Donald Trump: Każdy ma o nim coś do powiedzenia – z wyjątkiem światowych przywódców, którzy być może będą mieli z nim do czynienia

W ostatnich dniach kampanii wyborczej w USA w 2016 r. przywódca UE Donald Tusk nie może się już powstrzymać: „Jeden Donald to aż nadto!” napisał na Twitterze.

Kiedy Trump został wybrany niecały tydzień później, był to niezręczny początek tego, co okazało się trudnymi czterema latami stosunków transatlantyckich.

Ponieważ Trump zostaje pierwszym byłym prezydentem, któremu postawiono zarzuty federalne, które mogą skazać go na więzienie, wielu Europejczyków uważnie obserwuje tę sprawę. Ale żaden światowy przywódca nie powiedział ostatnio nic o człowieku prowadzącym wyścig o nominację Republikanów.

Szef NATO Jens Stoltenberg, który w 2019 r. został nazwany przez Foreign Policy „Dyplomatą Roku” za pomoc Sojuszowi w poruszaniu się po „niepewnej przyszłości” w latach Trumpa, pytany o drugą kadencję pokazuje swoje kotlety: Zajęło to mniej niż trzy zdania zmienić temat na serial The Crown.

Nie żeby światowa publiczność była niezainteresowana. Występ Trumpa w sądzie trafił na pierwsze strony gazet i był widoczny w wieczornych wiadomościach w dużej części Europy.

Tak daleko jak Nowa Zelandia, „większość ogląda cyrk Trumpa z takim samym poczuciem podziwu i podziwu, jakie towarzyszyły jego ostatnim dniom urzędowania” na początku 2021 r., kiedy zaatakowano Kapitol Stanów Zjednoczonych, powiedział David Capy, profesor stosunków międzynarodowych na Uniwersytet Kalifornijski w Nowej Zelandii. Uniwersytet Wiktorii w Wellington.

Niewielu europejskich przywódców powitałoby z zadowoleniem reelekcję Trumpa. Jego polityka dotycząca klimatu, handlu i bezpieczeństwa zderzyła się z europejskimi interesami i wrażliwością i wielu obawia się, że wycofa silne poparcie USA dla wojny na Ukrainie.

„Cały świat ma takie same obawy. Mamy nadzieję, że wybory w USA przywrócą trochę rozsądku” – powiedział José Pio Borges, prezes Brazylijskiego Centrum Stosunków Międzynarodowych. „Nie żebyśmy bardzo szanowali Bidena, ale nie ma porównania” ”.

W innych częściach świata, w których Stany Zjednoczone wydają się odległe, takich jak Chiny i Indie, proces przeszedł bez ostrzeżenia.

A potem kilku światowych przywódców otwarcie kibicuje powrotowi Trumpa. Na Węgrzech premier Viktor Orban poparł Trumpa w 2016 roku i powiedział, że wojna na Ukrainie nie wybuchnie, jeśli Trump nadal będzie prezydentem. W przemówieniu z zeszłego miesiąca krzyczał: „Wracaj, panie prezydencie!” Uczyń Amerykę znów wielką i przynieś nam pokój! „

Charakter zarzutów wobec impeachmentu Trumpa ma teraz również znaczenie dla przywódców sojuszniczych. Prokuratorzy twierdzą, że lekkomyślnie posługiwał się informacjami niejawnymi, w tym tajemnicami, którymi dzielili się partnerzy wywiadu.

„Gdyby Donald Trump został wybrany na prezydenta, z pewnością niektóre rządy byłyby zaniepokojone” – powiedział Leslie Vingamori, dyrektor programu Stanów Zjednoczonych i obu Ameryk w londyńskim think tanku Chatham House. Dodała, że ​​obecna sprawa jest „bardzo wyraźnym dowodem, wiesz, jego chęci szybkiego majstrowania przy tajnych i ściśle tajnych dokumentach”.

Z sojusznikami z NATO oraz, jeśli chodzi o Australię i Nową Zelandię, Stany Zjednoczone mają gęstą sieć umów o współpracy w zakresie bezpieczeństwa wojskowego, w których poufność, należyta staranność i zaufanie do wymiany wrażliwych informacji są niezbędne.

W akcie oskarżenia zarzuca się, że Trump świadomie trzymał setki tajnych dokumentów po odejściu ze stanowiska w styczniu 2021 r., a następnie przechowywał je w kartonowych pudłach w takich miejscach, jak łazienka, sala balowa i sypialnia. Prokuratorzy napisali, że dokumenty zawierały informacje o programach nuklearnych, zdolnościach obronnych i zbrojeniowych Stanów Zjednoczonych i obcych rządów oraz „planie ataku” Pentagonu.

„To jest tak daleko poza wyobraźnią większości ludzi pracujących w wywiadzie, że naprawdę, wiesz, musisz się śmiać. To oczywiście bardzo niebezpieczne, bardzo niebezpieczne” – powiedział AP Vengamuri.

Same rządy unikały zajmowania się tak drażliwymi kwestiami, ale jasne jest, że większość sojuszników USA, zwłaszcza w Europie, przyjęła Bidena jako swoją największą nadzieję na ożywienie starych sojuszy i budowanie współpracy w celu powstrzymania zmian klimatycznych.

Rosyjska inwazja na Ukrainę spowodowała największy kryzys w Europie od dziesięcioleci, a wiele krajów europejskich stanęło ramię w ramię z Bidenem w konfrontacji z Putinem i nałożeniu sankcji na Kreml.

Wojna doprowadziła do ponownej oceny w niektórych krajach, które wcześniej skłaniały się ku światopoglądowi Trumpa.

W Polsce konserwatywny rząd nacjonalistyczny nie ukrywał swojego podziwu dla Trumpa, kiedy został wybrany, i zgadzał się z nim w kwestiach, w tym sprzeciwu wobec powszechnej imigracji, zwłaszcza ze strony muzułmanów. W 2017 roku konserwatywny polski prezydent Andrzej Duda powiedział, że jeśli Stany Zjednoczone utworzą bazę w Polsce, będzie się nazywać Fort Trump. Później Duda był jednym z ostatnich światowych przywódców, który pogratulował Bidenowi zwycięstwa w wyborach.

Ale Duda i inni są wdzięczni za zapewnienia Bidena dla Polski i jego dwie wizyty w Warszawie, odkąd Rosja rozpoczęła całkowitą inwazję.

Sama Ukraina otrzymała istotną pomoc od administracji Bidena, ale nie okazała zainteresowania komentowaniem politycznego rywala Bidena. Prezydent Wołodymyr Zełenski starał się nie opowiadać po żadnej ze stron podczas pierwszej sagi impeachmentu Trumpa, mimo że odgrywał w niej centralną rolę, tak samo jak z zadowoleniem przyjął plan pokojowy Chin dotyczący konfliktu, pomimo opinii, że faworyzuje on Moskwę.

Ale tym razem europejscy przywódcy zachowują swoje opinie o Trumpie dla siebie.

Jedno z bardziej interesujących pytań w Wielkiej Brytanii, w całej Europie i poza nią brzmi: co robią Europejczycy, aby przygotować się na możliwość powrotu Donalda Trumpa do Białego Domu? „Myślę, że w tej chwili rzeczywistość jest niewielka” – powiedział Vengamore.

Donald Tusk ubiega się teraz o przywództwo w Polsce po jesiennych wyborach. Jako premier ostatnią rzeczą, jakiej chce, jest wszczynanie kolejnej kłótni z Donaldem.