Badanie wychwytujące ujawnia mutacje BRCA powiązane z gorszymi wynikami w mCRPC

Jak wynika z badania CAPTURE, pacjenci z rakiem prostaty opornym na kastrację z przerzutami (mCRPC) w podgrupie BRCA mieli gorsze wyniki w porównaniu z pacjentami w podgrupach bez BRCA, z naprawą poprzez rekombinację homologiczną (HRR) bez BRCA lub HRR. test.¹

Dane te pochodzą od 729 pacjentów z mCRPC, których połączono w celu wychwycenia z 4 wieloośrodkowych badań obserwacyjnych (PROREPAIR-B). [NCT03075735]Prosenza [NCT02922218]Prostac [NCT02362620] I Prosabe [NCT02787837]). Łącznie 96 (13,2%), 127 (17,4%) i 506 (69,4%) z 729 pacjentów należało odpowiednio do podgrup BRCA, non-BRCA HRR i non-HRR.

Istotnie gorsze przeżycie wolne od progresji radiograficznej (rPFS), czas do drugiej obiektywnej progresji choroby (PFS2) i przeżycie całkowite (OS) obserwowano u pacjentów z Barca Mutacje a niekompletnośćBarca społeczeństwo boomu (S <0,05). Ponadto w tej grupie zaobserwowano gorsze wskaźniki PFS2 i OS w porównaniu z osobami, które miały inne mutacje HRR, ale je posiadały Barca typ dziki (S <0,05).

„Wstępne wyniki sugerują, że pacjenci z BRCA, niezależnie od linii zarodkowej lub pochodzenia somatycznego, mają krótsze rPFS, PFS2 i OS, więc ich wyniki są gorsze… niż HRR bez BRCA”. [patients]i pacjenci z HRR bez BRCA radzą sobie gorzej niż ci bez mutacji” – powiedział Targeted Oncology David Olmos, MBBS, MS, PhD, Hospital Universitario 12 de Octubre w Madrycie, Hiszpania.^TM.

Celem tego badania było zbadanie częstości występowania i skutków związanych z somatycznymi/mikrobiologicznymi zmianami częstości akcji serca. W szczególności eksperci przyjrzeli się BarcaW przypadku 1/2 mutacji u pacjentów z mCRPC należy rozpocząć leczenie pierwszego rzutu inhibitorami sygnalizacji receptora androgenowego lub taksanami.

„Głównym wnioskiem jest to, że nasze badanie to pokazuje BarcaPołowa zmian, zarówno zarodkowych, jak i somatycznych, wiąże się z krótszym przeżyciem wolnym od progresji radiologicznej, PFS2 i OS. Charakterystyka wyjściowa nie różniła się w naszym badaniu pomiędzy pacjentami z BRCA lub HRR i pacjentami bez BRCA. [Patients with] Barca [mutations] Mają także gorsze wyniki niż pacjenci, którzy mają mutację w innych genach HRR innych niż BRCA. „Ale nadal potrzebujemy dalszych wyjaśnień dotyczących specyficznego udziału niektórych z tych genów HRR” – wyjaśnił Olmos.

Do badania mogli włączyć się mężczyźni w wieku 18 lat i starsi, którzy wymagali leczenia pierwszego rzutu inhibitorami sygnalizacji receptora androgenowego lub taksanami, a także ci, którzy mieli odpowiednie próbki nowotworu oraz wyniki panelu biomarkerów. Po włączeniu pacjentów podzielono na podstawie zmian somatycznych/mikrobiologicznych na różne podgrupy biorące udział w badaniu, w tym pacjentów z BarcaPółmutacja (BRCA), te, które ją mają Tętno mutacje z wyjątkiem Barca1/2 (nie-BRCA HRR) i te bez Tętno Poprawki (inne niż prawa człowieka). Jeśli pacjenci nie mają Barca1 lub Barca2, sklasyfikowany jako inny niż BRCA.

Eksperci ocenili punkty końcowe rPFS, PFS2 i OS.

W badaniu u 47,2% pacjentów w chwili rozpoznania rak prostaty z przerzutami występował rak prostaty z przerzutami, a większość pacjentów otrzymywała samą terapię deprywacji androgenów (ADT) z powodu przerzutowego raka prostaty wrażliwego na hormony (mHSPC). Tylko odpowiednio 8,1%, 1,0% i 0,1% otrzymywało ADT z docetakselem, ADT z inhibitorem sygnalizacji receptora androgenowego lub ADT z inhibitorem sygnalizacji receptora androgenowego i docetakselem. Mediana czasu od ADT do oporności na kastrację wyniosła 25,0 miesięcy.

Ponadto średni wiek pacjentów w chwili rozpoczęcia leczenia pierwszej linii wynosił 72,2 lat. Ogółem u 13,3% pacjentów wystąpiły przerzuty do narządów trzewnych, a u 53,1% pacjentów uzyskano wynik w skali ECOG ≥1.

Spośród wszystkich pacjentów włączonych do badania 60,4% otrzymało leczenie pierwszego rzutu z powodu mCRPC za pomocą inhibitorów sygnalizacji receptora androgenowego. Pozostałe 39,6% chorych w pierwszej linii leczenia otrzymywało taksany, w tym docetaksel (37,6%) i kabazytaksel (2,1%). Większość pacjentów (80,7%) otrzymała leczenie drugiej linii. Spośród tych pacjentów 52,3% otrzymywało docetaksel. Ponadto 57,5% pacjentów otrzymało leczenie trzeciej linii.

Ogólnie rzecz biorąc, badanie to pokazuje negatywny wpływ Barka 1/2 Modyfikacje wyników dla pacjentów z mCRPC, niezależnie od pochodzenia somatycznego/zarodkowego. Kluczowe znaczenie ma wczesna identyfikacja tych mutacji i zastosowanie skutecznych metod leczenia poprawiających rokowanie pacjentów.

„Chociaż nasza analiza eksploracyjna jest ograniczona, sugeruje to podczas analizy Barca1 i Barca„Na rycinie 2 zmiany zarodkowe i zmiany somatyczne są razem takie same” – dodał Olmos. „Najważniejsze jest to, że musimy zidentyfikować tych pacjentów, ponieważ wiemy, że możemy zapewnić pacjentom bardziej precyzyjną opiekę, gdy zidentyfikujemy te mutacje”.

odniesienie:

Olmos D, Llorente D, Alameda D i in. Schematy leczenia i wyniki leczenia pacjentów z przerzutowym rakiem prostaty opornym na kastrację, ze zmianami somatycznymi lub zarodkowymi w genach naprawy rekombinacji homologicznej lub bez nich. Anna Onkol. Opublikowano w Internecie 27 lutego 2024 r. doi:10.1016/j.annonc.2024.01.011