Dlaczego wyrażenie „ćwiczenia to moja terapia” jest szkodliwe?

Wszyscy słyszeliśmy – i prawdopodobnie wierzymy – stary frazes: „Ćwiczenia to moja terapia”. Zrozumiałe jest, dlaczego to zdanie jest zakorzenione w naszych mózgach.

Ćwiczenia są dla nas świetne Zdrowie psychiczne – Nie ma o tym dyskusji. Nasze mózgi wytwarzają substancje chemiczne, które sprawiają, że czujesz się dobrze podczas ćwiczeń, zgodnie z przeglądem ze stycznia 2013 rnauka o mózguAZatem sensowne jest tylko to, że chodzenie na siłownię może poprawić nasze samopoczucie, tak jak miało to miejsce w grudniu 2011 r. Artykuł Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego (APA) wskazując na.

Tak więc, jeśli tak jest, kto potrzebuje terapeuty, gdy bieganie długodystansowe i intensywne treningi mogą uszczęśliwić nasze mózgi, zwłaszcza po kłótni z ukochaną osobą lub zbyt długim przeglądaniu mediów społecznościowych.

Ale chociaż często stosuje się sesję pocenia się, aby poradzić sobie z gniewem, lękiem, smutkiem i szokiem, może to nie być najlepsze długoterminowe rozwiązanie na zwalczanie tych uczuć.

W rzeczywistości czasami używanie ćwiczeń jako mechanizmu radzenia sobie uniemożliwia dotarcie do źródła problemu. Zapewniane przez nią ćwiczenia w zakresie zdrowia psychicznego nie zastępują poszukiwania profesjonalnej pomocy.

Wielu specjalistów od zdrowia psychicznego, takich jak: Stephanie Ruth Goldberg, LCSW-R, CEDSMyślę, że wyrażenie „ćwiczenia to moja terapia” jest szkodliwe.

„Wzmacnia to piętno, że potrzeba leczenia jest w jakiś sposób słabością, a także odrzuca proces terapeutyczny” – powiedziała LIVESTRONG.com.

Jeśli chodzi o problemy ze zdrowiem psychicznym, ludzie często są zajęci wiarą, że mają zdolność i / lub obowiązek samodzielnego rozwiązania tego problemu. Może to być miejsce, w którym nadużywanie ćwiczeń wchodzi w grę jako narzędzie.

„Ćwiczenia nie mogą być twoim jedynym mechanizmem radzenia sobie” – mówi Ruth Goldberg. „I nie może to być jedyny sposób na regulację emocjonalną, ponieważ nie możesz ćwiczyć przez cały czas. Terapia może między innymi pomóc zidentyfikować problemy, które wymagają rozwiązania i znaleźć inne mechanizmy radzenia sobie”.

Kluczowy wniosek: ćwiczenia są lekarstwem, ale nie są lekarstwem.

„Kąpiel może być terapeutyczna”, mówi Ruth Goldberg. „Rozmowa z przyjacielem może być terapeutyczna. Ale to nie jest proces terapii”. „Mylenie rzeczy terapeutycznych i terapeutycznych jest problematyczne”.

Leczenie różni się tym, że odbywa się poza głową, co jest korzystne na wiele sposobów.

„Pomysł posiadania bezpiecznej, niezawodnej przestrzeni i pracy nad własnym myśleniem zmniejsza wstyd” – mówi Roth-Goldberg. „Ograniczenie wstydu to duża część procesu terapeutycznego, ponieważ wstyd często jest trzymany w tajemnicy. Dlatego powiedzenie czegoś głośno komuś w bezpiecznym środowisku jest naprawdę pomocne”.

Pomocne jest również, aby ktoś z zewnętrzną perspektywą pomógł ci zdobyć świadomość – i zmienić – negatywne wzorce myślenia lub zachowania, które ci nie służą. Opowiadając swoją osobistą historię, terapeuta może pomóc ci nawiązać kontakty i pogodzić się z pomysłami, których się nauczyłeś, ale w które już nie wierzysz.

„Jeśli możesz zmienić swoje własne wzorce, nie dostaniesz tego” – mówi Ruth Goldberg. „Niekoniecznie możesz zidentyfikować swój własny zniekształcony sposób myślenia bez powtarzania rzeczy przez kogoś innego”.

Jeśli ostatnio odczuwasz dodatkowy stres (nie jesteś sam), jak sobie z tym radzisz? Ważne jest, aby sprawdzić i upewnić się, że nie polegasz zbyt mocno na swoim schemacie ćwiczeń.

„Ćwiczenia i ruch są bardzo ważne dla zdrowia psychicznego” Christine Ritchie, NPMD, praktykujący psychiatra i trener biegowy, powiedział LIVESTRONG.com. „Odgrywa ogromną rolę w naszej zdolności radzenia sobie ze stresem. A kiedy staje się obsesyjny, staje się problemem”.

