Stanowisko rządu w polityce zagranicznej to ogromny „oś” – międzynarodowych mediów

Wiodący magazyn informacyjny twierdzi, że polityka zagraniczna rządu koalicyjnego stanowi najbardziej znaczącą zmianę w stanowisku Nowej Zelandii od pokolenia.

Ekonomista Wskazał na odejście od Chin w kierunku Stanów Zjednoczonych, opisując je jako „największy zwrot w Nowej Zelandii od lat 80. XX wieku”. Magazyn rozmawiał z premierem Christopherem Luxonem podczas jego wizyty w Azji Południowo-Wschodniej na początku tego miesiąca.

Powiedziała, że ​​nie może się doczekać „dywersyfikacji stosunków dyplomatycznych i handlowych Nowej Zelandii z dala od jej zależności od Chin”, którą określiła jako „w większości niekontrowersyjną”.

Powiedziała jednak, że Wellington nie może się również doczekać „bliższej współpracy” z partnerami z Five Eyes – Stanami Zjednoczonymi, Wielką Brytanią, Kanadą i Australią.

Magazyn stwierdził, że zbliży to Nową Zelandię do Stanów Zjednoczonych bardziej niż kiedykolwiek od czasu rozpadu sojuszu ANZUS w 1986 r. w związku z antynuklearnymi przepisami Nowej Zelandii.

Artykuł w Economist jest kontynuacją podobnego artykułu A Analityk ds. obronności w magazynie Foreign Policy Na początku tego roku powiedział: „Taktyka zastraszania Pekinu popchnęła Wellingtona w gościnne objęcia Waszyngtonu”.

„Krytyka Pekinu to nowa taktyka w podręczniku Nowej Zelandii” – napisał Derek Grossman.

Okos się porusza

Dochodzenie w sprawie przyłączenia się do II filaru AUKUS jest częścią zmiany podejścia rządu.

Minister spraw zagranicznych Winston Peters powiedział w sierpniu Channel 1 News, że żadna decyzja nie została podjęta, ale dodał:[we] „Potrzebujemy relacji z krajami o podobnych poglądach”.

AUKUS Filar II to porozumienie pomiędzy państwami członkowskimi w sprawie dzielenia się zaawansowaną technologią.

Pierwotne porozumienie AUKUS – pomiędzy Australią, Wielką Brytanią i USA – powstało w odpowiedzi na wzrost potęgi Chin. Filar pierwszy obejmuje dostarczanie Australii okrętów podwodnych o napędzie atomowym, co stanowi przeszkodę dla Nowej Zelandii.

Była premier Partii Pracy Helen Clark znalazła się wśród krytyków posunięć mających na celu antagonizowanie Chin, mówiąc w sierpniu: „Nie wbijecie kija w oko swojemu głównemu partnerowi handlowemu”.

Na pytanie „The Economist” Luxon nie odniósł się do rządowego planu zdolności obronnych, który ma zostać opublikowany jeszcze w tym miesiącu. Magazyn zwrócił uwagę międzynarodowej publiczności na niewielkie rozmiary armii nowozelandzkiej.