Angola wycofuje się z OPEC po nieporozumieniach z Arabią Saudyjską

Otwórz bezpłatnie Editor’s Digest

Rula Khalaf, redaktorka „Financial Times”, wybiera w tym cotygodniowym biuletynie swoje ulubione artykuły.

Angola, drugi co do wielkości producent ropy w Afryce, ogłosiła, że ​​opuści Organizację Krajów Eksportujących Ropę Naftową (OPEC) po nieporozumieniach dotyczących jej celów wydobywczych, zadając cios organizacji naftowej, na której czele stoi Arabia Saudyjska.

Decyzja została podjęta po tym, jak grupa producentów obniżyła w zeszłym miesiącu docelowy poziom wydobycia ropy w Angoli w ramach serii cięć pod przewodnictwem Arabii Saudyjskiej, które miały pomóc w utrzymaniu cen.

Ropa Brent, międzynarodowy benchmark ropy naftowej, spadła w czwartek o 1,8 procent do 78,26 dolarów za baryłkę, podczas gdy amerykański benchmark West Texas Intermediate spadł o 2,1 procent do 72,69 dolarów za baryłkę.

Angola dołączyła do OPEC w 2007 r., ale podczas ostatnich spotkań pokłóciła się z Arabią Saudyjską w związku z próbami obniżenia bazowej produkcji – poziomu, na którym obliczany jest udział w produkcji każdego członka – w celu odzwierciedlenia spadku zdolności produkcyjnej kraju.

Angola wycofała się ze spotkania OPEC w czerwcu, ale ostatecznie zgodziła się – wraz z Nigerią i Republiką Konga – na poddanie przeglądu swoich bazowych poziomów produkcji niezależnej stronie trzeciej. W następstwie tego przeglądu na ostatnim posiedzeniu OPEC w listopadzie obniżono wartości bazowe dla trzech krajów na rok 2024.

Helima Croft, była analityk CIA i szefowa działu badań towarowych w RBC Capital Markets, powiedziała, że ​​Angola nigdy nie zgodziła się na czerwcowe porozumienie, które pozwoliło Zjednoczonym Emiratom Arabskim, członkom OPEC, na podniesienie poziomu bazowego na 2024 r., podczas gdy własny poziom bazowy został obniżony. To. .

„Nasiona tego wyjścia zostały zasiane w czerwcu” – powiedziała. „Ponadto Angola była jednym z najbardziej temperamentnych członków, organizującym w ostatnich latach wiele spotkań w Sekretariacie”.

Odejście stanowi cios dla OPEC, ale nie będzie miało znaczącego wpływu na zdolność organizacji do wpływania na rynek. Produkcja Angoli wynosząca 1,2 miliona baryłek dziennie stanowi około 2 procent całkowitej produkcji sojuszu OPEC+, do którego należy także Rosja.

„Biorąc pod uwagę skalę produkcji w kraju, wyjście to nie będzie miało istotnego wpływu na działalność grupy” – stwierdził Croft.

Bjarne Schildrup, starszy analityk ds. surowców w SEB, przestrzegł, aby nie postrzegać odejścia Angoli jako oznaki większego problemu w grupie.

„Pesymiści naftowi zawsze będą używać tego jako pretekstu do sprzedaży ropy” – dodał. Naprawdę liczy się Rosja i Arabia Saudyjska. „To nie jest oznaka upadku reszty OPEC”.

Angola stara się odwrócić trwający prawie dziesięć lat spadek produkcji. Decyzja, ogłoszona przez ministra ropy Diamantino de Azevedo, została podjęta na posiedzeniu gabinetu i zatwierdzona przez prezydenta João Lourenço – podała w czwartek rządowa agencja informacyjna.

Angola w coraz większym stopniu prowadziła „selektywną politykę zagraniczną” pod rządami Lourenço, który został prezydentem w 2017 r., „a wyjście z OPEC jest tego częścią” – powiedział Alex Vines, szef programu afrykańskiego w think tanku Chatham House.

Choć kraj ten ma historyczne powiązania ze Związkiem Radzieckim, był bardziej skłonny do krytykowania rosyjskiej inwazji na Ukrainę niż inne kraje afrykańskie. Analitycy twierdzą, że Luanda była niezadowolona z kierunku, jaki obrała OPEC, zwykle wyznaczanego przez Arabię ​​Saudyjską i Rosję, oraz braku zainteresowania opiniami mniejszych producentów, takich jak ona sama.

Ricardo Soares de Oliveira, profesor polityki afrykańskiej na Uniwersytecie Oksfordzkim, powiedział, że pod rządami Lourenço Angola zbliżyła się do Stanów Zjednoczonych, choć nie widział, w jaki sposób opuszczenie OPEC automatycznie służyłoby interesom Waszyngtonu.

Prezydent Joe Biden gościł w zeszłym miesiącu Lourenço, a Stany Zjednoczone zobowiązały się zainwestować w tym kraju ponad 1 miliard dolarów, w tym 900 milionów dolarów w projekt fotowoltaiczny, którego celem jest przyspieszenie dywersyfikacji gospodarki opartej na ropie.

Istnieje bardzo wyraźne zbliżenie między Stanami Zjednoczonymi a Angolą. Ale możesz być prozachodnim graczem z południa i pozostać w OPEC”.

„Podążanie całą drogą w kierunku prozachodnim byłoby dość niezwykłe, gdyby kraje afrykańskie ostrożnie nawlekały igłę, chyba że zrobią wielką aferę z Amerykanami”.