Dynamika przenoszenia SARS-CoV-2 wśród pracowników służby zdrowia

W niedawnym badaniu w NaturaNaukowcy badają przenoszenie w szpitalu wirusa 2 ciężkiego ostrego zespołu oddechowego (SARS-CoV-2) i jego wpływ na dynamikę pandemii choroby koronawirusowej 2019 (COVID-19).

Pobyt: Obciążenie i dynamika zakażenia SARS-CoV-2 w szpitalu w Anglii. Źródło zdjęcia: Gorodenkov / Shutterstock.com

tło

Szpitalne przenoszenie wirusa SARS-CoV-2 stanowi poważny problem w placówkach opieki zdrowotnej, ponieważ zwiększa ryzyko niekorzystnych wyników dla pracowników służby zdrowia i osób bezbronnych. Interwencje niefarmaceutyczne mają niewielki wpływ na współczynnik transmisji między pacjentami a pracownikami służby zdrowia w szpitalach. Dlatego ważne jest zrozumienie i wyeliminowanie luk w wiedzy, aby uniknąć dodatkowego przenoszenia choroby i poprawić opiekę nad pacjentem.

O badaniu

Naukowcy zmierzyli stopień transmisji wewnątrzszpitalnej, ocenili potencjalne drogi przenoszenia wirusa i czynniki związane ze zwiększonym ryzykiem przeniesienia, a także przyjrzeli się szerszym dynamicznym konsekwencjom, korzystając z informacji dostarczonych przez 145 szpitali NHS zapewniających doraźną opiekę w Anglii, z wyłączeniem szpitali zapewnienie ostrej opieki.Ostry. Ekskluzywna opieka nad dziećmi. W skład trustów wchodziło 356 szpitali o łącznej pojemności 100 000 łóżek i zatrudniających 859 000 pracowników służby zdrowia na pełnych etatach.

W dniu 20 marca 2020 r. wszystkie Trusty wypełniły codzienne raporty sytuacyjne dotyczące zapadalności i częstości występowania choroby COVID-19, hospitalizacji związanych z COVID-19 oraz nieobecności personelu w pracy z powodu COVID-19. Według Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób) w dniu 5 czerwca 2020 r. zidentyfikowano prawdopodobne źródło COVID-19 na podstawie odstępów czasu między przyjęciem do szpitala a wystąpieniem reakcji łańcuchowej polimerazy (PCR) w przypadku Covid-19 wśród hospitalizowanych osób ( ECDC). )Wytyczne.

Zakażenia trwające dwa dni lub krócej zostały sklasyfikowane jako społeczne zakażenia COVID-19, natomiast infekcje trwające od trzech do siedmiu dni zostały sklasyfikowane jako niespecyficzne związane z opieką zdrowotną. Zakażenia trwające od 8 do 14 dni sklasyfikowano jako prawdopodobnie związane z opieką zdrowotną, a zakażenia trwające 15 dni lub dłużej jako zdecydowanie związane z opieką zdrowotną.

Dane wykorzystano, łącznie z innymi zbiorami informacji na poziomie krajowym, do oszacowania liczby przypadków COVID-19 w Anglii w okresie od czerwca 2020 r. do lutego 2021 r., sposobów przenoszenia wirusa SARS-CoV-2 oraz zmiennych wpływających na przenoszenie . Naukowcy zbadali wpływ Covid-19 w szpitalach na skuteczność blokad na poziomie społeczności w zapobieganiu infekcjom, modelując dynamikę społeczności i szpitala.

Wyniki

Analiza danych szeregów czasowych wykazała, że ​​głównym źródłem zakażenia SARS-CoV-2 w szpitalu byli pacjenci zakażeni SARS-CoV-2 na innych pacjentów. Zwiększona transmisja wśród pacjentów szpitalnych była związana z mniejszą liczbą pokoi jednoosobowych i mniejszą objętością ogrzewania na łóżko w szpitalach. Zatem zmniejszona transmisja szpitalna może poprawić skuteczność przyszłych blokad w ograniczaniu przenoszenia wirusa w społecznościach.

W okresie od 10 czerwca 2020 r. do 17 lutego 2021 r. wśród pacjentów szpitalnych odnotowano 19 355 prawdopodobnych i 16 950 przypadków związanych z opieką zdrowotną. Naukowcy obliczyli, że strategia testów PCR u osób z objawami COVID-19 pozwoliłaby zidentyfikować odpowiednio 26% i 12% zakażeń szpitalnych i 12% zakażeń szpitalnych, spełniając kryteria zakażenia zdecydowanie związanego z opieką zdrowotną, przy użyciu wartości empirycznych dla czas trwania hospitalizacji.

Dodatkowe badania PCR u osób bez objawów w 3. i 6. dniu leczenia zwiększyły stwierdzony odsetek do 33%, ale nie zmieniły znacząco odsetka potwierdzonych zakażeń związanych z opieką zdrowotną. Włączenie testów PCR wszystkich pacjentów z Covid-19 w odstępach tygodniowych do objawowych testów PCR zwiększyło odsetek zdiagnozowanych zakażeń szpitalnych do 44%, a na pewno zakażeń związanych z opieką zdrowotną do 17%.

Słaba identyfikacja i klasyfikacja zakażeń związanych z opieką zdrowotną wynikała z pewnością z krótkiego czasu hospitalizacji i niskiej czułości testów PCR we wczesnych dniach zakażenia SARS-CoV-2. Górny zakres średniej szacunkowej liczby zakażeń szpitalnych wyniósł 143 000, podczas gdy dolny zakres wynosił 99 000. W tym okresie odbyło się dziewięć milionów hospitalizacji, co wskazuje, że od 1 do 2 procent osób hospitalizowanych to osoby zakażone Covid-19 w szpitalu.

Skumulowane wskaźniki zakażeń szpitalnych różniły się znacznie w zależności od trustu, przy czym najwyższe wskaźniki występowały w północno-zachodnim regionie NHS, a najniższe w regionach południowo-zachodniej i londyńskiej. Wskaźniki zakażania w społecznościach były podobne w przypadku wysokiego poziomu zakażania szpitalnego, co odpowiada samopodtrzymującemu się zakażeniu wewnątrzszpitalnemu, a także umiarkowanego i niskiego poziomu zakażania szpitalnego, co zmniejszyło współczynniki wszystkich zakażeń szpitalnych odpowiednio o 25% i 50%.

Wnioski

Zakażenia szpitalne stanowią poważny problem w placówkach opieki zdrowotnej – w Anglii 1–2% przyjęć do szpitali jest prawdopodobnie zakażonych SARS-CoV-2 podczas „drugiej fali”. Szczepienia przeciwko koronawirusowi powiązano ze znacznym zmniejszeniem wskaźników infekcji, a także ze zmniejszeniem niektórych projektów szpitali, które mogą mieć wpływ na przenoszenie SARS-CoV-2.

Częste bezobjawowe badania przesiewowe w połączeniu z szybką izolacją pacjentów podejrzanych o zakażenie SARS-CoV-2 mogą znacząco ograniczyć przenoszenie wirusa. Wyniki badania podkreślają znaczenie wczesnej identyfikacji COVID-19, środków łagodzących zakażenia szpitalne oraz priorytetowego traktowania szczepień pracowników służby zdrowia w celu bezpośredniej i pośredniej ochrony przed SARS-CoV-2.