Ćwiczenia mogą pomóc w leczeniu jednego z najczęstszych i najbardziej wyniszczających skutków ubocznych leczenia raka prostaty

Rak prostaty jest jedną z najpowszechniejszych postaci nowotworu na świecie, jednak nie tylko zagraża życiu zdiagnozowanych osób, ale może również poważnie wpłynąć na jakość życia pacjenta ze względu na skutki uboczne leczenia.

Jednym z takich skutków ubocznych często zgłaszanym przez pacjentów jest impotencja – jednak nowe długoterminowe badanie kliniczne prowadzone przez Uniwersytet Edith Cowan (ECU) i zaprezentowane na spotkaniu Amerykańskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej w Japonii ujawniło, że istnieje lekarstwo. Które mogą pomóc w walce z tym aspektem kontroli chorób:

Ćwiczyć.

Profesor Daniel Galvão, dyrektor Instytutu Badań nad Medycyną Wysiłkową (EMRI) i kierownik badania, powiedział, że prawie połowa pacjentów z rakiem prostaty zgłosiła, że ​​ich potrzeby w zakresie opieki zdrowotnej w zakresie zdrowia seksualnego nie zostały zaspokojone.

Profesor Galvão powiedział: „Impotencja jest częstym, niepokojącym i utrzymującym się skutkiem ubocznym leczenia raka prostaty, mającym skutki zarówno fizyczne, jak i psychiczne”.

„Nasze badanie pokazuje, że ci pacjenci mogą natychmiast odnieść korzyść z nadzorowanych ćwiczeń fizycznych w celu poprawy swojego zdrowia seksualnego”.

Nastąpiło to po tym, jak poprzednie badania EMRI wykazały, że ćwiczenia mogą pomóc w produkcji białek zwalczających raka, zwanych miokinami, które hamują wzrost guza nawet u pacjentów z późnym stadium raka prostaty.

Profesor Galvão powiedział: „To tylko nowy dowód pokazujący, że ćwiczenia należy uznać za integralną część leczenia raka prostaty”.

Wybierz trening dla swojego treningu

W ciągu czterech lat badania podzielono ponad 100 pacjentów z rakiem prostaty na trzy grupy.

Jedna grupa wykonywała trening oporowy i nadzorowała ćwiczenia aerobowe, podczas gdy inna grupa wykonywała ten sam program ćwiczeń, ale również przeszła terapię psychoseksualną.

Trzecia grupa otrzymała standardowe leczenie bez ćwiczeń i leczenia.

Terapia psychoseksualna nie przyniosła poprawy w zakresie erekcji ani satysfakcji ze współżycia, ale pacjenci, którzy ćwiczyli, zgłaszali znaczną poprawę w obu przypadkach.

U osób, które ćwiczyły, zaobserwowano wzrost erekcji o 5,1 punktu w porównaniu z 1,0 punktu w grupie otrzymującej zwykłą opiekę, podczas gdy satysfakcja seksualna wzrosła o 2,2 punktu w przypadku ćwiczeń i 0,2 punktu w przypadku zwykłej pielęgnacji.

Ćwiczenia zapobiegają również przyrostowi masy tłuszczowej i poprawiają wyniki w zakresie sprawności fizycznej, a także siłę mięśni górnej i dolnej części ciała w porównaniu ze zwykłą pielęgnacją.

Profesor Galvão stwierdził, że potrzebne są dalsze badania, aby dowiedzieć się, jak ćwiczenia fizyczne wpływają na zdrowie seksualne pacjentów z rakiem prostaty oraz na inne objawy i skutki uboczne choroby i jej leczenia.

Badanie to pokazuje, że ćwiczenia mogą mieć pozytywny wpływ na zaburzenia erekcji jako efekt uboczny leczenia, co jest poważnym problemem u mężczyzn.

„W szerszym znaczeniu wiemy również, że samodzielność, siła fizyczna i dobre samopoczucie są ważne dla zdrowia mężczyzn i ważne w kontekście grupy starszych pacjentów podatnych na choroby współistniejące; program ćwiczeń bezpośrednio przemawia do siły i dobrego samopoczucia istnienie.

Czas się ruszyć

Ann Savage, dyrektor naczelna Prostate Cancer Australia, powiedziała, że ​​organizacja ma nadzieję, że wyniki szybko przełożą się na praktykę.

„To badanie jest wezwaniem do działania dla mężczyzn i ich partnerek dotkniętych rakiem prostaty i zwiększa wagę zalecenia, zgodnie z którym mężczyźni cierpiący na tę chorobę powinni rutynowo zalecać ćwiczenia” – stwierdziła.

„Utrata erekcji jest głównym czynnikiem stresogennym w życiu tysięcy australijskich mężczyzn, którzy każdego roku są leczeni z powodu raka prostaty.

„To badanie pokazuje siłę ćwiczeń w przywracaniu funkcji seksualnych przy jednoczesnej poprawie ogólnego stanu zdrowia, opierając się na wcześniejszych badaniach, które wykazały, że ćwiczenia mogą również pomóc zmniejszyć ryzyko nawrotu raka prostaty u mężczyzn”.

Od 2007 roku Rada ds. Raka Australii Zachodniej przyznała zespołowi profesora Galvao prawie 1,8 miliona dolarów. Dotacje były możliwe dzięki hojności społeczności Australii Zachodniej.

Melissa Ledger, dyrektor ds. profilaktyki i badań nad rakiem, stwierdziła, że ​​uznanie tych badań na arenie międzynarodowej było ekscytujące.

Pani Ledger powiedziała: „Rada ds. raka Australii Zachodniej dąży do osiągnięcia najlepszych wyników dla pacjentów chorych na raka i ich rodzin, dlatego ważne jest, abyśmy wspierali badania takie jak te prowadzone przez profesora Galvão, które mogą potencjalnie poprawić i uratować życie”.

„Jesteśmy zachwyceni informacją, że nasze wczesne wsparcie położyło podwaliny pod dalsze projekty badawcze, a wyniki mówią same za siebie”.