Cyberprzemoc może powodować zaburzenia odżywiania u młodych nastolatków

Spotkania z Cyberprzemoc często idzie w parze Dzięki SMS-om i mediom społecznościowym: Raporty Pew Research Prawie połowa nastolatków w Stanach Zjednoczonych twierdzi, że doświadczyła zastraszania w Internecie, najczęściej ze względu na swój wygląd. Nie jest tajemnicą, że nasze dzieci są przyklejone do swoich urządzeń. Tak naprawdę 95% nastolatków ma dostęp do smartfonów, 90% do komputerów i 80% do konsol do gier. Według Pew Research Center.

„Poprzednie badania wykazały, że klasyczne formy znęcania się są czynnikami ryzyka rozwoju zaburzeń odżywiania” – powiedział Jason Nagata, autor badania i profesor nadzwyczajny pediatrii na Uniwersytecie Kalifornijskim w San Francisco. „Ale niewiele wiadomo na temat współczesnych form znęcania się, takich jak cyberprzemoc, i zagrożeń związanych z zaburzeniami odżywiania”.

Chociaż średni wiek uczestników wynosił 12 lat – czyli był o rok młodszy niż wiek wymagany do założenia konta w mediach społecznościowych – prawie 10% stwierdziło, że doświadczyło jakiejś formy cyberprzemocy. Dzieci, które padły ofiarą cyberprzemocy, dwukrotnie częściej wykazywały objawy zaburzeń odżywiania, takie jak obawa przed przybraniem na wadze, a także w ramach rekompensaty angażowały się w niezdrowe zachowania, takie jak jedzenie wyłącznie niskokalorycznej żywności.

„Najczęstszym wiekiem pojawienia się zaburzeń odżywiania jest okres dojrzewania” – mówi Nagata. „Chcemy więc naprawdę zrozumieć ten krytyczny okres bezpośrednio poprzedzający moment, w którym wielu młodych ludzi jest najbardziej narażonych na rozwój zaburzeń odżywiania”.

Naukowcy przyjrzeli się próbie ponad 10 000 dzieci w wieku od 10 do 14 lat w całych Stanach Zjednoczonych. Dzieci biorące udział w badaniu przeprowadzono ankietę, aby dowiedzieć się, czy kiedykolwiek doświadczyły cyberprzemocy lub czy dokuczały innym osobom w Internecie, za pośrednictwem SMS-ów lub mediów społecznościowych. Badano ich także pod kątem objawów zaburzeń odżywiania, zadając pytania takie jak: „Czy czujesz, że Twoja samoocena jest powiązana z Twoją wagą?” oraz „Jak często w ciągu ostatnich dwóch tygodni martwiłeś się swoją wagą lub bardzo martwiłeś się otyłością?”

Shaheen Sherif, która nie brała udziału w badaniu, jest profesorem na Uniwersytecie McGill i znana ze swoich badań nad zapobieganiem cyberprzemocy. Wyniki badania nie były dla niej zaskoczeniem. „Kwestie zdrowotne są bardzo częstym aspektem cyberprzemocy” – mówi Sharif. „W Internecie jest wiele okrucieństwa, rywalizacji i poniżających komentarzy”.

Dla Nagaty odkrycie, że nastolatki faktycznie reagują na cyberprzemoc, angażując się w zaburzenia żywieniowe, ma konsekwencje w miarę ich dorastania. „Relatywnie rzecz biorąc, ci 12-latkowie będą rzadziej korzystać z mediów społecznościowych niż 17-18-latkowie i starsze nastolatki” – mówi. „Właściwie myślę, że te odkrycia mogą być silniejsze w przypadku starszych nastolatków”. Zwraca również uwagę, że osobne badanie wykazało, że nastolatki LGBTQ+ były trzy razy bardziej narażone na zastraszanie i częściej występowały u nich zaburzenia odżywiania.

Nie tylko ofiary cyberprzemocy zgłaszały objawy zaburzeń odżywiania, ale także dzieci, które w ankiecie przyznały się do stosowania przemocy. Sherif wyjaśnia, że ​​związek między prześladowcą a prześladowcą jest złożony: „Wiele badań pokazuje, że sprawcy często są także ofiarami, które stały się celem cyberprzemocy lub znęcania się”. Tak więc dzieci, które były prześladowane ze względu na swój wygląd, poniżają kogoś innego, aby poczuć się lepiej.

Ten cykl, w którym ofiary zamieniają się w prześladowców, jest powodem, dla którego Nagata twierdzi, że rodzice i opiekunowie muszą być otwarci w stosunku do swoich dzieci. „To naprawdę ważne dla dzieci, które stały się ofiarami [are] Możliwość porozmawiania z zaufaną osobą dorosłą lub przyjacielem, aby rozwiązać problem, aby nie utrwalać cyklu.

Nagata i Sharif twierdzą, że rodzice, którzy zauważą, że ich nastolatki skupiają się na wadze, jedzeniu lub ćwiczeniach w sposób wpływający na jakość ich życia, powinni skonsultować się z lekarzem i rozważyć cyberprzemoc jako przyczynę.

Sharif zachęca także rodziców i opiekunów, aby rozmawiali ze swoimi dziećmi o powierzchownym charakterze tego, co widzą w Internecie. Sugeruje rodzicom, aby podkreślali, że nawet jeśli influencerzy sprawiają wrażenie, jakby wiodą wspaniałe życie, nie oznacza to, że są naprawdę szczęśliwi. Zamiast skupiać się na zewnątrz, mówi: „Co? [kids] „Muszą naprawdę poznać siebie i to, co czyni ich szczęśliwymi… co lubią robić, z kim lubią przebywać i być zadowoleni ze swojego ciała”.

Nagata mówi, że rodzice mają szansę być dobrymi wzorami do naśladowania dla swoich dzieci. „Największym czynnikiem predykcyjnym korzystania z ekranu przez nastolatków jest korzystanie z ekranu przez rodziców” – zauważa. Oznacza to, że jeśli zostaną ustalone zasady, takie jak zakaz używania telefonów przy stole lub przed snem, dzieci muszą widzieć, jak dorośli robią to samo. Rodzice i opiekunowie powinni także zapewnić dzieciom bezpieczną przestrzeń, w której mogą rozmawiać o tym, co spotykają w Internecie i jak się czują.

„Zdecydowanie nie jest to rozwiązanie uniwersalne” – mówi Nagata, przyznając, że dla rodziców nie ma łatwych odpowiedzi. „Ale myślę, że jeśli rodzice będą w stanie prowadzić otwarte rozmowy ze swoimi dziećmi na temat korzystania z mediów społecznościowych, ich dzieci będą chętniej rozmawiać z nimi na ten temat i uzyskać porady”.

Tracy Funder Brink jest matką dwóch córek i niezależną dziennikarką naukową. Jest redaktorem współpracującym trzech czasopism naukowych dla dzieci, a w 2020 r. zdobyła złotą nagrodę AAAS Kavli Science Journalism w kategorii Children’s Science News.