Nadszedł czas, aby Chiny poważnie zajęły się emisją metanu

Metan jest odpowiedzialny za około 45% wzrostu globalnej temperatury od czasu rewolucji przemysłowej. Ograniczanie emisji gazów to obiecujący sposób na spowolnienie globalnego ocieplenia, ponieważ pozostają one w atmosferze zaledwie przez dziesięć lat i dlatego mogą wkrótce zniknąć. Natomiast dwutlenek węgla utrzymuje się przez ponad sto lat.

Chiny mają dwa główne źródła emisji metanu. Pierwszą z nich jest wydobycie węgla kamiennego, które odpowiada za 40% tych zrzutów. W procesie tym uwalniany jest gaz z pokładów węgla. Następnie górnicy wypuszczają go (i inne gazy) bezpośrednio do atmosfery. Opuszczone kopalnie, których w Chinach jest około 12 000, również powodują wycieki metanu. Drugim dużym źródłem są gospodarstwa rolne. Krowy bekają metanem, a drobnoustroje na polach ryżowych również go wytwarzają.

W listopadzie urzędnicy opublikowali „plan działania” dotyczący problemu gazu. Ma na celu poprawę monitorowania emisji za pomocą dronów i satelitów. Czynności te są konieczne, ponieważ duża część gazu przedostaje się do atmosfery niezauważona. W 2019 r. naukowcy z Uniwersytetu Harvarda wykorzystali dane satelitarne do pomiaru emisji metanu w Chinach, która osiągnęła wartość o jedną piątą wyższą niż szacunki rządowe.

Teraz wydaje się, że urzędnicy są gotowi pójść o krok dalej. Rząd zaproponował zaostrzenie przepisów dotyczących emisji z kopalń węgla. Obecnie mogą odprowadzać gazy zawierające mniej niż 30% metanu. Nowe projekty rozporządzeń zmniejszą tę liczbę do 8%. Przedsiębiorstwa wydobywcze będą musiały zainstalować sprzęt do wychwytywania gazów w wyższych stężeniach.

Jednak nawet według danych rządowych (które nie uwzględniają wycieków z opuszczonych kopalń) nowe zasady wentylacji spowodują jedynie 7% redukcję emisji metanu z sektora wydobycia węgla. Porównajmy to do „Globalnej Deklaracji Metanowej” podpisanej przez około 150 krajów. W zobowiązaniu wezwano do ograniczenia emisji metanu o 30% w stosunku do poziomu z 2020 r. do końca tej dekady. Chiny nie są jej sygnatariuszem.

Aby naprawdę zmniejszyć emisję, Chiny musiałyby wydobywać znacznie mniej węgla, twierdzi Sun Xiaobo z Instytutu Zrównoważonego Zarządzania i Rozwoju, amerykańskiego think tanku. Będzie musiała także dokonać zmian w sposobie zarządzania gospodarstwami rolnymi. Mniej krów by się przydało. Pola ryżowe można nawadniać krócej, co daje bakteriom mniej czasu na rozwój.

Ale takie posunięcia wydają się mało prawdopodobne. W opinii chińskich urzędników bezpieczeństwo energetyczne i żywnościowe przeważają nad obawami klimatycznymi. Chiny mają mnóstwo paneli słonecznych i turbin wiatrowych, ale węgiel nadal zaspokaja ponad połowę zapotrzebowania na energię, ponieważ jest niezawodny. W rzeczywistości Chiny otwierają więcej kopalń węgla. Planuje także zwiększenie pogłowia bydła. Nic więc dziwnego, że nie zobowiązała się do realizacji trudnego celu, jakim jest redukcja emisji metanu.

© 2024 The Economist Limited. Wszelkie prawa zastrzeżone. Z The Economist, opublikowane na licencji. Oryginalną treść można znaleźć na stronie www.economist.com