny z mnóstwem wątków fabularnych. Trwały sukces kontra nieustanny absurd, Richie Muonga przeciw Bodenowi Barrettowi, Luke Romano przeciw drużynie, która go odrzuciła, brutalne kliniczne drogi Południa kontra styl i wspaniałe stopy wielkiego miasta na północy. Możesz więc dodać Rangi v Razor.

Bez względu na to, jak przebiegnie sobotni mecz w Eden Park, wygra go główny trener przesiąknięty czerwienią i czernią.

Bezkonkurencyjny Robertson, breakdance i kolekcjoner pucharów przekształcił swoją karierę piłkarską z odnoszącą największe sukcesy profesjonalną serią rugby (1996-2003) ostatecznie w relacje trenerskie, które przyniosły same sukcesy.

Od czasu, gdy Robertson – główny trener potencjalnego All Blacks – przejął Crusaders w 2017 roku, uwzględnili potrójne tytuły Super Rugby (kończące dziewięcioletnią suszę dla Sahary, według ich standardów), a następnie koronę Aotearoa w 2020 roku -21 Era Covida. Wszyscy byli idealni pod ostrzem Razora i tylko zeszłorocznemu konkursowi linebackerów Trans-Tasmana (pomimo wygrania wszystkich pięciu meczów) uszło mu to na sucho.

Kontrola McDonalda nad bluesem była mniej meteorytowa, ale była prawie tak samo ważna. 56 All Black Team of Tests, którzy grali wszystko oprócz jednego w swojej 13-letniej karierze w Super Rugby w Crusaders, przekształcili niedocenianą formę drużyny Oakland z fantazji w rywali, a ze zwykłych graczy w mistrzów, z Trans – zeszłoroczny tytuł Tasmana był ich pierwszy od zwycięstwa w 2003 r. Wydaje się, że w tym roku zrobili ostatni krok, ponieważ wygrali 15 meczów w finale, w tym pierwsze zwycięstwo w Christchurch (27-23) od 18 lat.

Zapytany, co się dla niego zmieniło, MacDonald powiedział: „Sposób, w jaki myślałem o grze. W Auckland panuje inny sposób myślenia… i przystosowałem się do tego i rozwinąłem się pod względem otwarcia umysłu. robienie rzeczy, a nie musisz robić tego w ten sam sposób. To jest piękno tego zespołu – stworzyli swój własny sposób.

MacDonald powiedział, że nigdy nie wyobrażał sobie, że będzie trenował Auckland, ale teraz jest w swoim żywiole. „Kocham go iw pełni inwestuję w bluesa” – dodał. „Czuję się bardzo związany z tą grupą, z biegiem czasu ewoluowaliśmy jako grupa trenerska i jako gracze, a teraz czujemy się naprawdę dobrze z tym, co robimy na boisku i poza nim.

„To był wspaniały rok, a finał przeciwko Crusaders jest naprawdę świetny”.

MacDonald był świetnym klientem za swoich czasów gry i jako trener emanuje wyluzowaną powierzchownością. Zapytany, co dało mu pewność, że The Blues mogą pokonać niepokonanych Crusaders w wielu finałach (tylko cztery z 14, imponująca 15, jeśli liczy się 21 playoffów Aotearoa), przerwał na chwilę.

„Tak, w zeszłym tygodniu nic nie stracili. Ufamy w to, co zrobiliśmy przez ten rok. Czasami pokazaliśmy, że możemy nadrobić zaległości w obronie, pokazaliśmy tam dużo serca i możemy być fizyczni. Kiedy atakujemy, kiedy naprawiamy rzeczy. Trudno się dopasować. Byliśmy tam w tym roku i pokonaliśmy ich w domu, mamy tu za sobą duży tłum, co również daje nam pewność siebie.

Można powiedzieć, że pewni siebie jak krzyżowcy. Ale MacDonaldowi by się to nie spodobało.

Ranji przeciwko goleniu

Leon MacDonald

Wiek: 44

W latach 1997-2009 rozegrał 122 mecze dla Crusaders. 56 testów dla wszystkich czarnych 2000-08

Trener: Tasman 2016-18; Blues 2019-22

Scott Robertson

Wiek: 47

W latach 1996-2003 rozegrał 86 meczów dla Crusaders. 23 testy dla wszystkich czarnych 1998-02

Trener: Canterbury 2013-18; Krzyżowcy 2017-22