Badania fazy 3 Rozanolixizumabu, Zilucoplanu wykazują pozytywne wyniki w myasthenia gravis

Dane dotyczące dwóch eksperymentalnych metod leczenia uogólnionej myasthenia gravis (gMG) zostały opublikowane w tym miesiącu w czasopiśmie Lancet Neuroscience.

Leki, rozanolixizumab i zilucoplan, są obecnie poddawane przeglądowi regulacyjnemu w Stanach Zjednoczonych, Europie i Japonii. Badania fazy 3 wykazały, że obie terapie mają potencjał jako ukierunkowane opcje leczenia, z indywidualnymi mechanizmami działania ukierunkowanymi na podstawową patologię choroby powodującą gMG. gMG jest rzadką, przewlekłą, heterogenną i nieprzewidywalną chorobą autoimmunologiczną charakteryzującą się dysfunkcją i uszkodzeniem połączenia nerwowo-mięśniowego.

Skuteczność i bezpieczeństwo rozanoliksyzumabu oceniano w badaniu MycarinG, w którym wzięło udział 200 pacjentów z dodatnim wynikiem przeciwciał przeciwko receptorowi acetylocholiny (AChR-Ab+) lub dodatnim wynikiem obecności autoantygenu w mięśniowej kinazie tyrozynowej (MuSK-Ab+) gMG.¹

W badaniu RAISE oceniano skuteczność i bezpieczeństwo stosowania zilucoplanu u 174 pacjentów z łagodną do ciężkiej postacią AChR-Ab + gMG.²

Oba badania, które zostały sfinansowane przez firmę farmaceutyczną UCB, dotyczyły wpływu leczenia na aktywność miastenii w skali życia codziennego (MG-ADL).

MG-ADL jest 8-punktową miarą wyników zgłaszaną przez pacjentów, służącą do oceny objawów MG i czynności funkcjonalnych związanych z ADL. Każda z pozycji jest oceniana od 0 (normalna) do 3 (najcięższa), dając całkowity wynik MG-ADL w zakresie od 0 do 24. Wyższe wyniki wskazują na większe nasilenie objawów.

W badaniu MycarinG rozanoliksyzumab wykazał statystycznie istotną i klinicznie istotną poprawę wyników specyficznych dla MG u pacjentów z MuSK-Ab+ lub AChR-Ab+ gMG w dwóch różnych dawkach. Objawy myasthenia gravis, skala stosowana do oceny nasilenia objawów i wpływu MG na życie pacjenta, w tym zmęczenie fizyczne, które nie jest uwzględnione w innych ocenach wyników klinicznych MG, wykazała statystycznie istotne wyniki w porównaniu z placebo.

W badaniu RAISE zilucoplan wykazał szybką skuteczność ze stałą, trwałą, istotną klinicznie i statystycznie istotną poprawą w porównaniu z placebo od wartości początkowej do tygodnia 12, zarówno w punktach końcowych zgłaszanych przez pacjentów, jak i klinicystów.

Dwie dawki rozanoliksyzumabu były ogólnie dobrze tolerowane, z podobną częstością występowania zdarzeń niepożądanych związanych z leczeniem (TEAE) pomiędzy obiema dawkami. Najczęściej zgłaszanymi TEAE są ból głowy, biegunka i gorączka. Większą częstość występowania bólu głowy zgłaszano w grupie otrzymującej rozanoliksyzumab w porównaniu z grupą otrzymującą placebo, przy czym w większości łagodnych do umiarkowanych i ciężkich przypadków na ogół leczono nieopioidowymi lekami przeciwbólowymi. Wskaźniki przerwania leczenia z powodu TEAE były niskie.

Zilucoplan był ogólnie dobrze tolerowany i miał odpowiedni profil bezpieczeństwa. Najczęściej zgłaszanymi TEAE w grupie zilukoplanu były zasinienie w miejscu wstrzyknięcia, ból głowy, biegunka i (zaostrzenie) MG. Częstość występowania poważnych TEAE i ciężkich zakażeń była podobna w obu grupach.

Bibliografia

1. Bril V, Drużdż A, Grosskreutz J, et al. Skuteczność i bezpieczeństwo rozanoliksyzumabu u pacjentów z uogólnioną myasthenia gravis: randomizowane, podwójnie ślepe, kontrolowane placebo, adaptacyjne badanie fazy 3 MyCarinG. Lancet Neurol. 2023; 22 (50); 383-394. doi: 10.1016/S1474-4422(23)00077-7

2. Howard G, Breech A, Genji S i in. Skuteczność i bezpieczeństwo zilucoplanu u pacjentów z uogólnioną myasthenia gravis: randomizowane, podwójnie ślepe, kontrolowane placebo badanie fazy 3 (RAISE). Lancet Neurol. 2023; 22 (50); 395-406. doi: 10.1016/S1474-4422(23)00080-7