Były trener All Blacks opowiada o tym, jak promowano „globalnych asystentów” Iana Fostera

To był szalony turniej Pucharu Świata dla All Blacks i Iana Fostera. Były asystent objął stanowisko głównego trenera po rozczarowującym występie w półfinale podczas Pucharu Świata w Rugby 2019, który został szybko przerwany przez Covid-19, po czym zaczął odnosić burzliwe cztery lata.

Kadencja trenera przyniosła historyczne straty, ale także historyczne zwycięstwa mężczyzn w czerni. Porażka Maiden z Argentyną i pierwsza w historii porażka w serii z Irlandką Mar Foster oraz ogólny procent zwycięstw trenera od czasu objęcia steru, remis z Laurie Maines pod względem najgorszego procentu zwycięstw w erze zawodowej.

Mając tak słabe statystyki, Foster nadal wygrywał wszystkie mistrzostwa rugby i puchar Bledisloe za swojego panowania, a All Blacks zajęli drugie miejsce w światowych rankingach rugby, zmierzając do Pucharu Świata w rugby.

W ciągu ostatnich 12 miesięcy nastąpił wyraźny zwrot od porażki Irlandii, All Blacks przegrali dwukrotnie w trzech meczach, które nastąpiły po serii, ale od tamtej pory byli niepokonani w dziewięciu meczach. To ulepszenie, które zrobiło wrażenie na byłym trenerze All Blacks, Johnie Harcie.

„Ważną rzeczą dla mnie osobiście jako trenera jest spojrzenie na Iana Fostera i powiedzenie mu dobrej roboty” – powiedział Hart. SENZ UCIEKAJ DO DOMU.

Rok temu został skreślony. Było mu ciężko, osobiście wspierałem go tam, gdzie mogłem szczególnie, uważałem, że jest dla nas nieodpowiedni.

„Przeszedł przez to, ma wokół siebie światowej klasy zespół trenerski, to dało mu szansę na wyniesienie się.

„Dwa lata temu miał problemy ze swoimi asystentami i być może to go skomplikowało, musiał być zaangażowany szerzej i znacznie bardziej.

„Teraz myślę, że ma światowej klasy asystentów w postaci Joe (Schmidt), Jasona (Ryan) i Grega Vicka, ludzi, którzy dobrze wykonują swoją pracę, co daje mu możliwość wycofania się i robienia tego, co zamierza, jest inteligentnym trenerem a teraz jest w stanie naprawdę nim jeździć”.

Były trener reprezentacji Irlandii, Joe Schmidt, dołączył do składu All Blacks jako ofensywny trener i od tego czasu ukształtował filozofię ataku oraz pomógł Fosterowi znaleźć defensywnego liniowego, który wniesie umiejętności i sprawność fizyczną potrzebne do jej wdrożenia.

Jason Ryan dołączył do grupy z Crusaders i podniósł front na nowe wyżyny zarówno przy stałych fragmentach, jak i przy załamaniach.

„W tym miejscu, jak sądzę, zaobserwowaliśmy dramatyczną zmianę w ciągu ostatnich 12 miesięcy” – kontynuował Hart. „Ta drużyna może teraz fizycznie poradzić sobie z naprawdę twardą kondycją. Widzieliśmy to w meczu z Republiką Południowej Afryki, która upadła i rzuciła na nas wszystko w dwóch połowach z dwoma różnymi setami do przodu.

„Walczyliśmy z tym, przywróciliśmy to. Myślę więc, że nasi napastnicy mają teraz prawdziwą konkurencyjność na tym poziomie. Mamy scrum, naszą linię, nasz warkot jest mocny i myślę, że wrócili do prostych rzeczy. myślę, że trochę się skomplikowali, a teraz widzę, że plan gry jest bardzo prosty.

„Myślę, że Richie Muonga i Boden Barrett udowodnili, że są jednym lub dwoma naprawdę dobrymi zespołami, a to stwarza szanse w ich plecach i wiemy, że mamy całą tę siłę ognia”.

Po nieprzekonujących wynikach ostatnich sezonów, rozmowy o szansach All Blacks na mistrzostwa świata w Pucharze Świata zaczynają nabierać wyjątkowo pesymistycznego charakteru, a napięty harmonogram daje perspektywę pierwszej w historii porażki w fazie grupowej i wyjścia z ćwierćfinału dla Nowozelandczyka.

Chociaż te dwa wyniki są nadal bardzo prawdopodobne, optymizm zaczyna ponownie pojawiać się co do formy zespołu z Nowej Zelandii, odrzucając wszelkie spekulacje, że zespół może wejść do turnieju jako słabszy.

„To dobrze, będziemy mieć presję i nie będzie to łatwe, ponieważ musisz przejechać Francję. Ale dla mnie dużym naciskiem będzie ćwierćfinał, ponieważ myślę, że jeśli wygramy ćwierć- finały, jesteśmy w finale i osobiście uważam, że będzie to mecz z Francją. Myślę, że mecz Pierwszy w turnieju może być ostatnim meczem w turnieju.