After the Ferns: hodowca kiwi, Vic Eason, uwielbia „absolutnie szalone” zawody w Glasgow

Bramkarz Ferns, Vic Eason, mówi, że uwielbia rywalizację w piłce nożnej w Glasgow i cieszy się, że w tym samym mieście mieszkają nowozelandzcy koledzy z drużyny, Mikaela Moore i Olivia Chance.

Eason, która uważa się za „późnego potomka” jako zawodowy piłkarz, gra w Glasgow Rangers, podczas gdy Chance jest w księgach arcy-rywala Celticu, a Moore jest obrońcą w sąsiadującej z Glasgow City FC szkockiej Premier League kobiet.

Trio jest razem na zdjęciu w ostatnim odcinku kolejnego serialu dokumentalnego Sky Sport Ferns, który jest emitowany we wtorek wieczorem (19:30, Sky Sport 1).

Chance, Moore i Eason zbierają się w mieszkaniu bramkarza Glasgow, aby świętować 32. urodziny Easona, gdzie „Mysz” Moore serwuje swojemu koledze z Kantabrii domowe ciasto.

Grając w rywalizujących ze sobą klubach, Eason powiedział, że dobrze jest mieć Moore’a i Chance’a w tym samym mieście i jeździł na mecze piłki nożnej Ferns „przez trochę mniej czasu, kiedy nie robisz tego sam”.

Wywiad koncentruje się na długiej podróży Eason, która podpisała swój pierwszy profesjonalny kontrakt w wieku 27 lat po tym, jak grała w piłkę nożną i pracowała na pełny etat przez pięć lat.

Esson jest na zdjęciu trenująca w bazie Milngavie Glasgow Rangers i ciesząca się przekomarzaniem się z kolegami z drużyny, o których mówi, że są „zabawni i dobrzy”, mimo że „nie mówią dobrze po angielsku, ale to w porządku, nie biorę tego” przeciwko nim.”

Kamery uchwyciły, jak Eason ćwiczy refleks podczas rywalizacji z reprezentantką Szkocji, Giną Fife z Rangers.

Eason powiedziała, że ​​​​czuła się dobrze w Rangers i zauważyła, że ​​​​„poziom rywalizacji” między klubem a Celticem był „czymś, czego ktoś z Nowej Zelandii wcześniej nie odkrył”.

Powiedziała, że ​​brała udział w finale Rangers-Celtic League Cup w Hampden Park w marcu, gdzie atmosfera była „absolutnie szalona”.

„Siedziałem tam z połową mojej szczęki zwisającej przez większość gry. To zdecydowanie było przeżycie.”

„Trzeba mieć element egzotyki”, żeby być bramkarzem, żeby wchodzić ludziom pod nogi i „rzucać się cały czas”, żartowała Eason, która ma na koncie 14 występów od czasu debiutu w Fernnes w 2017 roku.

Powiedziała, że ​​cieszy się, że „wybrała właściwą pozycję”, kiedy widziała „zapolowych biegających okrążenia i okrążenia i okrążenia”, ale czasami zastanawiała się, dlaczego zmienia się w bramkarza, „kiedy stoję tam i nie dotykam piłki przez 89 minut i p…..g jest w dół Z deszczem i nie czuję moich stóp i rąk”.

Eason wyraziła nadzieję, że Mistrzostwa Świata Kobiet, które odbędą się w dniach 20 lipca – 20 sierpnia, „rozpalą trochę brzuchy” młodych Nowozelandczyków i zainspirują ich do myślenia, że ​​„jest to możliwe”.