Clark i Brash łączą siły, aby zaatakować „radykalną zmianę” Luxona w stosunku do Chin

Była premier Helen Clark i jej dawny rywal polityczny Don Brash połączyli siły, aby skrytykować Christophera Luxona, oskarżając go o dokonanie „nagłej, radykalnej zmiany w polityce zagranicznej Nowej Zelandii”, która zdenerwowałaby naszego największego partnera handlowego, Chiny.

Podczas swojej niedawnej wizyty w Stanach Zjednoczonych premier udzielił wywiadu „Financial Times”, w którym stwierdził, że Nowa Zelandia będzie „coraz bardziej ujawniać przypadki chińskiego szpiegostwa”.

Powiedział także, że Nowa Zelandia jest obecnie „bardzo otwarta” na udział w drugim filarze programu AUKUS, partnerstwie obronnym pomiędzy Australią, Wielką Brytanią i USA; Mówił o siłach obronnych jako o „zwielokrotniaczu sił Australii, Stanów Zjednoczonych i innych partnerów”.

Clark i Brash, którzy zmierzyli się ze sobą w kontrowersyjnej i wywołującej nerwy kampanii wyborczej w 2005 r., wydali we wtorek wspólne oświadczenie, w którym stwierdzili, że „utrzymanie” przyjaznych stosunków z Chinami będzie „trudne, jeśli nie niemożliwe”. „jeśli rząd będzie kontynuował harmonizację… Jego stanowisko jest zgodne ze stanowiskiem Stanów Zjednoczonych.”

Clark był premierem rządu kierowanego przez Partię Pracy, kiedy Nowa Zelandia stała się pierwszym krajem członkowskim OECD, który podpisał umowę o wolnym handlu z Chinami.

Brash przez jakiś czas był liderem Partii Narodowej, a później przewodził Partii Pracy.

Obaj stwierdzili, że podczas kampanii wyborczej Partii Narodowej nie było „żadnych oznak znaczących zmian w polityce zagranicznej Nowej Zelandii” oraz że uwagi Luxona mogą mieć „znaczące konsekwencje dla handlu, rozmieszczenia obronności i wydatków publicznych”.

Clark powiedział w środę w oświadczeniu dla sieci National Radio New Zealand: „Wywiad udzielony przez Financial Times z premierem pokazał, że wygłosił on oświadczenia, które w większym stopniu wspierały sojusz wojskowy ze Stanami Zjednoczonymi, niż widzieliśmy wcześniej”.

„W rzeczywistości oznaczało to kompleksowy reset polityki zagranicznej Nowej Zelandii, jeśli weźmiemy pod uwagę szereg elementów oświadczenia łącznie – zmianę języka, aby mówić na przykład o zasobach obronnych Nowej Zelandii jako o mnożniku sił dla Stanów Zjednoczonych, a także Australia.

„Kwestia Porozumienia o statusie wizytujących sił zbrojnych umożliwiającej Nowej Zelandii rozmieszczenie na Filipinach wysyła natychmiastowe sygnały, że na Morzu Południowochińskim mogą znajdować się zasoby morskie.

„Odnosząc się do zwiększonych wydatków na obronę w czasie, gdy wszystko inne jest obcinane.

„Bycie„ bardzo otwartym ” na przyłączenie się do drugiego filaru AUKUS to coś, czego wcześniej nie słyszeliśmy wyrażenia „bardzo otwarty”. A potem, oczywiście, wymienianie i zawstydzanie Chin, co obecnie wydaje się być podejściem, które Nowa Zelandia przyjmie coraz częściej zwracają się w stronę głównego partnera handlowego.”

Lider labourzystów David Seymour pełni obowiązki premiera, Luxon przebywa na urlopie osobistym, a jego zastępca Winston Peters opuszcza kraj. Seymour powiedział, że polityka Nowej Zelandii nie uległa zmianie.

„Nie zaproszono nas do filaru drugiego, nie zgodziliśmy się na dołączenie do filaru drugiego, prowadziliśmy rozmowy na temat dołączenia do filaru drugiego, w które zaangażowany był także poprzedni laburzystowski rząd pod przewodnictwem Chrisa Hipkinsa – więc nasze stanowisko zasadniczo się nie zmieniło”.

