Dr Jason Myers opowiada, w jaki sposób Nowa Zelandia przestawiła się na kontynuację opieki nad HIV podczas pandemii

Dr Jason Myers, dyrektor generalny Nowozelandzkiej Fundacji AIDS, opowiada o tym, jak Nowa Zelandia pilnie dostosowuje świadczenie usług dla osób żyjących z ludzki wirus niedoboru odporności i AIDS, z przykładami obejmującymi zestawy do samodzielnego testowania w kierunku HIV, poradnictwo internetowe i pomoc w zakresie zdrowia psychicznego.

tekst

Jak pandemia COVID-19 wpłynęła na usługi w Nowej Zelandii dla osób żyjących z HIV/AIDS?

Jeśli chodzi o wpływ na dostęp do usług dla osób żyjących z HIV, myślę, że był on ograniczony. Efekt był ograniczony, muszę powiedzieć jasno. Organizacje takie jak nasza, na przykład, bardzo szybko zmieniły kierunek, aby upewnić się, że usługi wsparcia, które zazwyczaj świadczymy osobiście, na przykład w ramach poradnictwa, są dostępne online. HIV i choroby przenoszone drogą płciową [sexually transmitted infection] Nasze usługi testowe Obecnie wysyłamy zestawy do samodzielnego testowania na obecność wirusa HIV i zapewniamy wszechstronne wsparcie potrzebne osobom wykonującym jeden z tych testów w domu.

Jeśli chodzi o specjalistyczną opiekę nad osobami żyjącymi z HIV, prawie każdy żyjący z HIV w Nowej Zelandii będzie związany z opieką i będzie miał wysoce rozwinięte i wyrafinowane relacje zarówno z lekarzem HIV, jak i pielęgniarką zajmującą się HIV. Tak więc w tych czasach ludzie żyjący z HIV są często wzywani do sprawdzenia nie tylko rzeczy, takich jak: czy masz wystarczająco dużo leków, aby się porodzić, czy musimy to rozwiązać, ale także innych rzeczy — tak jak wpływ COVID -19 blokady na zdrowie psychiczne i jak system może je wspierać.

Dlatego nie słyszałem żadnych historii o niepełnej lub nieodpowiedniej opiece nad osobami żyjącymi z HIV, wynikającej z wprowadzonych surowych środków ochrony zdrowia publicznego.