Koronawirus (COVID-19) wiąże się ze zwiększonym ryzykiem zaburzeń erekcji

Niedawne badanie opublikowane w Międzynarodowy dziennik badań nad impotencją Z raportów wynika, że ​​mężczyźni, którzy zostali wcześniej zarażeni SARS-CoV-2, wirusem odpowiedzialnym za chorobę koronawirusową 2019 (COVID-19), są bardziej narażeni na ryzyko wystąpienia nowych zaburzeń erekcji.

Pobyt: Wcześniejsze zakażenie wirusem Covid-19 wiąże się ze zwiększonym ryzykiem nowo zdiagnozowanych zaburzeń erekcji. Źródło zdjęcia: Antonio Marca / Shutterstock.com

Długoterminowe skutki Covid-19

Według stanu na kwiecień 2022 r. SARS-CoV-2 zainfekował ponad 80 milionów osób i spowodował ponad 970 000 zgonów w Stanach Zjednoczonych.

Szeroko donoszono o długoterminowych konsekwencjach zdrowotnych Covid-19, określanych zbiorczo mianem długiego Covid-19. Rzeczywiste dowody pokazują, że osoby z długotrwałą infekcją koronawirusem mogą odczuwać szeroki zakres objawów, które mogą utrzymywać się przez tygodnie, miesiące, a nawet lata po ostrym zakażeniu SARS-CoV-2.

Oprócz ogólnych objawów zmęczenia, złego samopoczucia po wysiłku i gorączki, długotrwały koronawirus wiąże się z powikłaniami ze strony układu oddechowego, sercowo-naczyniowego, neurologicznego, żołądkowo-jelitowego i mięśniowo-szkieletowego. Niewielka liczba wstępnych raportów sugerowała również związek między COVID-19 a zaburzeniami erekcji u mężczyzn, które można przypisać długotrwałym powikłaniom sercowo-naczyniowym.

Istniejąca literatura sugeruje, że cząsteczki wirusa SARS-CoV-2 nadal są obecne w tkance somatycznej, tj. tkance erekcyjnej prącia, nawet kilka miesięcy po zakażeniu Covid-19. Sugeruje to możliwy patofizjologiczny mechanizm zaburzeń erekcji u mężczyzn po przebytej chorobie Covid-19.

projekt badania

IBM MarketScan to obszerna baza danych roszczeń ubezpieczeniowych obejmująca ponad 215 milionów ubezpieczających. W bieżącym badaniu tę bazę danych wykorzystano do identyfikacji mężczyzn, u których zdiagnozowano COVID-19 w okresie od stycznia 2020 r. do stycznia 2021 r., a następnie zdiagnozowano u nich zaburzenia erekcji o nowym początku.

Związek między wcześniejszym zakażeniem koronawirusem a nowymi zaburzeniami erekcji określono po uwzględnieniu typowych czynników ryzyka zaburzeń erekcji, takich jak wiek, rak prostaty, choroby układu krążenia, hipogonadyzm, otyłość, palenie tytoniu i cukrzyca. Do analizy jako dodatkowe współzmienne włączono raka pęcherza moczowego, nadciśnienie, hiperlipidemię, uszkodzenie rdzenia kręgowego i region geograficzny.

Ważne notatki

W badaniu wzięło udział łącznie 42 406 mężczyzn z historią zakażenia Covid-19. Do analizy porównawczej włączono również łącznie 45 119 mężczyzn w tym samym wieku, którzy nie chorowali na Covid-19 w wywiadzie.

Mężczyźni, którzy przebyli chorobę Covid-19, częściej chorowali na cukrzycę, wysokie ciśnienie krwi, hiperlipidemię i hipogonadyzm w porównaniu do mężczyzn bez Covid-19.

W sumie między styczniem 2020 r. a styczniem 2021 r. zidentyfikowano 1111 nowych przypadków zaburzeń erekcji. 54,1% z nich stanowili mężczyźni z wcześniejszą infekcją COVID-19, a 45,9% stanowili mężczyźni bez COVID-19. Częstość występowania zaburzeń erekcji o nowym początku w grupie chorych na Covid-19 i grupie kontrolnej wyniosła odpowiednio 1,4% i 1,1%.

Po uwzględnieniu potencjalnych czynników zakłócających, takich jak cukrzyca, choroby układu krążenia, palenie tytoniu, otyłość, hipogonadyzm, zakrzepy krwi i nowotwory złośliwe, analiza wieloczynnikowa wykazała istotny niezależny związek między wcześniej zdiagnozowanym koronawirusem a zwiększonym ryzykiem wystąpienia zaburzeń erekcji o nowym początku.

znaczenie studiowania

U mężczyzn, u których w przeszłości występowała choroba Covid-19, ryzyko wystąpienia zaburzeń erekcji było o 27% wyższe, co jest porównywalne z nowym rozpoznaniem cukrzycy po wyzdrowieniu z Covid-19. Istniejąca literatura sugeruje, że za rozwój zaburzeń erekcji może odpowiadać dysfunkcja śródbłonka spowodowana zakażeniem SARS-CoV-2.

Niektóre badania podkreśliły również potencjalny udział enzymu konwertującego angiotensynę 2 (ACE2) i przezbłonowej proteazy serynowej 2 (TMPRSS2), które są białkami błony komórkowej człowieka odpowiedzialnymi za wnikanie SARS-CoV-2. Białka te ulegają wszechobecnej ekspresji w komórkach śródbłonka i mogą brać udział w patogenezie angiogennych zaburzeń erekcji związanych z COVID-19.

W bazie danych roszczeń handlowych IBM MarketScan wizyty lekarskie i powiązane diagnozy są rejestrowane w sposób ciągły przez cały okres rozliczania ubezpieczenia. Umożliwia to dokładne i odpowiednie przechwytywanie danych pacjenta z różnych okresów, co dodatkowo zmniejsza ryzyko niedoszacowania wpływu wcześniejszego zakażenia koronawirusem na rozwój zaburzeń erekcji.

Ponieważ obecne badanie obejmowało dane pacjentów zebrane w ciągu pierwszych dziewięciu miesięcy pandemii, w analizie nie uwzględniono szczepień przeciwko Covid-19, testów domowych ani wariantów SARS-CoV-2 jako potencjalnych czynników zakłócających. Zatem wyniki te mogą być bardziej reprezentatywne dla związku między COVID-19 a nowymi zaburzeniami erekcji przed powszechnym wprowadzeniem szczepionek, testami w domu i przeniesieniem wariantów.

Dlatego potrzebne są przyszłe badania z dłuższymi okresami obserwacji, aby ustalić, czy szczepienie przeciwko COVID-19 może zmniejszyć ryzyko pojawienia się zaburzeń erekcji o nowym początku na poziomie populacji, a także określić konkretny związek między COVID-19 a zaburzeniami erekcji. .

Domowe lub ambulatoryjne testy na obecność wirusa Covid-19, w przypadku których nie zgłoszono żadnego roszczenia ubezpieczeniowego, nie są rejestrowane w bazie danych IBM MarketScan. Dlatego nadal istnieje możliwość, że wskaźnik infekcji Covid-19 jest niedoszacowany.

W bazie nie uwzględnia się indywidualnej dokumentacji medycznej; Dlatego badacze nie byli w stanie konkretnie ocenić wskaźników zachorowalności związanych z każdą infekcją. Kwestie te należy wziąć pod uwagę w przyszłych badaniach, aby lepiej zrozumieć wpływ COVID-19 na wystąpienie zaburzeń erekcji.