Szczepionki Pfizer i Moderna mają stać się podstawą wprowadzenia na rynek australijskiej szczepionki COVID-19 w miarę upływu roku, zgodnie z niedawno opublikowanymi prognozami rządowymi.
od wrześniaoczekuje się, że tygodniowo będzie dostępnych średnio 1,3 miliona dawek szczepionki firmy Pfizer oraz kolejnych 125 000 dawek niezatwierdzonej szczepionki Moderna. Liczby te mają wzrosnąć od października, a wykorzystanie szczepionki AstraZeneca będzie spadać.
Pfizer i Moderna to szczepionki mRNA, które zawierają małe fragmenty materiału genetycznego znanego jako „komunikacyjny kwas rybonukleinowy”. A jeśli media społecznościowe są czymś do przejścia, niektórzy ludzie Martwi się, że te szczepienia mogą wpłynąć na jej kod genetyczny.
Oto dlaczego stało się to bliskie zeru i pewne wskazówki, jak może powstać mit.
Przypomnij mi, jak działają szczepionki mRNA?
Technologia zastosowana w szczepionkach Pfizer i Moderna to sposób na przekazanie komórkom tymczasowych instrukcji, aby wytworzyły białko kolce koronawirusa. Białko to znaleziono na powierzchni SARS-CoV-2, wirusa wywołującego COVID-19. Szczepionki uczą twój układ odpornościowy, jak chronić cię, jeśli kiedykolwiek spotkasz wirusa.
mRNA zawarte w szczepionce jest wchłaniane przez komórki organizmu i trafia do płynu wewnątrz każdej komórki, znanego jako cytoplazma. Nasze komórki powstają naturalnie Tysiące naszych mRNA cały czas (do kodowania wielu innych białek). Więc szczepionka mRNA to tylko kolejna szczepionka. Gdy mRNA szczepionki znajdzie się w cytoplazmie, jest wykorzystywane do wytworzenia białka SARS-CoV-2.
Szczepionka mRNA to krótkoterminowy I ulega szybkiemu rozkładowi po wykonaniu swojej pracy, jak to ma miejsce w przypadku wszystkich innych mRNA.
Szczepionka mRNA znajduje się w cytoplazmie i po wykonaniu swojej pracy ulega degradacji.
Oto dlaczego mRNA nie może dostać się do twojego kodu genetycznego
Twój kod genetyczny składa się z innej, ale spokrewnionej cząsteczki mRNA, znanej jako DNA lub kwas dezoksyrybonukleinowy. A mRNA nie może wstawić się do twojego DNA z dwóch powodów.
Po pierwsze, obie cząsteczki mają inną chemię. Gdyby mRNA mogły rutynowo wstawiać się losowo do twojego DNA, spowodowałoby to spustoszenie w sposobie wytwarzania białek. Spowoduje również zamieszanie twojego genomu, który jest przekazywany komórkom i przyszłym pokoleniom. Formy życia, które to robią, nie przetrwają. Dlatego życie ewoluowało dla niego for Nie Zdarzają się lub występują.
Drugim powodem jest szczepienie mRNA i DNA w dwóch różnych częściach komórki. Nasze DNA pozostaje w jądrze. Ale szczepionka mRNA trafia bezpośrednio do cytoplazmy, nigdy nie wchodząc do jądra. Nie ma cząsteczek transportera, o których wiemy, że przenoszą mRNA do jądra.
Ale czy nie ma wyjątków?
Jest kilka bardzo rzadkich wyjątków. Jeden, w którym elementy genetyczne, znane jako transpozon retro, porwać komórkowe mRNA, przekształcić je w DNA i wstawić to DNA z powrotem do materiału genetycznego.
To zdarzało się sporadycznie przez całą ewolucję, aby wytworzyć kilka starożytnych kopii mRNA rozsianych po całym naszym genomie, tworząc tzw pseudogen.
Trochę retrowirusyPodobnie jak HIV, wstawiają również swoje RNA do naszego DNA, stosując metody podobne do tych, które stosuje się w retrotranspozonach.