Istnieje cienka granica między zdrowym radzeniem sobie a obsesją. Ritchie mówi, że powinieneś zwracać uwagę na to, co się dzieje, gdy bierzesz dzień wolny.

„Jeśli ćwiczenia w tym dniu nie niszczą twojego zdrowia psychicznego lub jeśli nie jesteś w stanie funkcjonować i powodują niepokój lub wpływają na twoje odżywianie, zwróć uwagę” – mówi. „Niemożność uzyskania dnia wolnego lub spędzenia czasu z dala od sportu to wielka czerwona flaga”.

Chociaż nie możesz uzależnić się fizycznie od dopaminy i innych endorfin podczas ćwiczeń, możesz się zawiesić na uczuciach po treningu. To bardziej uzależnienie behawioralne – ale uzależnienie, mówi Ritchie.

Ruth Goldberg zgadza się.

„Wiele razy ludzie mówią takie rzeczy jak„ Och, po prostu muszę biec ”- mówi, „co również tworzy niezdrowy związek z ćwiczeniami, ponieważ używamy ich wyłącznie do regulacji emocji”. „To może stworzyć zależność”.

Ritchie mówi, że należy zwracać uwagę na to, kiedy aktywność łagodząca stres staje się czynnikiem stresu. Jeśli czujesz, że szukasz „naprawy” ćwiczeń, być może nadszedł czas, aby poszukać profesjonalnej pomocy.

„Na dłuższą metę ryzykujesz przetrenowanie” – mówi Ritchie. „Wpływ fizyczny jest świetny. Nie chcesz trenować z powodu kontuzji. ​​A codzienne przepychanie się może prowadzić do większej liczby zmagań ze zdrowiem psychicznym”.

Ritchie mówi, że jeśli zbytnio polegasz na ćwiczeniach, zacznij od świadomości.

Zadaj sobie pytanie: „Dlaczego dzisiaj ćwiczę? i „Co by się stało, gdybym nie ćwiczył dzisiaj?” A jeśli odpowiedź brzmi, że będzie to trudne, ale może być to, czego potrzebuje twoje ciało, odpocznij”.

Wyjaśnia, że ​​dzień odpoczynku to rodzaj terapii ekspozycyjnej.

„A jeśli to samo w sobie jest niemożliwe, rozmowa z terapeutą jest ważna. Ponieważ nigdy nie chodzi o ćwiczenia. Dzieje się coś fundamentalnego, czy jest to potrzeba kontrolowania czegoś w swoim życiu, lęk, depresja – to tylko niektóre z rzeczy że naprawdę potrzebujesz pracować z certyfikowanym terapeutą.

Sportowcy mogą nie być w stanie dostrzec problemów, jakie ćwiczenia stwarzają w ich życiu, ale możesz zauważyć, że zależy to od ukochanej osoby lub przyjaciela. Chociaż jest to trudne, mówi Ruth Goldberg, nie bój się pytać.

„Żyjemy w kulturze dobrego samopoczucia, więc wszystko, co zdrowe, może szybko stać się niezdrowe” – mówi. „Myślę, że wyrażanie troski jest zawsze zdrowe. Mów uprzejmie. Zadawaj pytania typu: „Co robisz, kiedy nie ćwiczysz?” „Aby spróbować zaangażować ich w rozmowę, zamiast mówić komuś, co myślisz. Nawet jeśli nie słyszymy odpowiedzi lub osoba czuje się obronnie, sadzisz ziarno”.

Zarówno Ruth Goldberg, jak i Ritchie rozumieją Przeszkody w znalezieniu odpowiedniej opieki psychiatrycznej. Zarówno dostęp, jak i przystępność cenowa to ogromne problemy. Ale ponieważ twój Umysł i ciało są ze sobą połączoneWażne jest, aby priorytetowo traktować swoje zdrowie psychiczne.

Roth-Goldberg sugeruje zbadanie opcji EAP w Twojej firmie i poszukiwanie opcji o niskich opłatach, takich jak Otwórz utwór grupy A holistyczni uzdrowiciele. Ponadto, jak mówi, wiele szpitali oferuje grupy wsparcia dla określonych warunków i doświadczeń życiowych. Ritchie sugeruje również znalezienie klinik za pośrednictwem lokalnych szkół wyższych i uniwersytetów.

„Traktowanie swojego umysłu lub problemu psychicznego w taki sam sposób, w jaki traktujemy uraz fizyczny, jest naprawdę ważne” – mówi Ritchie. „Naprawdę wierzę, że każdy może skorzystać na leczeniu. To znaczy, wszyscy mamy wizyty zdrowotne u naszych lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej, więc dlaczego nie zrobić tego samego dla zdrowia psychicznego i dobrego samopoczucia?”