BoE „powoduje chaos”, ponieważ błąd kosztuje podatników 200 miliardów funtów: „Teraz wszyscy zapłacimy” | Finanse osobiste | finanse

Kiedy w 2009 roku wybuchł kryzys finansowy, Bank Anglii obniżył stopy procentowe i rozpoczął kontrowersyjny program skupu obligacji zwany luzowaniem ilościowym lub luzowaniem ilościowym. Wydaje się, że to ratuje sytuację, ale teraz dowiadujemy się, że wiąże się to z ukrytymi kosztami.

Bank Anglii spotkał się z ponowną krytyką po tym, jak przyznał, że podatnicy mogą być zagrożeni kwotą do 200 miliardów funtów, ponieważ gubernator Andrew Bailey stara się pozbyć polityki wirtualnego drukowania pieniędzy znanej jako QE.

Bank Anglii po raz pierwszy uruchomił luzowanie ilościowe po kryzysie finansowym, aby kupować obligacje w celu obniżenia stóp procentowych, zwiększenia zapasów i wsparcia gospodarki.

Decydenci polityczni podwoili się podczas pandemii, zwiększając całkowity zakup obligacji do 895 miliardów funtów.

Teraz zaczął sprzedawać te obligacje, aby powstrzymać inflację, proces znany jako zacieśnianie ilościowe (QT), ale koszt jego polityki staje się jasny.

Do tej pory rząd osiągnął zyski w wysokości 120 miliardów funtów z QE ze względu na niskie stopy procentowe. Dzisiaj tracą, ponieważ stopy procentowe rosną. Im są wyższe, tym większa strata.

Biuro Odpowiedzialności Budżetowej przewidziało, że Skarb Państwa będzie musiał zapłacić rachunek w wysokości 133 miliardów funtów od teraz do marca 2028 r., co zniweczy poprzednie dochody.

Sam Bank Anglii przyznał, że całkowita strata netto może wynieść od 50 do 200 miliardów funtów. Prawda jest taka, że ​​nie ma on pojęcia, jak wielcy są winni podatnicy.

Jessup powiedział, że QE zatarło granice między polityką pieniężną a fiskalną, ułatwiając rządowi pożyczanie i wydawanie do woli.

Jessup dodał, że odwrócenie tej polityki byłoby słuszne, ale brytyjski skarb państwa musiałby zrekompensować Bankowi Anglii wszelkie poniesione straty.

„Do tej pory Skarb Państwa otrzymał aż 120 miliardów funtów dywidend, ale teraz prawdopodobnie powinien zwrócić to wszystko, a może nawet więcej”.

Martin Hartley, dyrektor zarządzający brytyjskiej firmy Emagine Consulting i członek komitetu decyzyjnego Banku Anglii, przekonywał, że Bailey nie ma innego wyboru, jak tylko rozpocząć luzowanie ilościowe w samym środku kryzysu finansowego. „QT musi prowadzić politykę luzowania ilościowego, a zawsze będzie jakiś koszt. Jeśli jednak uniesiemy się na burzy, może to zapanować nad inflacją i ostatecznie obniżyć stopy procentowe.”

Giles Coghlan, główny analityk rynku w HYCM, również ścigał się w obronie BoE. „Winę ponosi ograniczony popyt ze strony Covid, problemy z łańcuchem dostaw i kryzys energetyczny, a nie Andrew Bailey”.

David Morrison, główny analityk rynku w Trade Nation, zauważył, że wszystkie banki centralne, na czele z Rezerwą Federalną USA, przeprowadzają luzowanie ilościowe. „Więc bank grał po prostu podążaj za mną”.

Tom Hopkins, zarządzający portfelem w BRI Wealth Management, powiedział, że znalezienie kupca na obligacje warte setki miliardów funtów nie jest łatwym zadaniem, zwłaszcza biorąc pod uwagę niestabilność polityczną w ostatnim czasie.

Hopkins powiedział, że Bank Anglii przyciągnął oferty na obligacje o wartości ponad 2,4 miliarda funtów, ale „Bank Anglii zda sobie sprawę, że musi postępować ostrożnie, aby uniknąć zdenerwowania i tak już delikatnego rynku”.