America Ferrera: Nadal staramy się być widoczni

Od występu w ulubionej komedii „Brzydula Betty” po główną rolę w tegorocznym przeboju „Barbie” – America Ferrera odbyła „bajkową” podróż do sukcesu.

Jest pierwszą i jedyną Latynoską, która zdobyła nagrodę Emmy za główną rolę.

Ale jest też w pełni świadoma, że ​​jest niemal wyjątkowa w osiąganiu tych osiągnięć.

Powiedziała BBC 100 Women: „Chociaż cieszę się niesamowitą karierą pełną możliwości, o którą walczyłam i na którą ciężko pracowałam, wiem, że największą rzeczywistością dla Latynosów w tej branży jest to, że dzisiaj jest tak samo ciężko jak przez 16 lat temu.” Wiele lat temu, a nawet 22 lata temu, kiedy zaczynałem karierę.

Latynosi stanowią największą mniejszość w Stanach Zjednoczonych, stanowiącą około 20% populacji. Nie przełożyło się to na grę aktorską na ekranie, mówi Ferreira.

„To anomalie, te momenty, w których Latynosi błyszczą. Oczywiście zdarzały nam się takie momenty, ale mam wrażenie, że wszyscy czekaliśmy naprawdę długo na punkt zwrotny” – mówi Ferreira, wybrana jako jedna z tych osób. Wśród 100 kobiet BBC na rok 2023.

„Trudno pogodzić historię mojej na wpół fikcyjnej podróży z tym, co wiem, że jest rzeczywistością dla zdecydowanej większości ludzi takich jak ja”.

Ferreira, która urodziła się w Kalifornii w rodzinie imigrantów z Hondurasu, twierdzi, że dorastała „wierząc w amerykański sen”.

„Moi rodzice bardzo wcześnie nauczyli mnie, zwłaszcza moja matka, że ​​wykorzystywanie każdej okazji do zdobycia wykształcenia jest powodem, dla którego wyemigrowali do Stanów Zjednoczonych” – mówi.

Mówi, że nawigowanie między jej dziedzictwem a kulturą głównego nurtu spowodowało „zagmatwanie” zdefiniowania jej tożsamości.

Amerykański tytuł też nie ułatwił sprawy.

„Wszyscy myśleli, że to patriotyczny hołd złożony moim rodzicom-imigrantom” – mówi aktorka, nosząca nazwisko swojej matki. „Ale prawda jest taka, że ​​imię Ameryka jest bardziej powszechne w Ameryce Łacińskiej”.

Jej początki w branży rozrywkowej wiązały się z szeregiem wyzwań.

Zanim w wieku 17 lat dostała swoją pierwszą rolę, powiedziała, że ​​powiedziano jej, że jest „zbyt ciemna, zbyt niska, zbyt krągła lub ma zbyt etniczny wygląd” jak na tę branżę.

Jej przełomowa rola Betty Suárez w serialu komediowym ABC Ugly Betty w 2006 roku przyniosła jej Złoty Glob, nagrodę Screen Actors Guild Award i nagrodę Emmy, co czyni ją jedyną Latynoską, która zdobyła nagrodę za główną rolę.

„Jest rok 2023, a ja nadal jestem jedyną osobą, która według mnie zwraca uwagę na tę kwestię” – mówi Ferreira. „Zajmuje to tak dużo czasu, ponieważ nie ma żadnych możliwości”.

„Jakże szczęśliwa i uprzywilejowana byłam w swojej karierze, że zostałam zaprezentowana w czasie, gdy młoda latynoska aktorka miała niewielkie możliwości obsadzenia głównej roli… nie mówiąc już o samostanowiącej, samostanowiącej głównej roli rola.” „Nie jest przedstawiany jako biedny przestępca-imigrant lub hiperseksualny Latynos”.

Dalszy sukces zawodowy przyniósł hitowy serial komediowy Superstore, w którym zagrała i którego była producentem.

