Były kickboxer Jason „Psycho” Suttie krytykuje kierowców, którzy nadużywają miejsc parkingowych dla niepełnosprawnych

Były mistrz świata Muay Thai przełamał bariery i zaczął rozpowszechniać informacje na temat nadużywania dostępnego parkingu.

Billy Jason „Psycho” Suttie jest sześciokrotnym mistrzem kickboxingu i obecnym trenerem w Elite Thai Kickboxing Gym w Auckland.

Sooty jest także dumnym ojcem 11-letniego Phoenixa. Urodził się z porażeniem mózgowym, jest upośledzony umysłowo i porusza się na wózku inwalidzkim.

Mówiąc o swoim synu, Suttie opisała go jako osobę, która wnosi „spokój” do jego życia.

„To po prostu cudowna osoba, jeśli chodzi o przebywanie w pobliżu. Działa uspokajająco i uczy cierpliwości.

„Śmieje się głośno, bo słyszy mój głos. To coś wyjątkowego, wiesz, bo nie może mówić, ale żeby to zauważył i wtedy myślisz: «Och, on mnie zna».

Urodzony na Samoa były kickboxer wagi ciężkiej pochodzi z Salia w Avau w Savaii i jest dumny ze swoich korzeni.

Niedawno w sieci pojawiło się wideo, które udostępnił w mediach społecznościowych, w którym wyraził swoją frustrację związaną z korzystaniem z miejsc parkingowych dla osób niepełnosprawnych bez posiadania karty uprawniającej do poruszania się.

Na nagraniu widać, jak Sooty wyjaśnia, jak trudno było zmieścić jego syna na wózku inwalidzkim w specjalnie udekorowanej furgonetce.

„Pomyśl o nas”

„Hej! Czy wiesz, że kiedy się spieszysz i musisz iść do sklepu, a potem musisz coś kupić – biegniesz, a potem wybiegasz?

„Czy mogę zachęcić Państwa, aby nie parkowali na miejscu przeznaczonym dla osób niepełnosprawnych – bo tyle czasu mi to zajmuje” – mówi Sotie w filmie.

Następnie demonstruje, jak jego syn zawozi Phoenixa do ciężarówki, co polega na wyjęciu podjazdu dla wózków inwalidzkich i bezpiecznym zabezpieczeniu na chwilę krzesła Phoenixa w samochodzie.

Suttie twierdzi, że irytuje widok samochodu zaparkowanego na miejscu przeznaczonym dla osób niepełnosprawnych – bez okazania pozwolenia na parkowanie.

„Pomyśl o nas” – mówi do kamery.

Dumny tata uważa, że ​​na osoby korzystające z witryn, gdy nie powinny, należy nakładać więcej kar, i jest zainteresowany aplikacją, która pozwala każdemu zrobić zdjęcie pojazdu naruszającego przepisy i zgłosić to władzom.

CCS Disability Action jest głównym dostawcą pozwoleń na parkowanie w Nowej Zelandii. W 2018 roku testowała taką aplikację, ale nie potrafiła dopracować szczegółów.

Rzecznik Raywin Hales twierdzi, że stale znajdują się na parkingach osoby bez problemów z poruszaniem się.

„Mobilne parkowanie pozwala szerokiemu gronu ludzi na normalne życie, na takich samych zasadach, jak ich rówieśnicy.

„Wraz ze wzrostem populacji osób starszych rosną także osoby z niepełnosprawnością ruchową – wzrośnie zapotrzebowanie na dostępne miejsca parkingowe. Akcja dla osób niepełnosprawnych CCS zachęca do zapewniania dostępnych parkingów w przestrzeni publicznej i prywatnej i będzie nadal naciskać na lepsze egzekwowanie przepisów.

Władze ds. transportu w Auckland podały, że od stycznia 2022 r. do grudnia 2023 r. marszałkowie wystawili 4057 mandatów osobom, które zaparkowały nielegalnie na dostępnych miejscach. Kiedy ustalono, że dana osoba mogła tam parkować, umorzono łącznie 296 mandatów.

Marzenie dla Phoenixa

Mandat za parkowanie na miejscu dla osób niepełnosprawnych lub poruszanie się bez zezwolenia wynosi 150 dolarów.

Rzecznik AT, Rick Bidgood, powiedział, że zespół projektantów parkingów współpracuje z CCS nad rozwiązaniem problemów z identyfikacją osób dopuszczających się naruszenia.

„Jak zawsze zachęcamy ludzi do zgłaszania nadużyć w tych parkach, gdy je zobaczą, ponieważ musimy mieć pewność, że będą one dostępne dla tych, którzy ich potrzebują”.

Suti planuje w przyszłości edukować ludzi na temat różnych aspektów porażenia mózgowego. Ma także wielkie marzenia związane ze swoim synem i ma nadzieję, że będzie on godny swojego imienia.

„Chcieliśmy nadać mu imię Phoenix na miesiąc przed jego narodzinami. To pasuje – wstanie. Pewnego dnia będzie chodzić i mówić.

William Sangster jest jednym z 12 studentów programu dziennikarskiego Te Reto, który koncentruje się na szkoleniu reporterów bardziej zróżnicowanych kulturowo, aby redakcje informacyjne odzwierciedlały wielokulturowe społeczeństwo Aotearoa. Będzie żywo zainteresowany dzieleniem się historiami o społeczności osób niepełnosprawnych.