Co trafiło do silnego serca pięknego miasta?

Chandigarh, piękne miasto, w którym blask natury i zabudowane środowisko jest zawsze w zasięgu jego mieszkańców, zostało wymyślone na ludzką skalę przez jego planistę, Le Corbusiera. Zaplanował miasto podobne do ludzkiego ciała, którego sercem jest śródmieście. Około 65 lat temu miejsce w mieście Chandigarh było polem uprawnym pełnym sadów mango. Między strumieniami Sukhna i Patiala Ki Rao było około 24 wiosek. Sektor 17, serce miasta, pełne atrakcyjnych galerii, był siedzibą wioski Rourke Barao. Polski architekt Matthew Nowicki opracował pierwszy plan centrum miasta, który obejmował kwadratowe i okrągłe budynki oddzielone od siebie, ale połączone siecią chodników wzniesionych nad poziomem ulicy.
Jednak plan nigdy nie został zrealizowany, ponieważ Matthew Nowicki został wycofany z Projektu Chandigarh z powodu przedwczesnej śmierci w katastrofie lotniczej.

Le Corbusier ulokował centrum miasta na skrzyżowaniu dwóch ważnych arterii – Madhya Marge (V2) i Jean Bath (V2), które są dwiema głównymi osiami architektonicznymi miasta. Centrum miasta o łącznej powierzchni około 240 akrów zostało podzielone na dzielnice północną i południową. Główny plac handlowy został zaprojektowany z myślą o stworzeniu „raju dla pieszych” inspirowanego francuskimi placami. Centrum handlowe jest planowane wokół Crossroads (Chowk), aby podkreślić istotę tradycyjnych indyjskich cech Chowk, z czteropiętrowymi budynkami. Ratusz, Biblioteka Główna, regionalna siedziba Poczty i Telegrafu, biura ubezpieczeniowe i kina to tylko niektóre ze słynnych budynków zaprojektowanych wokół Chucka. Teatr Jagat i Neelam jest zarezerwowany dla rozrywki, ponieważ kino Neelam znajduje się w centralnej osi, a sklepy handlowe po obu stronach dodają większego znaczenia. Zgodnie z mandatem udzielonym Le Corbusierowi znaczna część centrum miasta miała być zagospodarowana przez prywatne przedsiębiorstwa; Stąd pierwotne plany działek handlowych były większe od planów rzeczywistych. Ponieważ nie mogły zostać sprzedane prywatnym właścicielom, Le Corbusier ograniczył później projekty do mniejszych sklepów.

V4 (ulica handlowa), która meandruje i dzieli każdy sektor, przebiega również przez Sektor 17, dzieląc go na dwie części; Podział południowy ukształtowano jako ośrodek administracyjny powiatu, a część północną przeznaczono na tereny handlowe, handlowe, obywatelskie i rekreacyjne miasta. Historyczne obrazy riksz samochodowych, rowerów, jednośladów i autobusów lecących wzdłuż V4 przed kinami Neelam należą już do przeszłości, ponieważ V4 został przekształcony w plac z parkingami po obu stronach, aby stworzyć nieprzerwany raj dla pieszych połączenie kin Neelam z Bank Square. V4 Car Street przyjmuje swoją obecną lokalizację na tyłach Neelam Cinemas.

Przed rozwojem centrum miasta, podczas gdy reszta Chandigarh była w budowie, Sektor 22 służył jako sektor modelowy. Connaught Place w Delhi był bezpośrednim prekursorem CBD z przeszłości Indii, zawierającym trzypiętrowe koncentryczne budynki z werandą o szerokości 12 stóp. W centrum Chandigarh zastosowano podobny schemat, aby zapewnić werandę o szerokości 12 stóp.

Architekt Maxwell Fry, członek zespołu projektowego Chandigarh, skrytykował centrum miasta jako „pozbawione aktywności na poziomie ulicy i bezdrzewne”. Szerokość osi pieszych na placu śródmiejskim jest tak duża, że ​​traci pojemność schronu i ogrodzenia w porównaniu z wysokością otaczających go czterokondygnacyjnych budynków. W porównaniu z Connaught Place w Delhi, gdzie wchodzi się na koncentryczne werandy z przefiltrowaną panoramą, co tworzy element zaskoczenia, centrum Chandigarh nie zapewnia użytkownikom tak ekscytujących wrażeń.

(Uczynienie Chandigarh częścią dwumiesięcznej serii artykułów CCA na temat tworzenia Chandigarh dla Forum LCPJ. Ar Vipendra Singh Thakur jest adiunktem, Chandigarh College of Architecture, a Vidhi Prakash jest studentem drugiego roku studiów magisterskich.)