Demencja i aktywne napady wykazują związek z gorszymi wynikami klinicznymi

W niedawnej wieloczynnikowej analizie regresji logistycznej wyniki wykazały, że pacjenci z otępieniem i aktywnymi napadami padaczkowymi w młodszym wieku mieli gorsze funkcje poznawcze, gorsze funkcjonowanie i wyższy wskaźnik śmiertelności w porównaniu z pacjentami bez napadów i pacjentów z otępieniem.¹ To badanie wypełnia lukę w wiedzy na temat wpływu napadów padaczkowych na wyniki kliniczne i śmiertelność u pacjentów z demencją.

Analiza danych dotyczących umieralności podłużnej wykazała, że ​​w młodszym wieku (72,99 vs. 79,72 lat; s < 0,001), zmarł większy odsetek pacjentów z napadami (OR, 1,56; s <.0001). Warto zauważyć, że nawet po dostosowaniu do analizy modelowej wykazano, że pacjenci z aktywnymi napadami padaczkowymi mają większe ryzyko zgonu we wczesnym wieku (HR, 1,56; 95% CI, 1,28–1,90; s <0,001).

Wyniki tych badań przedstawiono w formie plakatu w Doroczne spotkanie Amerykańskiego Towarzystwa Epilepsji 2022, które odbyło się w dniach 2-6 grudnia w Nashville w stanie Tennessee przez dr n. med. Ifraha Zawara, adiunkta neurologii na University of Virginia. Ponadto dane wykazały, że pacjenci z demencją są bardziej narażeni na aktywne napady padaczkowe, jeśli wystąpią u nich objawy demencji we wczesnym wieku, co jest historią dominującej mutacji choroby Alzheimera (OR, 5,55; s < 0,001), udar niedokrwienny (OR, 3,17; s < 0,001), przemijające napady niedokrwienne (OR, 1,72; s = 0,003), urazowe uszkodzenie mózgu (OR, 1,92; s < 0,001), choroba Parkinsona (OR, 1,79; s = 0,025) i aktywnej depresji (OR, 1,61; s < 0,001) i wykształcenie niższe (OR, 0,97; s = 0,043). Odkrycia sugerują, że czynniki ryzyka dla pacjentów z demencją mogą być brane pod uwagę w EEG we wczesnej identyfikacji i leczeniu napadów padaczkowych w celu poprawy wyników.

Wiemy, że istnieje silny związek między padaczką, napadami padaczkowymi i demencją. Pacjenci z padaczką często doświadczają pogorszenia funkcji poznawczych i podobnie pacjenci z demencją są narażeni na wysokie ryzyko wystąpienia napadów padaczkowych. Wiemy też, że napady padaczkowe są często związane z poważniejszymi zaburzeniami funkcji poznawczych u pacjentów z demencją”. Neurologia^®.A ostatnio, w ciągu ostatniej dekady, niektóre długoterminowe badania EEG wykazały, że nawet przy subklinicznej aktywności padaczkowopodobnej u pacjentów, którzy nie mają napadów klinicznych lub przynajmniej napady o nieznanej postaci klinicznej, pojawiają się nawet szybciej ze spadkiem funkcji poznawczych. je wzdłużnie”.

Pacjenci zostali włączeni do badania w okresie od września 2005 do grudnia 2021 i kwalifikowali się do udziału, jeśli podczas pierwszej wizyty zdiagnozowano u nich zaburzenia funkcji poznawczych wraz z aktywnymi napadami padaczkowymi w ciągu ostatniego roku lub wymagającymi aktywnego leczenia lub bez napadów. Pacjenci zostali wykluczeni, jeśli mieli normalne funkcje poznawcze podczas pierwszej wizyty, mieli nieznany stan napadów padaczkowych lub napady odległe w wywiadzie. W analizie naukowcy porównali stan poznawczy, funkcjonalny i kliniczny oraz wyniki śmiertelności wśród osób z napadami padaczkowymi i bez nich.

„Osobiście uważam, że najważniejszą rzeczą w praktyce klinicznej jest identyfikacja pacjentów z uporczywymi napadami klinicznymi, ponieważ często napady są subtelne u pacjentów z demencją, a nawet u osób starszych. Poza tym nie są one tym, co my Napady padaczkowe są jak drgawki.Często zdarza się, że pacjenci mają lekkie puste spojrzenie lub okazjonalną dezorientację, co może być naprawdę trudne do zauważenia w przypadku uporczywych zaburzeń poznawczych, które są po prostu część demencji. Myślę, że najważniejszą częścią opieki jest wczesne rozpoznawanie i leczenie napadów padaczkowych, ponieważ leki przeciwwstrząsowe działają tak dobrze i możemy w większości kontrolować napady padaczkowe w tej grupie pacjentów”.

Wyniki pokazują, że z 26 425 pacjentów zgłaszających się z zaburzeniami funkcji poznawczych podczas pierwszej wizyty, 374 (częstość występowania 1,4%) miało aktywne napady na początku badania. Ponadto pacjenci z napadami byli istotnie młodsi (62,91 vs 68,4 lat; s < 0,001) na początku pogorszenia funkcji poznawczych. Również pacjenci z epizodami aktywnymi wypadli gorzej w mini-badaniu stanu psychicznego (18,50 vs 22,88; s < 0,001), klasyfikacja kliniczna otępienia – suma binarna (7,95 vs 4,28; s < 0,001) oraz ocenę funkcjonalną po uwzględnieniu wieku i czasu trwania osłabienia funkcji poznawczych. Warto zauważyć, że pacjenci z napadami padaczkowymi mieli większą szansę na uzależnienie fizyczne (OR, 2,52; CI, 1,99–3,19; s <0,001).

Ostatnie badania wykazały, że niektóre leki na napady padaczkowe działają naprawdę dobrze. Myślę, że w tej grupie pacjentów to dobry krok, ponieważ przynajmniej do pewnego stopnia wiemy, jakie leki chcielibyśmy wybrać, jeśli wśród pacjentów z uporczywą demencją zobaczymy tych pacjentów z napadami padaczkowymi. Myślę, że kolejnym postępem, który bardzo mi się podoba, jest związek między subkliniczną aktywnością padaczkową a szybszym upośledzeniem funkcji poznawczych. To mówi nam, że istnieje możliwość interwencji w tej grupie pacjentów.

Kliknij tutaj, aby uzyskać więcej informacji na temat AES 2022.

recenzent
1. Zawar I, Quigg M, Manning C, Kapur J. Napady padaczkowe w otępieniu wiążą się z gorszymi wynikami klinicznymi, wyższą śmiertelnością i krótszą długością życia. Przedstawiono na: dorocznym spotkaniu AES; 2-6 grudnia 2022; Nashville, Tennessee i Virtual. Plakat 352.