Powiedział, że podziwia Clarka i dobrze zna Brasha, ale obaj postąpili „dziwnie nieetycznie, szczególnie w tej sprawie”.

„Ich podstawowy argument jest taki, że Ameryka to kraj, a Chiny to kraj i powinniśmy je traktować w ten sam sposób. Cóż, jeden z nich jest mocno zaangażowany w szpiegostwo na Nowej Zelandii, drugi nie jest demokracją i… trzecia ma niejednorodną historię praw człowieka.” Człowiek”.

Odnosząc się do obaw Luxona związanych z chińskim szpiegostwem, stwierdził, że nie odnotowano żadnych przypadków szpiegostwa parlamentu Nowej Zelandii przez USA, Australię ani Brytyjczyków, jak wykryto w 2021 r.

Powiedział, że nie wierzy, że nastąpiła zmiana stanowiska Nowej Zelandii pod rządami koalicji, ale zmiana ta zachodziła od lat.

„Chcemy kontynuować stosunki z Chinami, ale nie zawahamy się wskazać rzeczy, w których się nie zgadzamy – i faktycznie jest to stanowisko, nad którym pracowaliśmy z kolejnymi rządami przez ostatnie trzy–cztery lata.

„Myślę, że musimy skupić się na własnej polityce, aby zapewnić konkurencyjność gospodarki Nowej Zelandii, dlatego finansujemy infrastrukturę, finanse, edukację i wszystko, co naprawiamy.

„Jeśli Stany Zjednoczone zamierzają odwrócić się od handlu i inwestycji, myślę, że powinniśmy otworzyć przed nimi drzwi, a ja wolę w życiu i polityce skupiać się na tym, co mogę zmienić”.

Minister spraw zagranicznych Winston Peters powiedział w maju ubiegłego roku, że Nowa Zelandia nie jest jeszcze bliska podjęcia decyzji o uczestnictwie w drugim filarze programu OKOS, obejmującym wymianę zaawansowanych technologii, ponieważ nie jest jeszcze pewien, co dokładnie Nowa Zelandia otrzyma z tego.

Filar pierwszy dotyczy atomowych okrętów podwodnych, czyli obszaru zamkniętego dla Nowej Zelandii, która od dawna jest wolna od broni nuklearnej.

Clark powiedział na temat filaru drugiego: „Stanowisko poprzedniego rządu polegało na zbadaniu tej kwestii, ale były premier dał jasno do zrozumienia, że ​​nie jest przekonany. Teraz widzimy większe przekonanie ze strony tego rządu, że właśnie tego chce odejść, więc cała sprawa oznacza poważną zmianę.

Clarke stwierdziła, że ​​uwagi Luxona mogą „potępić” niezależne stanowisko Nowej Zelandii w polityce zagranicznej, a także nasze bezpieczeństwo gospodarcze.

„[China] „Unia Europejska zabiera dwa razy więcej naszego eksportu w porównaniu do Australii i ponad dwukrotnie więcej naszego eksportu w porównaniu ze Stanami Zjednoczonymi… Mamy problem” – powiedziała.

„Chciałbym również zwrócić uwagę, że krytyka Chin jest związana z kwestią szpiegostwa, ale szpiedzy amerykańscy, szpiedzy brytyjscy, szpiedzy z Nowej Zelandii i wiele innych krajów szpiegują. Jednak Nowa Zelandia zdecydowała się krytykować jeden kraj, ponieważ podąża za nim śladami Stanów Zjednoczonych.

„Myślę więc, że ma to bardzo poważne implikacje gospodarcze”.

Były australijski minister spraw zagranicznych skrytykował niedawno filar drugi projektu AUKUS, uznając go za zwykły nonsens pachnący metanem. W przeszłości spółka Luxon odmawiała zapewnienia konsultacji społecznych w sprawie przyłączenia się do II filaru projektu AUKUS.

rnz.co.nz