Jednak istnieje bardzo mała szansa, że naturalnie występujący transpozon stanie się aktywny w komórce, która właśnie otrzymała szczepionkę mRNA. Istnieje również bardzo mała szansa na zarażenie się wirusem HIV w tym samym czasie, co otrzymanie szczepionki mRNA.
Istnieje bardzo mała szansa na zarażenie się wirusem HIV dokładnie w tym samym czasie ze szczepionką mRNA.
Nawet jeśli retrotranspozony staną się aktywne lub pojawi się wirus, taki jak HIV, szanse na znalezienie szczepionki przeciwko COVID mRNA wśród dziesiątek tysięcy naturalnych mRNA są bardzo mało prawdopodobne. Dzieje się tak, ponieważ szczepionka mRNA ulega w niej degradacji kilka godzin przed wejściem do ciała.
Nawet jeśli szczepionka mRNA stanie się pseudogenem, nie będzie wytwarzać SARS-CoV-2, ale tylko jeden z produktów wirusowych, nieszkodliwe białko kolczaste.
Skąd właściwie to wiemy?
Nie znamy żadnych badań poszukujących mRNA szczepionki w DNA zaszczepionych osób. Nie ma podstaw naukowych do podejrzeń, że takie włączenie miało miejsce.
Jeśli jednak te badania mają być przeprowadzone, powinny być stosunkowo proste. To dlatego, że teraz możemy Sekwencjonowanie DNA w pojedynczych komórkach.
Ale w rzeczywistości bardzo trudno byłoby usatysfakcjonować pesymistę, który jest przekonany, że takie wstawienie genomu miało miejsce; Zawsze mogą powiedzieć, że naukowcy muszą kopać głębiej i mocniej w różnych ludziach iw różnych komórkach. W pewnym momencie ten argument będzie wymagał odpoczynku.
Jak powstała ta legenda?
jedno badanie Dowody na włączenie RNA koronawirusa do ludzkiego genomu odnotowano w komórkach hodowanych w laboratorium zakażonych SARS-CoV-2.
Jednak w tym artykule nie zbadano szczepionki mRNA i brakuje w niej krytycznych kontroli i ona ma Od tego czasu straciła swoją wiarygodność.
Tego typu badania należy również postrzegać w kontekście szerszej ostrożności opinii publicznej wobec technologii genetycznej. . To zawiera interes publiczny O organizmach modyfikowanych genetycznie (GMO), na przykład od około 20 lat.
Ale GMO różnią się od technologii mRNA wykorzystywanej do produkcji szczepionek przeciw COVID. W przeciwieństwie do organizmów modyfikowanych genetycznie, które są produkowane przez wstawienie DNA do genomu, szczepionka mRNA nie znajdzie się w naszych genach ani nie zostanie przekazana następnemu pokoleniu. Bardzo szybko się degraduje.
W rzeczywistości technologia mRNA posiada wszystkie rodzaje Aplikacje, poza szczepionkami, w tym bezpieczeństwo biologiczne i zrównoważone rolnictwo. Byłoby więc niefortunne, że te wysiłki zostały wstrzymane przez dezinformację.
scenariusz:
- Archa Fox – profesor nadzwyczajny i członek ARC Future Fellow, University of Western Australia
- Jane Martin – Lider Programu Nauczania Nauk o Komunikacji, Uniwersytet w Melbourne
- Traude Beilharz – Adiunkt, Future Fellow in ARC, Biochemistry and Molecular Biology, Monash Institute for Biomedical Discovery, Monash University
Pierwotnie opublikowany w Rozmowa.
„Odkrywca. Entuzjasta muzyki. Fan kawy. Specjalista od sieci. Miłośnik zombie.”
More Stories
Nowy raport WHO pokazuje, jak miasta przyczyniają się do postępu w zapobieganiu chorobom niezakaźnym i urazom
Naukowcy identyfikują „najlepszy punkt” bezpiecznej operacji po zawale serca
Badanie wykazało, że 20% dzieci chorych na zapalenie płuc nie otrzymuje antybiotyków