W tym roku trafiła także na pierwsze strony gazet dzięki swojej roli w filmie Barbie Grety Gerwig, w którym wygłosiła żarliwy monolog, który odbił się echem wśród kobiet na całym świecie.

W jej przejmującej przemowie, której udoskonalenie podobno zajęło od 30 do 50 minut, widać, że grana przez Ferrerę Gloria zmaga się z podwójnymi standardami i presją społeczną, z jaką borykają się kobiety.

„Uczucia takie jak złość, uraza, prawość, a nawet radość, głupota, zabawa… bądźmy świadkami tych wyrażeń [on screen] „To działa oczyszczająco” – mówi Ferreira.

„Wielu z nas ma wiele doświadczeń, którymi nigdy nie podzieliły się media głównego nurtu”.

Takie role mogą stworzyć przestrzeń dla kobiet, zwłaszcza kobiet kolorowych, w której będą mogły zweryfikować swoje doświadczenia życiowe – mówi.

„Często musimy oddzielić się od niepożądanych części siebie” – mówi.

„Prawda jest taka, że ​​wielu z nas, żyjących w niedostatecznie reprezentowanych społecznościach, wciąż stara się być widocznymi”.

39-letnia Ferrera ma zadebiutować jako reżyser w przyszłym roku filmem Nie jestem twoją idealną meksykańską córką, adaptacją bestsellerowej powieści Eriki Sanchez o latynoskiej imigrantce pierwszego pokolenia mieszkającej w biednej dzielnicy Chicago.

Tematyka filmu jest bliska aktywizmowi Ferrery.

Jest współzałożycielką Harness, organizacji, która wzmacnia głosy i doświadczenia niedostatecznie reprezentowanych społeczności w kulturze popularnej, szczególnie w odniesieniu do kwestii sprawiedliwości społecznej.

Pasjonuje się także udziałem w życiu politycznym i spędza czas, odwiedzając społeczności mniejszościowe, aby zachęcić do udziału.

W okresie poprzedzającym wybory prezydenckie w 2020 r. Ferrera uruchomiła serię na Instagramie, aby wyjaśnić i zdemistyfikować proces głosowania, w sposób jasny i pełen humoru poruszając takie tematy, jak tłumienie głosów wyborców rasy czarnej, brązowej, żeńskiej i młodych.

Teraz przygląda się wyborom w 2024 roku.

„W mojej polityce wewnętrznej skupiam się na utrzymywaniu zaangażowania ludzi w ten proces” – mówi.

„Myślę, że jednym z największych zagrożeń dla demokracji jest nasza desperacja i poczucie, że nie zrobi to różnicy, jeśli tylko zwrócimy uwagę i pokażemy się, podczas gdy w rzeczywistości to właśnie te skutki z pewnością tworzą warunki naszego życia”.

Niedawno zainwestowała w profesjonalną drużynę piłkarską złożoną wyłącznie z kobiet, założoną przez inną aktorkę Natalie Portman w Ferrera w Los Angeles, której celem jest zapewnienie równorzędnych wynagrodzeń i warunków dla sportsmenek.

„Bardzo trudno jest coś zmienić, skoro pozostałe systemy wciąż są skonfigurowane tak, aby przynosiły korzyści ludziom, którzy zawsze sprawowali władzę” – mówi. „Musimy zobaczyć zmianę władzy, musimy zobaczyć prawdziwy ruch władzy. „

Nagle wydała się podekscytowana i gotowa rzucić wyzwanie status quo.

„Mam propozycję!” Mówi.

„Bierzemy wszystkie pieniądze, które ludzie wydają na tworzenie tablic różnorodności, i wykorzystujemy je, aby zatrudniać kobiety i osoby kolorowe do tworzenia różnych rzeczy.

„To naprawdę nie jest takie skomplikowane… Nie chodzi o działalność charytatywną. Chodzi o dobre uczynki”.

Film nakręcony przez Andrew Blooma i Andrew Careya. Wyprodukowane i zredagowane przez Valerię Perasso i Laurę Garcię.