Elektryfikacja złóż na Morzu Północnym pomaga polskiemu gigantowi energetycznemu w ograniczaniu emisji

PGNiG Upstream Norwegia (PUN), część polskiej Grupy Orlen, z zadowoleniem przyjęła niedawną częściową elektryfikację pola gazowego obsługiwanego przez Equinor w norweskim sektorze Morza Północnego jako sprawdzony sposób na redukcję emisji dwutlenku węgla w tym obszarze na norweskiej szelf kontynentalny. (NCS). Pomaga to również polskiemu graczowi osiągnąć swoje cele w zakresie redukcji emisji.

Firma Equinor podjęła niedawno dodatkowe kroki w celu zmniejszenia emisji dwutlenku węgla z elektrowni NCS o 160 000 ton CO2 rocznie, wykorzystując energię z lądu w drodze częściowej elektryfikacji aktywów w Utsira High, w tym Sleipnera centrum terenowe, Gudrun Platforma i inne powiązane obszary.

Orlin postrzega podłączenie do czystej energii wytwarzanej na lądzie z innego zakładu produkcyjnego na wodach Norwegii, z którego korzysta, jako dalszy postęp w wysiłkach na rzecz dekarbonizacji, ponieważ około dwie trzecie produkcji gazu z PGNiG Upstream Norwegia w 2024 r. będzie realizowane z wykorzystaniem energii lądowej obiekty zasilane.

Ponadto oczekuje się, że elektryfikacja pola Sleipner na Morzu Północnym umożliwi wycofanie dwóch turbin gazowych, które wcześniej dostarczały energię do funkcjonowania jego obiektów. W rezultacie uważa się, że zmiana doprowadzi do ograniczenia emisji dwutlenku węgla związanej z wydobyciem ropy i gazu, ponieważ energia elektryczna dostarczana z lądu pochodzi niemal w 100% z bezemisyjnych źródeł odnawialnych – twierdzi polski gracz.

the Okolice Sleipnera Obejmuje trzy złoża gazowo-kondensatowe: Sleipner Ost, Jungney’aI Kurtka typu Sleipner – Oraz oczyszczanie węglowodorów z połączonych złóż: Sygin, Wilk, Gudrun I gaz z Jenna Krug. Instalacje na tych aktywach na Morzu Północnym obejmują platformę przerobową, wiertniczą i mieszkalną (Sleipner A), bezzałogowa platforma produkcyjna (Sleipner ur) oraz platformę do oczyszczania i usuwania CO2 (Sleipner T).

Orlen potwierdza, że ​​PGNiG Upstream Norwegia posiada około 25% udziałów w spółce Sleipner, co zapewnia spółce dostęp do ponad 26 mln baryłek pozostałych wydobywalnych zasobów ekwiwalentu ropy naftowej. W 2024 roku spółka wydobędzie 3,4 mln baryłek ropy z węglowodorów ze spółki Sleipner, która obecnie jest zelektryfikowana za pomocą podmorskiego kabla energetycznego o długości 28 km podłączonego do platformy Gina Krug, która od 2023 roku zasilana jest z lądu.

Oprócz Sleipnera i Giny Krug norweska spółka PGNiG Upstream jest licencjonowanym partnerem na dwóch innych złożach eksploatowanych na morzu – Ormina Langa I Dova Oczekuje się, że łączne wydobycie ze wszystkich zelektryfikowanych złóż Orlenu w 2024 roku przekroczy 3 miliardy metrów sześciennych gazu. Dlatego też około 66% całkowitego wydobycia gazu będzie realizowane przez norweską spółkę zależną z wykorzystaniem instalacji wykorzystujących energię niemal zeroemisyjną.

Ponadto firma jest w trakcie opracowywania Akera obsługiwanego przez BP Fenrisa pole i Yggdrasil Obszar produkcyjny, który od początku działalności będzie zasilany energią z lądu. Orlenowski PUN także wprawił w ruch koła, aby wzbudzić zainteresowanie Idun Nord domeny i rozszerzać swoje udziały w Adrianna I Sabina Odkrycia pod koniec ubiegłego roku w zamian za przeniesienie niewielkiej części swoich udziałów w regionie Arfogle Nord Pole do Wintershall Deia.