Badanie wykazuje zdolność przeciwciał monoklonalnych do neutralizowania wariantów SARS-CoV-2 będących przedmiotem obaw

Pandemia koronawirusa 2019 (COVID-19) spowodowała ponad 254 miliony potwierdzonych przypadków i ponad 5,1 miliona zgonów na całym świecie od 17^NS Listopad 2021 r. Około 20% osób zarażonych SARS-CoV-2 pozostaje bezobjawowych przez czas trwania zakażenia. Pozostałe 80% wykazuje jedynie łagodną lub umiarkowaną chorobę, a około 15% rozwija ciężką chorobę wymagającą hospitalizacji, wsparcia tlenowego i innych interwencji. Wskaźniki śmiertelności (CFR) dla COVID-19 różnią się znacznie w różnych regionach i wahają się od mniej niż 1% do nawet 20%.

Aktualną miarą zwalczania SARS-CoV-2 jest szczepienie. Aktywny informacyjny RNA (mRNA) i szczepionki zawierające wektory wirusowe przeciwko sekwencji referencyjnej Wuhan-Hu-1 zostały opracowane i podawane na całym świecie. W tym momencie wszystkie obecne szczepionki celują w białko kolce wirusa, aby wytworzyć przeciwciała neutralizujące przeciwko temu białku, aby zapobiec przedostawaniu się wirusa do komórek. Ponadto zbadano również szczepionki DNA, które wywołują silne odpowiedzi komórkowe.

Jako dodatkowy środek terapeutyczny poszukuje się przeciwciał neutralizujących, samych lub w koktajlach, ze względu na ich zdolność neutralizacyjną. Trzy produkty przeciwciał monoklonalnych (mAb) dla SARS-CoV-2: REGEN-COV (casirivimab plus imdevimab), bamlanivimab plus etesevimab i Sotrovimab zostały zatwierdzone do leczenia łagodnego do umiarkowanego COVID-19 w warunkach ambulatoryjnych na mocy zezwoleń na zastosowanie w nagłych wypadkach (EUA) przez FDA.

mAb zostały opracowane przez komórki B pamięci izolowane od pacjentów powracających do zdrowia lub immunizowanych myszy niosących geny ludzkich immunoglobulin. Chociaż profilaktyka/leczenie skojarzone szczepienia i przeciwciała wydają się obiecujące, pojawienie się wariantów SARS-CoV-2 o zwiększonej zdolności przenoszenia, zjadliwości i oporności przeciwciał wzbudziło obawy co do powodzenia w walce z epidemią.

Kanadyjscy badacze zdrowia publicznego opublikowali niedawno badanie w czasopiśmie Badania antywirusowe Opisują oni stworzenie panelu mysich hybrydom, które rozpoznają białko SARS-CoV-2 lub nukleoproteinę, zdolne do neutralizacji rozważanych wariantów SARS-CoV-2, dowodząc ich potencjału terapeutycznego.

Szczegóły badania i metodologia

Naukowcy zaszczepili i wzmocnili cztery myszy SARS-CoV-2 inaktywowanym formaliną i wykorzystali ich śledziony do fuzji i selekcji hybrydom.

Panel czterdziestu czterech klonów wykryto w oparciu o test ELISA przeciwko inaktywowanemu oczyszczonemu SARS-CoV-2, rekombinowanemu białku wypustek (rSP) i rekombinowanej nukleoproteinie (rNP), równolegle z ujemnym testem z użyciem albuminy surowicy bydlęcej.

Autorzy uzyskali główny panel sześciu swoistych dla białek wypustek mAb (F459G1, F461G8, F461G11, F461G14, F461G15 i F461G16) po wielu zestawach procedur analitycznych i oczyszczających, takich jak ELISA, Western immunoblotting i homologia, do subklonowania i dużych produkcję tych mAb na skalę do testowania sekwencjonowania przeciwciał, swoistości antygenu, powinowactwa antygenu, testu neutralizacji wariantu wirusa i wielu wariantów neutralizacji dla SARS-CoV-2. Sekwencje aminokwasowe tych mAb określono metodą spektrometrii masowej.

Wszystkie sześć mAb wykazywało silną zdolność wiązania z białkami wypustek. Dwa mAb, F461G8 i F461G11, miały miana w punkcie końcowym na poziomie 156 ng/ml. Tymczasem pozostałe cztery mA, F459G1, F461G14, F461G15 i F461G16 wykazały silniejszy związek z punktami końcowymi odpowiednio 19,5 ng/ml, 4,9 ng/ml, 4,9 ng/ml i 3,1 ng/ml.

Zarówno F461G8, jak i F461G14 wykazały znaczny spadek skuteczności neutralizacji dla większości testowanych wariantów. W szczególności, F461G8 zmniejszył moc wariantów P.1 i B.1.351 nawet 32-krotnie, a moc została zmniejszona do wariantu B.1.1.7 i B.1.617.2 odpowiednio dwu- i ośmiokrotnie.

F461G14 wykazał aktywność neutralizującą ponad trzydzieści dwa do sześćdziesięciu czterech razy w stosunku do wariantów P.1, B.1.7 i B.1.351, odpowiednio. F459G1 wykazał szesnasto-, cztero- i ośmiokrotny spadek aktywności neutrofili odpowiednio do P.1, B.1.1.7 i B.1.351. Dla kontrastu, F461G11, F461G15 i F461G16 wykazywały niewielką lub żadną zmianę progu rentowności dla wariantów P.1, B1.1.7 i B.1.351. Ponadto, trzy pokazane klony mAb równoważyły ​​od czterech do ośmiu razy, warianty B.1.617.2, w porównaniu z izolatem referencyjnym (hCoV-19/Kanada/ON_ON-VIDO-01-2/2020, EPI_ISL_425177).

starożytności

Badanie to z powodzeniem wykazało potencjał neutralizacji trzech mA, F461G11, F461G15 i F461G16, w porównaniu z czterema zmiennymi będącymi przedmiotem zainteresowania (VOC): B.1.1.7 (alfa), B.1.351 (beta), P.1 (gamma) i B.1.617.2 (delta).

W czasach, gdy globalne kampanie szczepień trwają i mimo podwójnych dawek dochodzi do bezprecedensowych infekcji, gdy świat stoi w obliczu niedoboru szczepionek, leki te wydają się promykiem nadziei pośród wszystkich katastrof. mAb są obiecującym kandydatem do leczenia COVID-19, a zrozumienie ich interakcji z białkiem kolczastym wirusa powinno wspierać agencje zdrowia publicznego na całym świecie w odpowiednim planowaniu strategii walki z COVID-19.