Radzenie sobie z traumą zmniejsza przewlekły ból wśród starszych weteranów

Opublikowane w Sieć JAMA jest otwarta 13 czerwca w badaniu porównano nowszą terapię, znaną jako terapia świadomości i ekspresji emocjonalnej (EAET), z tradycyjną terapią poznawczo-behawioralną (CBT), w leczeniu przewlekłego bólu, a także objawów zdrowia psychicznego, takich jak depresja, lęk i zespół pourazowy. zaburzenie stresowe. Objawy zaburzeń stresowych wśród starszych weteranów.

Badanie wykazało, że 63% weteranów, którzy przeszli EAET, zaobserwowało co najmniej 30% redukcję bólu – klinicznie istotną redukcję – po leczeniu w porównaniu z zaledwie 17% weteranów, którzy przeszli terapię poznawczo-behawioralną. Po sześciu miesiącach leczenia ból nadal malał u 41% uczestników EAET w porównaniu z 14% pacjentów z CBT. Ponadto pacjenci z EAET zgłaszali większe korzyści w leczeniu lęku, depresji, zespołu stresu pourazowego i zadowolenia z życia.

„Większość osób cierpiących na przewlekły ból w ogóle nie myśli o psychoterapii” – powiedział główny autor Brandon Yarns, adiunkt na Wydziale Zdrowia Uniwersytetu Kalifornijskiego w Los Angeles. „Myślą podobnie do leków, zastrzyków, a czasem także operacji lub zabiegów fizykalnych fizykoterapia.” Psychiatria, nauki biobehawioralne i psychiatra w Veterans Affairs of Greater Los Angeles. „Psychoterapia jest opartą na dowodach metodą leczenia przewlekłego bólu. Badanie to dodaje, że rodzaj psychoterapii ma znaczenie”.

Yarns stwierdził, że terapia poznawczo-behawioralna od dawna stanowi „złoty standard” psychologicznego leczenia przewlekłego bólu wśród weteranów. Jednakże dotychczasowe badania wykazały, że terapia poznawczo-behawioralna przynosi niewielkie korzyści w łagodzeniu bólu. W przypadku bólu przewlekłego pacjenci poddawani są pakietowi leczenia obejmującemu ćwiczenia podobne do tych stosowanych w leczeniu depresji lub lęku, takie jak obrazowanie sterowane, rozluźnianie mięśni, restrukturyzacja poznawcza i stymulacja aktywności. Ostatecznym celem jest poprawa zdolności pacjentów do tolerowania bólu, powiedział Yarns.

„Celem terapii poznawczo-behawioralnej niekoniecznie jest leczenie bólu, ale raczej nauczenie się, jak sobie radzić i dobrze żyć pomimo przewlekłego bólu” – powiedziała Yarns.

Dla porównania, EAET ma jedną podstawową interwencję: doświadczanie, wyrażanie i uwalnianie emocji.

Opracowana w 2010 roku terapia ma na celu pokazanie pacjentom, że emocje związane ze stresem silnie wpływają na postrzeganie bólu przez mózg. Pacjenci proszeni są o skupienie się na stresujących interakcjach, począwszy od rzeczy tak przyziemnych, jak zatrzymanie przez kierowcę, po poważne traumy, takie jak napaść na tle seksualnym. Celem jest, aby pacjenci doświadczyli tych uczuć w umyśle i ciele, powiedział Yarns. Następnie pacjenci pracują nad skonfrontowaniem się z tymi uczuciami, wyrażeniem swoich reakcji i ostatecznie pozbyciem się ich.

„Jeśli ktoś odczuwa ból lub stres, pojawia się szereg normalnych i naturalnych reakcji emocjonalnych, może pojawić się złość, poczucie winy i smutek. Ponieważ te emocje są bolesne, ludzie często ich unikają, ale EAET pomaga ludziom stawić czoła trudnym emocjom w sposób szczery i psychologiczny ” – powiedziała Yarns. „Współczucie”. „W trakcie terapii mogą uwolnić się od gniewu, bólu i poczucia winy, które dźwigały, a na koniec odzyskują współczucie dla siebie”.

Do tego badania naukowcy zrekrutowali 126 weteranów – głównie mężczyzn – w wieku od 60 do 95 lat, którzy odczuwali ból mięśniowo-szkieletowy od co najmniej trzech miesięcy. Ponad dwie trzecie uczestników miało diagnozę psychiatryczną, a około jedna trzecia cierpiała na zespół stresu pourazowego (PTSD). Badanie było pierwszym badaniem klinicznym EAET na dużą skalę z udziałem osób starszych, starszych mężczyzn i weteranów, a poprzednie badania obejmowały głównie młodsze kobiety, powiedziała Yarns.

Połowa uczestników przeszła osobistą terapię poznawczo-behawioralną, podczas gdy druga połowa jednocześnie przeszła terapię świadomości emocjonalnej i ekspresji podczas dziewięciu sesji, które obejmowały jedną sesję osobistą i osiem sesji w małych grupach.

Pacjentów poproszono o ocenę poziomu bólu w skali od 0 do 10 w Krótkim Inwentarzu Bólu przed rozpoczęciem leczenia, na koniec dziewięciu sesji i sześć miesięcy po zakończeniu sesji. Po leczeniu 63% uczestników EAET zgłosiło co najmniej 30% zmniejszenie bólu w porównaniu z 17% pacjentów CBT.

Yarns powiedział, że obecnie bada, czy podobne pozytywne wyniki można powtórzyć za pomocą wirtualnych sesji grupowych, które będą porównywać EAET z terapią poznawczo-behawioralną i obejmować również połączenie terapii uważności. Ponadto Jarnes powiedział, że prowadzone będą badania neuroobrazowe, aby zrozumieć zmiany w mózgu wśród uczestników terapii EAET w porównaniu z terapią CBT.