Badania sugerują, że szum w uszach wydaje się być w jakiś sposób powiązany z kluczową funkcją organizmu

O 15 procent światowej populacji Cierpi na szum w uszach, stan, w którym osoba słyszy dźwięk (np. dzwonienie lub brzęczenie) bez żadnego zewnętrznego źródła. Często kojarzy się z ubytek słuchu.

Stan ten może być nie tylko niepokojący dla osób dotkniętych chorobą, ale może również mieć poważny wpływ na zdrowie psychiczne, często powodując Naprężenie lub depresja. Dotyczy to zwłaszcza pacjentów, którzy doświadczają szumów usznych przez okres miesięcy lub lat.

Obecnie jest Nie ma lekarstwa na szum w uszach. Tak więc znalezienie sposobu na lepsze zarządzanie lub leczenie może pomóc milionom ludzi na całym świecie.

Jednym z obszarów badań, który może pomóc nam lepiej zrozumieć szum w uszach, jest sen. Powodów jest wiele. Po pierwsze, szum w uszach to urojona percepcja. Dzieje się tak, gdy aktywność naszego mózgu sprawia, że ​​widzimy, słyszymy lub wąchamy rzeczy, których nie ma. Większość ludzi doświadcza tylko urojeń kiedy oni śpią. Ale ludzie z szumami usznymi słyszą dźwięki fantomowe, gdy nie śpią.

Drugim powodem jest szum w uszach zmienia aktywność mózgu, z pewnymi obszarami mózgu (np. słyszącymi) prawdopodobnie bardziej aktywnymi niż powinny. Może to również wyjaśniać, w jaki sposób pojawiają się urojenia. Kiedy śpimy, zmienia się również aktywność w tych samych obszarach mózgu.

dla nas Sprawdź swoje ostatnie wyszukiwanie Zidentyfikowała mechanizmy mózgowe, które leżą u podstaw zarówno szumów usznych, jak i snu. Lepsze zrozumienie tych mechanizmów – i sposobu, w jaki są one powiązane – może pewnego dnia pomóc nam znaleźć sposoby radzenia sobie z szumami usznymi i ich leczenia.

Spanie i dzwonienie w uszach

Kiedy zasypiamy, nasze ciało przechodzi przez wiele etapów snu. Jeden z najważniejszych etapów snu Sen powolny (znany również jako głęboki sen), który uważany jest za najbardziej relaksujący etap snu.

Podczas snu wolnofalowego aktywność mózgu porusza się w odrębnych „falach” przez różne obszary mózgu, aktywując razem duże obszary (takie jak te związane z pamięcią i przetwarzaniem dźwięku), zanim przejdzie do innych obszarów. Uważa się, że sen wolnofalowy umożliwia neuronom mózgu (wyspecjalizowanym komórkom mózgowym, które wysyłają i odbierają informacje) regenerację po codziennym użytkowaniu, a także pomaga nam zasnąć i sprawia, że ​​czujemy się wypoczęci. Uważa się również, że jest dla nas ważny pamięć.

Nie każdy obszar mózgu doświadcza takiej samej aktywności fal powolnych. że to najbardziej oczywiste W obszarach, z których często korzystamy na jawie, takich jak te, które są dla niej ważne Funkcje motorowe I Scena.

Ale czasami niektóre obszary mózgu mogą być nadaktywne podczas snu wolnofalowego. Tak dzieje się w zaburzeniach snu, takich jak: Lunatykowanie.

Coś podobnego może przydarzyć się osobom z szumami usznymi. Uważamy, że bardzo aktywne obszary mózgu mogą nadal być obudzone w śpiącym mózgu. To by wyjaśniało, dlaczego tak wiele osób ma szum w uszach niespokojny sen I nocne koszmary Częściej niż ludzie bez szumów usznych.

Pacjenci z szumami usznymi również spędzają więcej czasu w lekki sen. Mówiąc najprościej, uważamy, że szum w uszach zapobiega wytwarzaniu przez mózg aktywności fal wolnych potrzebnych do głębokiego snu, co skutkuje lekkim i przerywanym snem.

