Język malajski znajduje się na najwyższym szczycie w Polsce

Teraz, gdy miał już doskonały przepis, potrzebował imienia. „Jakie jest lepsze imię niż „malajali”?” zaśmiał się Nallur, który dorastał w Palakkad w Kerali. Uzyskał tytuł licencjata w dziedzinie handlu w Government Arts and Science College w Minchanda, Kozhikode w 2007 roku, po czym przeniósł się do Barcelony na dalsze studia. Pomysł nazwania piwa malajali był szalonym pomysłem, ale został dobrze przyjęty przez społeczność indyjskich emigrantów. Jeśli chodzi o branding, duet zwrócił się o pomoc do firmy projektowej z Kochi, aby dowiedzieć się, z czym kojarzą się Malajowie. Jednym z nich był Kathakali, a drugim supergwiazda Mollywood Mohanlal. Wprowadzili piwo na rynek 13 listopada 2022 r., wykorzystując wizerunki Mohanlala i Kathakali na butelkach – logo przedstawiało mężczyznę w nakryciu głowy artysty Kathakali, w okularach przeciwsłonecznych i wąsach przypominających postać aktora Mohanlala z klasycznego filmu Spadikam. Ale był mały problem. „Wygląd sprawiał wrażenie, że jest to piwo rzemieślnicze, a nie piwo przeznaczone na rynek masowy” – mówi Nalor. Wiedział, że aby piwo cieszyło się popularnością, projekt musi dotrzeć do nabywcy. Dwa miesiące temu zaczęli używać alfabetu malajalamskiego „Ma” (matka) jako logo.

Wkrótce przed indyjskimi restauracjami w Warszawie utworzyły się długie kolejki po malajalskiego drinka. „Napój malajański jest bardzo lekki. Nie powoduje uczucia ciężkości. W przypadku innych indyjskich marek, szczególnie gdy jest podawany z tradycyjnym indyjskim jedzeniem, powoduje odbijanie, co nie zdarza się w przypadku napoju malajskiego” – mówi Arun Barot, właściciel pana Indii. Aby być szczęśliwszym.”

Obecnie Malajalijczycy przewyższają Kingfishera pod względem sprzedaży w Warszawie trzy do jednego, mówi Nalor. W 2023 roku od lipca do grudnia sprzedał około 36 000 butelek. W pierwszym kwartale 2024 roku liczba ta przekroczyła 1,6 mln butelek. Nallur i Sukumaran nie są osamotnieni w podejmowaniu istotnej kariery. Miłość Kerali do alkoholu jest chyba najgłośniejsza za granicą. W ciągu ostatnich ośmiu lat Malajalijczycy w różnych częściach świata wprowadzali na rynek nowe marki alkoholi – piwo Calicut 1498 w Polsce, Maharani Gin w Irlandii, Mandakini Malabar Fat w Kanadzie i piwo Compan w Wielkiej Brytanii. Ale jak osoba niepijąca dostała się do branży alkoholowej? „To chyba los. Kiedy miałem 22 lata i mieszkałem w Barcelonie, pracowałem na pół etatu w barze. „Nie miałem pojęcia o alkoholu, ale mimo to zakochałem się w tym zawodzie” – uśmiecha się Nalor.

Malayali to jedyne w Polsce indyjskie piwo sprzedawane poza indyjskimi restauracjami. „Jesteśmy piwem hybrydowym. Sprzedajemy je także w barach meksykańskich i włoskich” – mówi Nalor. Ma plany przyciągnięcia rynku diaspory w Wielkiej Brytanii, USA i Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Ale jego serce jest nastawione na pozostawienie śladu w swojej ojczyźnie. „Szukam inwestorów z Indii” – mówi. „W 2025 roku chcę wejść na rynek indyjski”. Wydaje się, że nie ma zakazu dla Malajalijczyków, którzy uśmiechają się i piją piwo, gdziekolwiek się udają.