Diagnoza demencji często jest częścią kosztownego kryzysu – ScienceDaily

Badanie, przeprowadzone przez zespół z University of Michigan, wykorzystuje długoterminowe dane od tysięcy osób starszych, które zostały formalnie zdiagnozowane lub które zaczynają wykazywać wyraźne oznaki problemów z pamięcią, i do rozważenia kwestionariusza przesiewowego, który wypełnili jako część długoterminowej. studium, w którym się znajdują.

Koszty te gwałtownie wzrosły – o 150% – od miesięcy poprzedzających oficjalną diagnozę do miesięcy bezpośrednio następujących. Ale dla tych, u których zaburzenia funkcji poznawczych zostały zidentyfikowane przez badania przesiewowe, nie było skoku kosztów.

Kopiąc głębiej, naukowcy wykazali, że kryzys zdrowotny, który doprowadził do pobytów w szpitalu i prawdopodobnie pobytu w domu opieki, był odpowiedzialny za gwałtowny wzrost kosztów systemu Medicare w momencie rozpoznania demencji.

W rzeczywistości, jak twierdzą naukowcy, niezdiagnozowana demencja mogła odegrać rolę w tym kryzysie zdrowotnym – na przykład przeszkadzając w leczeniu przypadków lub rozpoznawaniu objawów.

Badania prowadził naukowiec dr Jeffrey Hoffman z M. University School of Nursing. Opublikowany w Dziennik Amerykańskiego Towarzystwa Geriatrycznego, dane z badania Health and Retirement Study, które śledzi stan zdrowia tysięcy osób starszych na przestrzeni czasu. On i jego koledzy otrzymali pozwolenie na badanie zanonimizowanych danych, które łączą wyniki ankiety uczestników z ich zapisami rozliczeniowymi Medicare.

W sumie przyjrzeli się danym od 2779 starszych osób, które otrzymały formalną diagnozę choroby Alzheimera lub innej demencji, oraz 2318 uczestników HRS, których wyniki badań wskazywały, że rozwinęła się demencja od czasu ostatniego badania przesiewowego. Wszyscy są zaangażowani w HRS od kilku lat w okresie od 2000 do 2018 roku.

Analiza pokazuje, że całkowite koszty Medicare wzrosły z około 5400 USD w ciągu trzech miesięcy przed zdiagnozowaniem demencji do prawie 13800 USD w okresie trzech miesięcy, w którym diagnoza ta obejmowała, przy czym diagnozy demencji pojawiły się w tym samym czasie, co pacjenci leczeni z powodu udarów i posocznicy, nieskutecznie Infekcje serca, dróg moczowych i nie tylko. W przypadku osób, u których stwierdzono upośledzenie testów przesiewowych, ale nie zostały one formalnie zdiagnozowane, koszty pozostały na stałym poziomie około 2900 USD przez trzymiesięczne okresy przed i po badaniu przesiewowym.

„To pasuje do szerszego schematu, jeśli chodzi o wydatki po zdiagnozowaniu wypadku w postaci choroby przewlekłej lub urazu – często następuje gwałtowny i natychmiastowy wzrost wydatków na leczenie. Ale wyjątkowo, wzrost wydatków po zdiagnozowaniu demencji może odzwierciedlać stan zdrowia- powiązanych kosztów”, mówi Hoffman, profesor nadzwyczajny i członek Instytutu Polityki i Innowacji w zakresie Opieki Zdrowotnej UM: „Większa uwaga i wsparcie dla pacjentów z wcześniejszym pogorszeniem funkcji poznawczych może przynieść korzyści zdrowotne i mieć wpływ na wydatki”.

US Preventive Services Task Force formalnie nie zaleca przeprowadzania badań przesiewowych osób starszych pod kątem demencji, ponieważ dowody dotyczące wpływu badań przesiewowych na wyniki pacjentów są niejednoznaczne. Ale wiele testów jest dostępnych dla ludzi do samodzielnego wykonania lub do wykonania przez pracowników służby zdrowia.

Oprócz Hoffmana autorami badań są Donovan T.

Badanie zostało sfinansowane przez Centrum Przyspieszenia Badań Populacyjnych w Chorobie Alzheimera przy wsparciu Narodowego Instytutu ds. Starzenia się (AG066582)