Ale chociaż pacjenci z szumami usznymi mają Średnio brak głębokiego snu Spośród osób bez szumów usznych badania, które przyjrzeliśmy się w naszym przeglądzie, sugerują, że szumy uszne rzadko wpływają na sen głęboki. Może to być spowodowane tym, że aktywność mózgu, która występuje podczas głębokiego snu, faktycznie tłumi szum w uszach.

Istnieją dwa sposoby, w jakie mózg może tłumić szum w uszach podczas głębokiego snu. Pierwsza dotyczy neuronów w mózgu. Uważa się, że po dłuższym okresie czuwania neurony w mózgu przechodzą w tryb aktywności wolnofalowej, aby się zregenerować. Im więcej neuronów w tej pozycji razem, tym silniejszy impuls dla reszty mózgu do połączenia.

Wiemy, że impuls do snu może stać się na tyle silny, że neurony w mózgu ostatecznie przejdą w tryb aktywności fal wolnofalowych. Ponieważ dotyczy to szczególnie obszarów mózgu, które są nadaktywne podczas czuwania, uważamy, że w rezultacie szum w uszach może zostać stłumiony.

Wykazano również, że aktywność fal wolnych zakłóca Komunikacja między regionami mózgu. Podczas głębokiego snu, kiedy aktywność fal wolnych jest najsilniejsza, może to zapobiegać zakłócaniu innych obszarów mózgu przez nadaktywne obszary i przerywaniu snu.

To wyjaśniałoby, dlaczego ludzie z szumami usznymi mogą nadal zapadać w głęboki sen i dlaczego szumy uszne są w tym czasie tłumione.

Sen jest również ważny dla wzmocnienia naszej pamięci, pomagając prowadzić Zmiany w komunikacji między neuronami w mózgu. Uważamy, że zmiany w łączności mózgu podczas snu przyczyniają się do utrzymującego się szumu w uszach długo po początkowym bodźcu (np. utrata słuchu).

Leczenie szumów usznych

Wiemy już, że nasilenie szumów usznych może się zmieniać w ciągu danego dnia. Badanie, jak zmienia się szum w uszach podczas snu, może dać nam bezpośrednią odpowiedź na to, co mózg robi, aby powodować wahania intensywności szumu w uszach.

Oznacza to również, że możemy być w stanie manipulować snem, aby poprawić samopoczucie pacjentów – i być może opracować nowe metody leczenia szumów usznych. Na przykład można zredukować zakłócenia snu i dzięki nim wzmocnić aktywność fal wolnych modele ograniczenia snuPacjenci proszeni są o pójście spać tylko wtedy, gdy są już zmęczeni. Zwiększenie intensywności snu może pomóc nam lepiej dostrzec wpływ snu na szumy uszne.

Chociaż podejrzewamy, że głęboki sen najprawdopodobniej wpływa na szum w uszach, istnieje wiele innych etapów snu (takich jak szybki ruch gałek ocznych lub szybki ruch gałek ocznych) – każdy z unikalnymi wzorcami aktywności mózgu.

W przyszłych badaniach zarówno fazę snu, jak i aktywność szumów usznych w mózgu można śledzić jednocześnie, rejestrując aktywność mózgu. Może to pomóc dowiedzieć się więcej o związku między szumem usznym a snem oraz zrozumieć, w jaki sposób szum w uszach jest łagodzony przez normalną aktywność mózgu.

Linus Milinskydoktor nauk ścisłych w dziedzinie neuronauki, Oxford University; Fernando NodalWykładowca Wydziału, Zespół Neuronauki Słuchowej, Oxford University; Victoria Pago Lorenzanaprofesor nadzwyczajny neurologii, Oxford UniversityI Vladislav VyazovskyProfesor fizjologii snu Oxford University.

Ten artykuł został ponownie opublikowany z Rozmowa Na licencji Creative Commons. Przeczytać oryginalny artykuł.