Komentując muzykę Chopina w 1831 r., Robert Schumann napisał słynne słowa „Zając, panowie, geniusz”. Muzyczny związek między tymi dwoma XIX-wiecznymi gigantami był podtekstem ostatniego koncertu streamingowego Frost Chopin Festival w sobotni wieczór. Dyrektor artystyczny festiwalu Kevin Keener był w Steinway z pięcioosobowym zespołem, który dołączył do niego w chopinowskich wyborach. Program jest zarejestrowany w Frost School of Music Uniwersytetu Miami, gdzie Keener jest członkiem wydziału.
Wnikliwa lektura cyklu Schumanna sceny z dżungli Jungle Songs pokrywały środek między modernistyczną obiektywnością a płynną swobodą interpretacyjną wcześniejszej generacji pianistów. Po ograniczonym otwarciu „Eintritt”, Keener wniósł ogromną moc, aby wejść do Łowców. Jego szybkie spojrzenie na temat ruchu brzmiało jak tarantula. Fotografowanie kwitnących kwiatów miało intymność lidera. W barokowym stylu „Verrufene Stelle” nastąpił dramat, nawiedzone miejsce wydaje się niesamowite i niesamowite. Keener wniósł czyste akcenty do chłopskiego zgiełku przydrożnej karczmy. Jaglied robił wrażenie, a Abschied prezentował poetycką stronę Kennera, gdy myśliwi i obserwatorzy żegnali się z naturą w jej płynnych melodyjnych zwrotach. Równomierność sformułowań i tonu, które wyprodukował Keener, była imponująca podczas całej pracy.
Muzyka Chopina była kluczowa dla kariery Keenera. Zdobył II nagrodę, najwyższą nagrodę przyznaną w tym roku, na Międzynarodowym Konkursie Chopinowskim w Warszawie w 1990 roku. Tej jesieni po raz drugi będzie jurorem na pięcioletniej warszawskiej imprezie. W ciągu trzech dekad od złożenia hołdu w Warszawie styl Keenera pozostał silny i pełen wdzięku, ukazując jego sympatię do unikalnego połączenia romantyzmu kompozytora z rytmami płynnego i idiomatycznego tańca polskiego.
Dwie partytury koncertujące Chopina zostały wykonane w nowych aranżacjach na fortepian i kwintet przez polskiego kompozytora Krzysztofa Dombka. Wariacje w zdaniu „tam podamy sobie ręce”, Reference 2 reprezentuje wczesne pisanie Chopina muzyki rekreacyjnej pozbawionej głębokich tonów. Ten zbiór wariacji na temat duetu Giovanniego Zerliny Mozarta Don Giovanni Począwszy od szybkiej i sprytnej gry po udawaną słodkość. Kevin zagrał znajomą melodię z Ilanem w swoim wstępnym oświadczeniu i zaoferował niemal bramińską trzeźwość i siłę mięśni, wysyłając mroczną i bardzo seksowną wersję tematu. Ostateczna różnica w stosunku do Bolognese była duża i odpowiednio arystokratyczna. Pięciu basistów zapewniło ciepłe, żywe tło dla wspaniałego wykonania Keenera.
Ręka Kennera przesunęła się po klawiszach w pojedynczą szczelinę Andante spianato i Grande polonaise brilliante Wywołał dzwonową akustykę z miękką dynamiką. Bolończyk był męski i szeroki, nie uciekał się do lania. Aranżacje z serii Dombek były eleganckie i żywe, rozkręcane z wyraźnym entuzjazmem przez graczy.
Cztery dni Festiwalu Chopinowskiego oferowały różnorodne interpretacje twórczości kompozytora i innych zespołów klawiszowych. Dla studentów Akademii i światowej publiczności te wirtualne koncerty okazały się stymulujące i stanowią hołd dla trwałej spuścizny największego polskiego kompozytora.
Weź udział w ofertach
zostaw komentarz
„Ma skłonność do apatii. Rozwiązuje problemy. Miłośnik Twittera. Pragnący być orędownikiem muzyki”.
More Stories
Wokalista Radiohead Thom Yorke schodzi ze sceny, gdy fan skanduje w proteście przeciwko Strefie Gazy
Molly Mae Hague wygląda zupełnie nie do poznania w swoim kostiumie Babci Wilczy z Czerwonego Kapturka, gdy rzuca uroczą kulą bougie na Halloween dla swojej córki Bambi.
Recenzja historii Christophera Reeve’a – „Kompleksowa i afirmująca życie”