Amethyst, London W1: „Jedna z najlepszych restauracji w Wielkiej Brytanii” – recenzja restauracji | Restauracje

Wkolacja w ametyst, bardzo wykwintna restauracja w Mayfair, wkrótce po 10 nocach jedzenia poza domem, ale zadowalająco, w południowo-zachodniej Francji. w ArcachonKolacja każdego wieczoru nie była taka miła, ale zawsze elegancka, bo Francuzi nie mogą się powstrzymać. Mogą wrzucić na talerz 10 krewetek i podawać je z zimnymi małpami, a mimo to sprawić, że kobieta poczuje się jak Brigitte Bardot. Turbota podawano w całości, grillowanego i o jasnej twarzy, z miską młodych ziemniaków i koszami świeżego chleba z dużą ilością solonego masła. Na deser była gałka domowej roboty szkła, a może dwie, jeśli czujesz się trochę przeciążony. Proste jedzenie to miejsce, w którym radość z jedzenia jest naprawdę objawiona.

Potem leżę: Wróciła w sobotni wieczór w centrum Londynu na kolację Carlo Scotto, który w ciągu ostatnich kilku lat po cichu i skrupulatnie ujawnił się jako jeden z najbardziej innowacyjnych brytyjskich szefów kuchni. Ten włoski kucharz był trochę pod radarem. Jego poprzedni projekt, Xier, moim zdaniemMiała wszystkie zalety dwugwiazdkowej restauracji Michelin, mimo że nie zdobyła żadnej. Pamiętam serię małych miseczek gnocchi puri noisette pływających w ciepłej herbacie combo, potem pół arancino na lepkim patyczku z kalarepy, a potem stracciatellę z suszonymi poziomkami. Scotto jest jednym z nowych lordów na scenie fine dining. Xier był równie imponujący jak Core by Claire Smith lub nawet Le Javroche.

Wysłałem tam wielu ludzi, którzy potrzebują miejsc, w których można zachwycać spotkaniami, angażować się lub wydawać pieniądze klientów – chociaż nie ma wystarczającej liczby osób, ponieważ Xier został zamknięty. Teraz jednak ametyst jest tutaj, nazwany na cześć kamienia narodzin Scotto i oferuje bardzo długie 12-daniowe menu degustacyjne, a dla osób płacących za opiekunki, w jadalni jest krótszy sześciodaniowy talerz z lekkim powietrzem z mostu na statku kosmicznym Przedsiębiorstwo.

Przed otwartą kuchnią w pomieszczeniu dominuje masywny wspólny stół w jodełkę. Najwyraźniej umożliwia to klientom wspólne spożywanie posiłków, a także prywatne posiłki, z możliwością obserwowania pracy kucharzy. Przymusowe spożywanie posiłków w grupie z nieznajomymi nie jest tak naprawdę moją torbą, ale nadal jestem głęboko przerażony ekologiczną wyprawą na kemping w 2011 roku, kiedy każda noc była wyczerpującą sesją peapod- burgund– Jeden ją karmił, jęczy o toalecie z trocin. Dla bardziej aspołecznych wśród nas, można również zjeść obiad w słabo oświetlonej, ale pięknej piwnicy z winami.

Pozwolę sobie o tym nie mówić: obiad w Ametyście nie jest tani. Sześć dań po 90 funtów bez drożdży wyniosło około 140 funtów dla jednej osoby, w tym obsługa; Kieliszek bezalkoholowego wina kosztował 14 funtów, a koktajl soku owocowego niecały dziesiątek. Jednak umiejętności Scotto rosły w siłę od czasu Xiera. Amethyst to zdecydowanie jedna z najlepszych restauracji w Wielkiej Brytanii, bez względu na to, jakie menu pojawi się w sezonie 2022/2023.

Od początkowego utworu w małym, jasnym marokańskim stylu Briwat Nadziewane ciemną pachnącą zupą z pokrzyw i migdałów, a następnie słodzone warstwą miodowego ziela angielskiego, byliśmy zachwyceni. Potem nastąpił niezapomniany pulchny krokiet wypełniony lukrecją, estragonem i parmezanem, a następnie popisowe danie z łososia marynowanego w płatkach róż z ostrymi porcjami yuzu i orzecha laskowego z Piemontu. Następnie jeden dobry rozdzierający serce gyoza nadziewany duszonym bakłażanem rozpuszczonym w herbacie myoja i bulionie sake.

Następnie talerz czarnego dorsza, który przypomina bryłę węgla drzewnego, zachowując swoją miękką konsystencję, pachnie aromatem spalonego siana i karmelizowanego miso, a następnie najlepszy dekster wołowy z ras el hanout i sosem buraczanym, zwieńczony misternie grillowanym sos sezamowy – pestki daktyli Medjol. Po „oczyszczaniu podniebienia” z sorbetu, który nie był niczym podobnym – likier Amalfi z cytryną i fiołkiem razem prawdopodobnie obudziłby zmarłych – skończyliśmy z gotowanymi brzoskwiniami w czarnogórskim amaro, podanym z żywym, zielonym likierem ziołowym.

Sługa ostrzegł nas, że wybieramy się „w podróż” przez doświadczenie Scotto i jego efekty; Nie kłamałeś. Ametyst, żółty spinner kuchni skandynawskiej i japońskiej z wpływami francuskimi i arabskimi, był podawany z powagą i prostotą, ale z wystarczającą zabawą, aby wszystko było przyjemne. Nie ma tu koszyczków z chlebem, porozrzucanych małych pęknięć ani tanich, wesołych ust, ale jeśli masz ochotę na fantazję, nie mogę wymyślić lepszego nowego miejsca.

• ametyst 6 Sackville Street, London W1, 020-3034 3464. Otwarte od wtorku do soboty, obiad w południe od 14:00, kolacja 18:30. Sześciodaniowe menu 90 funtów, 12 dań 135 funtów (doświadczenie szefa kuchni 150 funtów), plus napoje i obsługa.

• Kolejny odcinek trzeciej serii podcastu Grace’s Comfort Eating zostanie wydany we wtorek, 9 sierpnia. Posłuchaj tego tutaj.