Długotrwałe hamowanie PCSK9 plus leczenie podstawowe poprawia osiąganie docelowych wartości LDL w FH

Autorzy stwierdzili, że długoterminowe przestrzeganie hamowania PCSK9 było wysokie w grupie wysokiego ryzyka z rodzinną hipercholesterolemią, co poprawiło osiągnięcie docelowego poziomu LDL, gdy zostało dodane razem z pierwotną terapią statyną i ezetymibem.

Ta prospektywna, długoterminowa analiza hiszpańskiego badania kohortowego rodzinnej hipercholesterolemii (SAFEHEART) została opublikowana w europejski jNaszal kardiologii prewencyjnej.

„Nasze odkrycia pokazują, że trudno jest osiągnąć docelowy poziom LDL-C u pacjentów z rodzinną hipercholesterolemią, ponieważ zazwyczaj mają oni wyższy wyjściowy poziom LDL-C, a dodanie inhibitora PCSK9 do kombinacji statyny i ezetymibu może być najlepszą opcją” inne wysokiego ryzyka Rodrigo Alonso, lekarz medycynyz Centrum Zaawansowanej Medycyny Metabolicznej i Żywienia, Santiago de Chile Fundación Hipercholesterolemia Familiar w Madrycie, a współpracownicy piszą.

Alonso i współpracownicy ocenili trwałość, skuteczność i wpływ hamowania PCSK9 na jakość życia u 696 pacjentów z rodzinną hipercholesterolemią (FH; 46% kobiet).

Średni poziom LDL w grupie wynosił 145 mg/dL przed rozpoczęciem leczenia inhibitorem PCSK9.

PCSK9 wytrwałość i osiągnięcie celów LDL

W ciągu średniego okresu obserwacji wynoszącego 3,7 roku, 96,1% uczestników nadal stosowało się do hamowania PCSK9, podczas gdy 3,5% przerwało leczenie (0,7% czasowo; 3,2% na stałe).

Średni poziom LDL 1 rok po leczeniu inhibitorem PSCK9 po roku wynosił 63 mg/dl i 61 mg/dl podczas ostatniej wizyty kontrolnej, co korelowało ze średnim spadkiem o 57,6% w 1 roku i 58% w ostatniej podejmować właściwe kroki.

Wytyczne Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego/Europejskiego Towarzystwa Miażdżycowego (EAS) z 2016 r. dotyczące postępowania w dyslipidemii stwierdzają, że u pacjentów z grupy bardzo wysokiego ryzyka zalecane jest docelowe stężenie LDL poniżej 70 mg/dl oraz całkowita redukcja LDL o 50% w stosunku do wartości wyjściowych . Z kolei wytyczne ESC/EAS z 2019 r. zalecają, zgodnie z badaniem, docelowy poziom LDL poniżej 55 mg/dl i 50% redukcję w stosunku do wartości wyjściowej.

Badacze odnotowali osiągnięcie wytycznych z 2016 r. zalecanych podczas ostatniej wizyty kontrolnej LDL u 77% grupy oraz osiągnięcie celu z wytycznych z 2019 r. u 48% pacjentów (s <0,001).

Osoby leczone już zarówno statynami, jak i ezetimibem osiągnęły niższe percentyle LDL i wyższe percentyle LDL niż osoby przyjmujące je osobno (s <0,001).

Zmiana jakości życia

Zmianę jakości życia mierzono za pomocą kwestionariusza EuroQol-5D w celu oceny postrzeganego stanu zdrowia pacjenta na początku PCSK9, rok i ostatnią obserwację. Pięcioskładnikowa skala stanu zdrowia wykorzystywała pomiary mobilności, dbania o siebie, zwykłych czynności, bólu/dyskomfortu oraz lęku/depresji.

Autorzy stwierdzili, że średnia EuroQol-5D poprawiła się od wartości początkowej do 1 roku (s < 0,001) i pozostał spójny z ostatnią obserwacją (s vs. 1 rok = 0,16). Poprawa wskaźników obejmujących mobilność, zwykłe czynności oraz ból/dyskomfort (s < 0,001), podczas gdy samoopieka i lęk/depresja nie zmieniły się podczas pierwszego roku hamowania PCSK9.

Nie zaobserwowano żadnych zmian między 1 rokiem a ostatnią wizytą kontrolną, z wyjątkiem zgłaszanych przez pacjentów lęków/depresji, które nasiliły się (s <0,001) zgodnie z badaniem.

Odkrycia te mogą być ważne w zapobieganiu zdarzeniom sercowo-naczyniowym u pacjentów z FH, ponieważ utrzymujący się spadek bezwzględnego LDL-C o 84 mg/dl (2,2 mmol/l) uzyskany przy hamowaniu PCSK9 podczas obserwacji może przełożyć się na istotne zmniejszenie zdarzeń o co najmniej 40%, wg [to] „The Collaborative Study of Cholesterol Therapy Practitioners” – napisali autorzy.

Bibliografia: