Dziwna, zniekształcona planeta z tajemniczym ruchem odkrytym przez ekspedycję Chufu poza Układem Słonecznym

Zespół był w stanie wykorzystać krzywą przejścia światła WASP-103b do wyprowadzenia zmiennej – liczby miłosnej – która mierzy rozkład masy na planecie. Zrozumienie rozkładu masy może ujawnić szczegóły wewnętrznej struktury planety.

„Odporność materiału na odkształcenia zależy od jego składu” – wyjaśnia Susana Barros z Instytutu Astronomii i Uniwersytetu w Porto w Portugalii, główna autorka badań. „Na przykład tutaj na Ziemi mamy pływy spowodowane Księżycem i Słońcem, ale widzimy tylko pływy oceanu. Skalista część nie porusza się zbytnio. Mierząc, jak zdeformowana jest planeta, możemy powiedzieć, jak bardzo jest skalista , gazowe lub wodniste.”

Liczba miłości dla WASP-103b jest podobna do liczby Jowisza, co początkowo wskazuje, że struktura wewnętrzna jest podobna, chociaż WASP-103b ma dwukrotnie większy promień.

„Zasadniczo spodziewalibyśmy się, że planeta o masie 1,5 raza większej od Jowisza będzie mniej więcej tego samego rozmiaru, więc WASP-103b powinna być bardzo napompowana ze względu na ocieplanie się gwiazd i prawdopodobnie inne mechanizmy” – mówi Susanna.

„Jeżeli uda nam się potwierdzić szczegóły jej wewnętrznej struktury poprzez przyszłe obserwacje, być może lepiej zrozumiemy, co sprawia, że ​​jest ona tak napompowana. Znajomość rozmiaru jądra tej egzoplanety będzie również ważna dla lepszego zrozumienia tego, jak się uformowała”.

Ponieważ niepewność co do liczby Love’a jest nadal bardzo wysoka, do odszyfrowania szczegółów będą potrzebne przyszłe obserwacje za pomocą teleskopu Chufu i Kosmicznego Teleskopu Jamesa Webba (WEB). Bardzo wysoka rozdzielczość Webba poprawi pomiary deformacji pływowych egzoplanet, umożliwiając lepsze porównanie między tak zwanymi „gorącymi Jowiszami” a gigantycznymi planetami Układu Słonecznego.

tajemniczy ruch

Kolejna tajemnica otacza również WASP-103b. Oddziaływania pływowe między gwiazdą a planetą bardzo zbliżoną do rozmiarów Jowisza zwykle skracałyby okres orbitalny planety, stopniowo zbliżając ją do gwiazdy, zanim gwiazda macierzysta w końcu ją połknęła. Jednak pomiary WASP-103b wydają się wskazywać, że okres orbitalny może się wydłużać, a planeta powoli oddala się od gwiazdy. Może to wskazywać, że dominującym czynnikiem wpływającym na planetę jest coś innego niż siły pływowe.

Susanna i jej koledzy rozważali inne możliwe scenariusze, takie jak wpływ gwiazdy towarzyszącej gospodarzowi na dynamikę systemu lub nieco eliptyczna orbita planety. Nie mogli potwierdzić tych scenariuszy, ale też nie mogli ich wykluczyć. Możliwe jest również, że okres orbitalny faktycznie maleje, a nie rośnie, ale tylko dodatkowe obserwacje tranzytów WASP-103b za pomocą Chufu i innych teleskopów pomogą rzucić światło na tę tajemnicę.

„Wielkość wpływu zniekształceń pływowych na przejściową krzywą jasności egzoplanet jest bardzo mała, ale dzięki bardzo wysokiej rozdzielczości Chufu możemy to zobaczyć po raz pierwszy” – mówi Katie Isaac, naukowiec projektu Chufu z Europejskiej Agencji Kosmicznej. . „To badanie jest doskonałym przykładem bardzo różnorodnych pytań, na które naukowcy zajmujący się egzoplanetami mogą odpowiedzieć z Chufu, ilustrując znaczenie tej elastycznej misji kontrolnej”.