Najdłuższe badanie oceniające pogorszenie funkcji poznawczych u dorosłych z drżeniem samoistnym

Drżenie idiopatyczne, zaburzenie układu nerwowego powodujące rytmiczne drżenie, jest jednym z najczęstszych zaburzeń ruchu. Nowe badanie opublikowane w Annały neurologii Ujawnia szczegółowe informacje na temat zwiększonego ryzyka łagodnych zaburzeń poznawczych (MCI) i demencji, na jakie mogą napotkać osoby z drżeniem samoistnym.

Badanie stanowi najdłuższe dostępne prospektywne, podłużne badanie dotyczące częstości występowania łagodnych zaburzeń poznawczych i demencji u osób z drżeniem samoistnym. Do badania włączono 222 pacjentów, z których 177 uczestniczyło w ocenach okresowych, których mediana okresu obserwacji wynosiła 5 lat.

Naukowcy zaobserwowali skumulowaną częstość występowania łagodnych zaburzeń poznawczych i demencji wynoszącą odpowiednio 26,6% i 18,5%. Zaobserwowali także, że skumulowana częstość występowania łagodnych zaburzeń funkcji poznawczych i demencji wynosi odpowiednio 18,2% i 11,2%. Każdego roku 3,9% pacjentów z prawidłowymi zaburzeniami poznawczymi „konwertuje” na MCI, a 12,2% pacjentów z MCI „konwertuje” na demencję.

„Z odpowiednich badań wiemy, że występowanie zaburzeń funkcji poznawczych u pacjentów z drżeniem samoistnym ma znaczące konsekwencje kliniczne. Na przykład u pacjentów z drżeniem samoistnym, u których zdiagnozowano demencję, częściej będzie konieczne korzystanie z chodzika lub wózka inwalidzkiego”. mając to na uwadze” – stwierdził korespondent Ilan De-Lewis, MD, MS z Southwestern Medical Center Uniwersytetu Teksasu – „konieczność zatrudnienia doradcy ds. zdrowia w domu i zamieszkiwania w niezależnych warunkach mieszkaniowych w porównaniu z pacjentami z drżeniem samoistnym bez demencja” – powiedział korespondent Ilan D. Lewis, lekarz medycyny, MS z Southwestern Medical Center Uniwersytetu Teksasu. Wyniki tego badania podkreślają znaczenie badania funkcji poznawczych i monitorowania u pacjentów z drżeniem samoistnym. „Wczesne wykrycie upośledzenia może zapewnić możliwości interwencji, które mogą spowolnić dalszy spadek funkcji poznawczych i poprawić jakość życia pacjentów i ich rodzin”.

Adres URL: https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/ana.26927