Emisje w Nowej Zelandii rosną, ponieważ rząd zobowiązuje się do podjęcia pilnych działań | Nowa Zelandia

Emisje netto Nowej Zelandii wzrosły o 57% w latach 1990-2018, co plasuje ją wśród innych krajów Słabi wykonawcy W OECD. Pod koniec 2019 r. Premier Jacinda Ardern, Przeszedł przez ustawodawstwo Które wyznaczyły zerowy cel netto do 2050 r. W zakresie emisji dwutlenku węgla, w tym rolnictwa.

Minister ds. Zmian Klimatu James Shaw powiedział, że raportowany wzrost w latach 2018-2019 „powstrzymał nas przed osiągnięciem celów, do których zobowiązaliśmy się na mocy prawa”.

Powiedział, że nowe dane nie uwzględniają wpływu środków ograniczających emisje wprowadzonych przez rząd od 2019 r., Takich jak ograniczenie systemu handlu uprawnieniami do emisji, który został wprowadzony w zeszłym roku; Podkreślili jednak potrzebę podjęcia pilniejszych środków. „Czas opóźnienia się skończył”, powiedział Shaw.

Ralph Chapman, dyrektor Programu Studiów Środowiskowych na Uniwersytecie Wiktorii, powiedział The Guardian, że roczne raporty inwentaryzacyjne są mniej orientacyjne z długoterminowej perspektywy, ponieważ 2% wzrost w latach 2018-19 prawdopodobnie odzwierciedla decyzje podjęte lata wcześniej.

„Rząd może podjąć cenne działania – w obszarach takich jak zakaz nowych kotłów węglowych w przemyśle i inwestowanie w infrastrukturę transportu publicznego – ale każda akcja polityczna pojawia się po długim czasie. … od czasu do czasu będą się pojawiać refleksje w liczb. Ale trend jest w liczbach. Gazy cieplarniane powinny spadać ”.

Niezależny Komitet ds. Zmian Klimatu, któremu rząd powierzył opracowanie strategii dekarbonizacji gospodarki do 2050 r., Jest w trakcie finalizowania propozycji po okresie konsultacji społecznych.

Wśród środków zalecanych w projekcie raportu, przedstawionym w styczniu, znajdują się przyspieszenie wytwarzania energii odnawialnej, przyjazne dla klimatu praktyki rolnicze, zmniejszenie liczby zwierząt gospodarskich, trwałe (i bardziej zlokalizowane) lasy oraz wszechstronne przejście na samochody elektryczne.

Komisja dokonuje przeglądu swojego sprawozdania, aby uwzględnić ponad 15 000 wniosków, a ostateczny plan działania ma zostać przedstawiony w parlamencie pod koniec maja. Następnie rząd jest prawnie zobowiązany do przyjęcia tego lub stworzenia własnego planu do końca roku.

Renwick – jeden z sześciu komisarzy – powiedział, że najnowsze dane mogą zapewnić „dodatkowy impuls” do pracy. „Mamy całą moc, wiemy, co musimy zrobić i dysponujemy większością potrzebnych nam technologii” – powiedział. „To kwestia posuwania się naprzód i nie martwienia się o to, czy uda nam się osiągnąć określone cele, chodźmy tak daleko, jak to możliwe i zobaczmy, jak daleko zajdziemy”.

Według Renwicka, zbliżająca się konferencja ONZ w sprawie zmian klimatu, która odbędzie się w Glasgow w listopadzie, jest okazją dla Nowej Zelandii do przewodzenia światu w wyznaczaniu bardziej ambitnych celów w zakresie neutralności węglowej. „Myślę, że to wspaniale, że rady UNHCR pokazują, że jest to wykonalne i niedrogie, przynajmniej w tym kraju”.

Ale Chapman, który jest współautorem raportu na temat projektu planu zmian klimatycznych w imieniu Nowozelandzkiego Centrum Zrównoważonych Miast, powiedział, że propozycja nie posunęła się wystarczająco daleko, aby zarządzać ryzykiem związanym z osiągnięciem zerowej emisji netto do 2050 roku.

Chapman powiedział, że spowolnienie działań politycznych oznacza, że ​​potrzebna jest szybsza radykalna zmiana, jeśli Nowa Zelandia ma zmniejszyć emisje o około 50% do 2030 r., Zgodnie z zaleceniem Międzyrządowego Zespołu ds.Zmian Klimatu. „Osoby zaniepokojone przyszłymi zmianami klimatycznymi nie powinny być wykluczane z domagania się większej liczby działań politycznych rządu”.

W zeszłym tygodniu tysiące studentów Weź udział w protestach W całej Nowej Zelandii w pierwszym narodowym proteście klimatycznym z powodu czwartego strajku szkolnego od czasu rozprzestrzeniania się pandemii COVID-19.