Ryzyko bólu obręczy miednicy i utraty funkcji w wyniku podnoszenia ciężkich przedmiotów w czasie ciąży

Z najnowszego badania opublikowanego w czasopiśmie wynika, że ​​ryzyko wystąpienia bólu obręczy miednicy (PGP) i przestoju w pracy jest zwiększone wśród pracownic w ciąży, które zmagają się z podnoszeniem ciężarów i obciążeniami posturalnymi Amerykański Dziennik Położnictwa i Ginekologii.

Stan układu mięśniowo-szkieletowego pogarsza się w czasie ciąży, zwiększając ryzyko wielu bezpośrednich i długoterminowych konsekwencji. Do 70% ciąż odczuwa łagodny ból mięśniowo-szkieletowy, a aż do 20% doświadcza silnego bólu mięśniowo-szkieletowego, który utrzymuje się do okresu poporodowego.

Chociaż praca wymagająca fizycznie wiąże się z zaburzeniami układu mięśniowo-szkieletowego w ogólnej populacji aktywnej zawodowo, istnieje niewiele danych oceniających ten związek u kobiet w ciąży. Potrzebnych jest również więcej danych na temat związku między narażeniem w miejscu pracy podczas ciąży a skutkami, takimi jak zmęczenie, stosowanie środków przeciwbólowych i wyniki w zatrudnieniu.

Aby ocenić związek między podnoszeniem ciężarów a obciążeniem posturalnym podczas ciąży z zaburzeniami układu mięśniowo-szkieletowego i powiązanymi wynikami, badacze przeprowadzili przegląd systematyczny.

Literaturę uzyskano poprzez przeszukanie baz danych Embase, Medline, Cumulative Index of Nursing and Allied Health Literature, National Institute for Occupational Safety, Center for Health Technical Information i Ergonomics Abstracts. Uwzględnione badania zostały opublikowane po 1990 r., aby odzwierciedlić nowocześniejsze warunki pracy.

Nierandomizowane badania porównawcze dotyczące pracownic w ciąży i po porodzie oceniano pod kątem częstości występowania, częstości występowania i powiązań. Z analizy wyłączono badania, które nie ograniczały próby do analizy podgrup zatrudnionych pacjentów ani nie obejmowały jej.

Narażenie oceniano w czasie ciąży lub do 6 miesięcy po porodzie. Wykluczono badania przedstawiające jedynie surowe lub złożone miary zapotrzebowania fizycznego, a także te, które nie rozróżniały wymagań fizycznych zawodowych i pozazawodowych. Do istotnych wyników zaliczały się zmęczenie, stosowanie środków przeciwbólowych i wyniki w zakresie zatrudnienia.

Dwóch niezależnych badaczy sprawdziło tytuły i streszczenia, a dwóch z pięciu niezależnych badaczy sprawdziło pełne teksty. Dane zostały wyodrębnione przez jednego badacza, a następnie zweryfikowane przez drugiego badacza.

Wyodrębnione dane obejmowały nazwę badania, informacje o cytowaniach, lata badań, projekt badania, kraj, źródło finansowania, cele badania, źródło rekrutacji, wielkość próby i populację próby. Wyodrębniono także charakterystykę narażenia i charakterystykę wyników.

Do ostatecznej analizy włączono 16 badań, z czego 11 wykorzystywało projekt kohortowy, 2 – projekt zagnieżdżonej kontroli przypadków, a 3 – projekt przekrojowy. Większość badań przeprowadzono w Europie Północnej, a połowę z nich opublikowano od 2010 r. Dane uzyskano z duńskiej krajowej kohorty urodzeniowej w 3 badaniach, natomiast w pozostałych 13 badaniach uwzględniono unikalne próbki badawcze.

Narażenie na podnoszenie zawodowe i obciążenie posturalne oceniano w 56% badań, podczas gdy tylko w 6 badaniach oceniano obciążenie posturalne, a tylko w 1 badaniu oceniano obciążenie posturalne. Ponadto wyniki dotyczące układu mięśniowo-szkieletowego lub zatrudnienie oceniano w czasie ciąży w 88% badań i po porodzie w dwóch badaniach.

W żadnym z badań nie określono częstości występowania lub częstości występowania zaburzeń układu mięśniowo-szkieletowego wśród pracownic w ciąży narażonych zawodowo i nie zgłoszono związku między odpowiednim narażeniem a schorzeniami układu mięśniowo-szkieletowego kończyn górnych i dolnych.

Dwa badania wykazały związek między powtarzalnym zawodowym podnoszeniem ciężarów a występowaniem bólu krzyża (LBP), przy czym jedno wykazało również związek z nasileniem LBP, a drugie z PGP. Wyniki dotyczące funkcji PGP były niespójne w poszczególnych badaniach, przy czym w jednym badaniu stwierdzono wyższe ryzyko, a w innym – zero.

Chociaż nie zgłoszono żadnych powiązań między narażeniem na podnoszenie ciężarów zawodowych a poporodowym LBP lub PGP, zidentyfikowano spójny wzorzec zerowych wyników dla powiązań między staniem lub staniem i chodzeniem z bólem pleców lub LBP. Stwierdzono również powiązania z innymi stanami obciążenia posturalnego, takimi jak niewygodna postawa i LBP lub PGP.

Stwierdzono także związek pomiędzy ekspozycją poporodową w 30 tygodniu ciąży a PGP w ciągu 12 tygodni po porodzie. Jednakże nie stwierdzono związku pomiędzy ciążą posturalną a LBP po porodzie.

W przypadku wyników związanych z zaburzeniami układu mięśniowo-szkieletowego związek odnotowano jedynie w przypadku wyników w zakresie zatrudnienia, przy dużej spójności między badaniami. Jedno z badań sugerowało, że wpływ czasu lub czasu trwania narażenia na ryzyko urlopu prenatalnego trwającego 14 dni lub dłużej jest ponad 3 razy większy niż w przypadku ciągłego narażenia na podnoszenie ciężarów przez 27 tydzień ciąży.

Ryzyko przerwania pracy wzrosło także w wyniku narażenia na podnoszenie ciężarów i długotrwałe stanie w czasie 27 tygodnia ciąży. Jednakże nie zgłoszono większego ryzyka w wyniku narażenia już w 12. tygodniu ciąży.

Wyniki te wskazują na zwiększone ryzyko PGP i niekorzystnych skutków w zatrudnieniu wynikających z podnoszenia ciężarów i obciążenia posturalnego podczas ciąży. Badacze doszli do wniosku, że konieczne mogą być wytyczne dotyczące wymagań związanych z pracą fizyczną w czasie ciąży.

odniesienie

McDonald LA, Johnson CY, Lu M i in. Wymagania dotyczące pracy fizycznej podczas ciąży i związane z nimi skutki dla zdrowia układu mięśniowo-szkieletowego i zatrudnienia: przegląd systematyczny. Amerykański Dziennik Położnictwa i Ginekologii. 2024; 230(6):583-599.E16. doi:10.1016/j.ajog.2023.12.014